Η Ολιμπίκ Λυών, γιορτάζει, καθώς ο αναμορφωτής και πρόεδρος της, κλείνει 35 χρόνια στη διοίκηση του συλλόγου. Στο σύνολο αυτών των ετών, ο 73αχρονος Γάλλος, έχει οδηγήσει τους «Λυωναί», σε πραγματική γιγάντωση, βελτιώνοντας τόσο, τα ποδοσφαιρικά τμήματα των ανδρών, όσο και αυτά των γυναικών.
Δεν είναι λίγοι οι σύλλογοι εκείνοι, οι οποίοι διοικούνται επί σειρά ετών, από συγκεκριμένους ανθρώπους. Πρόεδροι που αγάπησαν και αγαπήθηκαν από οπαδούς ομάδων και που γιγάντωσαν τους συλλόγους τους, αλλά και πρόεδροι που πέρασαν απ’ όλες τις βαθμίδες σε ένα κλαμπ.
Υπάρχει ωστόσο, ένας άνθρωπος, ο οποίος είναι συνυφασμένος, με τις επιτυχίες αλλά και τις αποτυχίες της Ολιμπίκ Λυών, αφού «κάθεται» στη θέση του προέδρου, από το 1987, συμπληρώνοντας 35 χρόνια.
Ο Ζαν Μισέλ Ολάς, πήρε την γαλλική ομάδα, ως «βρέφος», τη μεγάλωσε και τη μετέτρεψε σε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στη Γαλλία, αλλά και την Ευρώπη.
Το BN Sports, καταγράφει την πορεία του 73αχρονου προέδρου της Λυών, ξετυλίγοντας το «φιλμ» της καθημερινότητας του στο Ζερλάν.
Il y a 35 ans jour pour jour, @JM_Aulas prenait la tête de notre Olympique Lyonnais.
— Olympique Lyonnais (@OL) June 15, 2022
71 trophées, près de 400 matchs européens, une Academy de référence, mais surtout l'ADN OL chevillé au corps et ce n'est pas fini !
Joyeux anniversaire Président ! ? pic.twitter.com/mO8w3VM7hD
Η «ζωή» πριν τον Ολάς
Έχοντας ιδρυθεί το 1896, η Ολιμπίκ Λυών, αποτελούσε ουσιαστικά μια «μικρομεσαία» ομάδα, της Γαλλίας, καθώς μέχρι το 1973, είχε κατακτήσει μονάχα τρία κύπελλα της χώρας. Μεταξύ άλλων, έχει αγωνιστεί και στη Ligue 2 τρείς φορές.
Ωστόσο, ακόμη και σε εκείνα τα χρόνια, δεν έλειψαν και οι μεγάλοι παίκτες, όπως ο Μινιό Αϊμέ, ο Σερζ Κιεζά, ο Μπερνάρ Λακόμπ αλλά και ο Ραϊμόντ Ντομενέκ.
Η μέρα της αλλαγής και οι πρώτες επιτυχίες
Ήταν Ioύνιος του 1987, όταν ο τότε πρόεδρος της Λυών, Σαρλ Μιγκιριάν, απερχόταν της θέσης του, παραδίδοντας στον 39αχρονο, Γάλλο επιχειρηματία, Ζαν Μισέλ Ολάς, το «τιμόνι» του συλλόγου.
Ούσα ομάδα δεύτερης κατηγορίας, η Λυών, αναβαθμίστηκε αμέσως στην πρώτη, κατακτώντας και τον τίτλο της League 2 το 1989.
Με την πάροδο των ετών, ο σύλλογος έδειχνε ότι αλλάζει, καθώς είχε καθιερωθεί στην πρώτη εθνική κατηγορία της Γαλλίας, ενώ το 1996, έφτασε και μέχρι τον τελικό του Λιγκ Καπ, ένα χρόνο μετά την κατάληψη της δεύτερης θέσης στο πρωτάθλημα.
Επιπλέον, η Λυών, έγινε η πρώτη ομάδα, στη Γαλλία, που απέκτησε με κάθε επισημότητα, το δικό της γήπεδο.
Η αρχή των τροπαίων και η εξοικείωση με την κορυφή
Μετά από μια μακροσκελή «ανομβρία» στους τίτλους, η Λυών κατέκτησε επιτέλους ένα τρόπαιο, το 1998, με το Κύπελλο Ιντερτότο, να σημαίνει την αρχής της «αναγέννησης». Από εκείνη την ημέρα και έπειτα, τα ρεκόρ των «Λυωναί» διαδέχονταν το ένα το άλλο. Επτά πρωταθλήματα από το 2002 έως και το 2008, δύο κύπελλα Γαλλίας, ένα Λιγκ Καπ και πολλοί ακόμη τελικοί, συνέβαλαν στην εξοικείωση του συλλόγου με την κορυφή και στην «μονιμοποίηση» του στα υψηλότερα σκαλιά του Γαλλικού ποδοσφαίρου.
Παρόλα ταύτα, η Λυών, δεν περιόρισε το εκκολαπτόμενο, «μεγαλείο» της μόνο εντός συνόρων, αφού, επί ημερών του Ολάς, το κλαμπ απέκτησε και ευρωπαϊκή αναγνωρισιμότητα, με διαδοχικές συμμετοχές στο Champions League αλλά και το Europa League, με κορυφαία επίδοση της, τα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης το 2020, έχοντας νωρίτερα αποκλείσει, την Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρντιόλα.
Ο «θεμελιωτής» του ποδοσφαίρου γυναικών
Δεν είναι μόνο, τα «κατορθώματα» της ανδρικής ομάδας ποδοσφαίρου της Λυών, προϊόν του Ολάς, αλλά και εκείνα της γυναικείας.
Αυτή, μπορεί να υπήρχε από το 1970, ωστόσο «άνθισε» το 2004. Οπλίζοντας το συγκεκριμένο τμήμα με θάρρος και δαπανώντας πολλά χρήματα, ο Ολάς, οδήγησε την ποδοσφαιρική ομάδα των γυναικών, στην κατάκτηση αμέτρητων τίτλων.
15 πρωταθλήματα, 9 κύπελλα Γαλλίας, αλλά και 8 Champions League, είναι ο απολογισμός, της κορυφαίας, ποδοσφαιρικής ομάδας, στις γυναίκες, η οποία έδωσε κίνητρο και ώθηση στην ανάπτυξη του αθλήματος, και σε άλλους συλλόγους.
Οι αντίστοιχες περιπτώσεις
Μπορεί, ο Σαν Μισέλ Ολάς, να έχει μακροημερεύσει στην προεδρία μιας ευρωπαϊκής ομάδας, ωστόσο υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις, ανθρώπων, που διέγραψαν μακρά θητεία σε προεδρικό «θώκο».
Ένας από αυτούς, ήταν και ο επί 25 χρόνια πρόεδρος της ιστορικής Ντεπορτίβο Λα Κορούνια., Αουγκούστο Θέσαρ Λενδόιρο, που γιγάντωσε το μύθο της Ντέπορ, από το 1988 έως και το 2017. Ο Λενδόιρο, ήταν ο πρωτομάστορας των επιτυχιών της Γαλιθιάνικης ομάδας, κατακτώντας τη La Liga το 2000, το Copa Del Rey το 1995 και το 2002, αλλά και το Σούπερ Καπ Ισπανίας, το 1996, το 2001 και το 2003.
Στη συνέχεια, συναντάμε τον ιδιοκτήτη και πρόεδρο της Πόρτο, Χορχέ Πίντο Ντα Κόστα. Ο 84αχρονος Πορτογάλος, διοικεί του «δράκους» από το 1982, έχοντας συμπληρώσει 40 χρόνια στο τιμόνι του συλλόγου. Με την Πόρτο, ο Πίντο Ντα Κόστα, έχει δημιουργήσει τη δική του «δυναστεία», καθώς μετράει 27 πρωταθλήματα, δύο κύπελλα UEFA – Europa League, 2 κύπελλα πρωταθλητριών – Champions League, ένα ευρωπαϊκό Super Cup και πλειάδα ακόμη τίτλων. Επιπλέον, μετέτρεψε την Πόρτο σε ένα από τα κορυφαία, selling club της Ευρώπης.
Στο τέλος της λίστας των «μακροημερευόντων» προέδρων, δε θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Σαντιάγο Μπερναμπέου. H εμβληματικότερη φυσιογνωμίας στην ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης, , πέρασε όλη τη ζωή του σε αυτόν, αφού αρχικά αγωνίστηκε με τους «μπλάνκος» για 17 χρόνια και έπειτα τους διοίκησε για 35.
Η συγκομιδή του ως πρόεδρος των «μερένχες», έμεινε αναλλοίωτη, αφού πέραν της ονοματοδοσίας του γηπέδου, επωμίζεται και τη γιγάντωση του, με τα έξι κύπελλα πρωταθλητριών και τα 16 πρωταθλήματα Ισπανίας.
Γιώργος Ζαχαρίου
www.bnsports.gr
