Γεννημένος στο Ντάρτφορντ, δυτικά και λίγο έξω από το Λονδίνο, ο Μάλκολμ Άλισον έτυχε να ερωτευτεί την Μάντσεστερ Σίτι. Ένας άνθρωπος που λάτρευε τα πούρα και τη «στρογγυλή θεά». Το ποδόσφαιρο λοιπόν υπηρέτησε τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής, έχοντας καθίσει στους πάγκους 16 ομάδων (βλ. Γαλατάσαραϊ, Κρίσταλ Πάλας και... Κουβέιτ), από τις οποίες επέλεξε να δεθεί με τους «Πολίτες».
Με την βοήθεια της μηχανής του χρόνου γυρίζουμε στα τέλη της δεκαετίας του 60', αρκετά χρόνια πριν γίνει ο άρχον του Μέιν Ρόουντ (σ.σ. παλιό γήπεδο του συλλόγου), όταν διετέλεσε βοηθός του Τζο Μέρσερ, σε μία εποχή όπου οι γαλάζιοι του Μάντσεστερ μεσουρανούσαν. Αμέσως μετά από την σεζόν 1967-1968, όταν και κατέκτησαν το πρωτάθλημα, ήρθε μία καινοτομία για να αλλάξει τις μέχρι τότε σταθερές του συλλόγου. Ο λόγος για την υιοθεσία της κόκκινης και μαύρης ριγωτής φανέλας.
Εμπνευστής της, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, ο οποίος σύμφωνα με τον τότε προπονητή της ομάδας, παρακολούθησε την σπουδαία Μίλαν του Νερέο Ρόκο και σαγηνευτηκε από το ποδόσφαιρο της. «Η ιδιαίτερη αυτή φανέλα ήταν ιδέα του Μάλκολμ. Είχε δει τη λαμπρή ομάδα της Μίλαν στα τέλη του 1960 να φοράει αυτή τη φανέλα και ο Μαλ είπε ότι φαίνονται φοβεροί.. Την αγαπήσαμε και έγινε η τυχερή εμφάνιση και για εμάς».
Με αυτά τα λόγια ο Μέρσερ έδωσε ξεκάθαρη απάντηση αναφορικά με τον εμπνευστή των χρωμάτων. Και φαίνεται πως λειτούργησε... Ντυμένοι «ροσονέρι», οι παίκτες της Σίτι κατέκτησαν δύο διαδοχικούς τίτλους, πρώτα το Κύπελλο FA (σ.σ. 1969) και μετέπειτα το Κυπελλούχων. Με το πέρας των χρόνων ο ενθουσιασμός ξεθώριασε και η εμφάνιση εξαφανίστηκε από τις επιλογές...
Πρόπερσι την είδαμε πάνω στους παίκτες του Πεπ Γκουαρντιόλα, κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης στο Γουέμπλεϊ, όπου διέσυραν τη Γουότφορντ με σκορ 6-0 και προσέθεσαν ακόμη έναν τίτλο στο παλμαρέ τους. Πλέον κάνει την επανεμφάνιση της και θα φοριέται κανονικά στα εκτός έδρας παιχνίδια των «πολιτών»... με την ελπίδα ότι θα φέρει γούρι στο δρόμο προς την κατάκτηση του πολυπόθητου Τσάμπιονς Λιγκ!
Αντώνης Νιανιάς
www.bnsports.gr
