Ο Τζόρτζιο Κιελίνι έβαλε τέλος στην καριέρα του στην Εθνική Ιταλίας και το BN Sports γράφει για τον τελευταίο αληθινό αρτίστα της ιταλικής άμυνας.
Σχετικά Άρθρα
Ιταλία – Αργεντινή 0-3: H υπερπρωταθλήτρια «Αλμπισελέστε» χάλασε το Last Dance του Κιελίνι με το εθνόσημο! (video)
Τζόρτζιο Κιελίνι : «Πάνω σε αυτή την φανέλα έκλαψα»
Finalissima: Η αναβίωση του τροπαίου «Αρτέμιο Φράνκι» στο αντίο του σπουδαίου Τζόρτζιο Κιελίνι! (video)
Γράφει ο Θοδωρής Βασίλης
Όταν ο Αρτέμιο Φράνκι σκέφτηκε την ιδέα για το Finalissima στο μυαλό του είχε το απόλυτο ματς. Την μονομαχία των δύο νικητών σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική για το απόλυτο έπαθλο. Την Τετάρτη στο Γουέμπλεϊ πέρα από το τρόπαιο υπήρχε και άλλο ένα γεγονός. Το αποχαιρετιστήριο παιχνίδι του αρχηγού της «Σκουάντρα Ατζούρα» Τζόρτζιο Κιελίνι με την Εθνική Ιταλίας.
Για πολλούς ο 37χρονος Τοσκανός αποτελεί τον τελευταίο μιας ετοιμοθάνατης φυλής αμυντικών που έχει εμμονή με την άμυνα, που απολαμβάνουν να αποτρέπουν το γκολ με την ίδια μανιακή χαρά που έχουν οι αντίπαλοι επιθετικοί όταν στέλνουν την μπάλα στα δίχτυα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το τάκλιν του Κιελίνι στον Τούρκο Μπουράκ Γιλμάζ στην πρεμιέρα του περσινού Euro όταν με το σκορ στο 3-0 υπέρ της Ιταλίας; Ένα τάκλιν που ο ίδιος και οι συμπαίκτες του το πανηγύρισαν σαν να έδωσε κάποιο τίτλο.
Η πλειοψηφία θεωρεί ποδοσφαιρικό αρτίστα αυτόν που θα σκοράρει ή θα περάσει τρεις παίκτες. Τέτοιος είναι και ο Κιελίνι αλλά στην άμυνα. Ένας παίκτης ο οποίος αμύνεται με έναν ιδιαίτερο τρόπο, σχεδόν ερωτικό, αυξάνοντας τους καρδιακούς παλμούς στο μέγιστο. Ένας ποδοσφαιρικός οργασμός. Και ναι το πως θα αμύνεσαι είναι τέχνη, ίσως πια χαμένη, αλλά παραμένει τέχνη.
Ο τελευταίος μιας τέχνης που παρακμάζει
«Πιστεύω ότι η έλευση του στυλ ποδοσφαίρου του Γκουαρδιόλα άλλαξε τη φύση αυτού που κάναμε τόσο καλά στην Ιταλία για πολλά χρόνια, που είναι η τέχνη της άμυνας. Πλέον, υπάρχει ένα αξιοσημείωτο χάσμα γενεών στους αμυντικούς. Τώρα όσοι έρχονται στην Serie A ξέρουν πώς να πασάρουν την μπάλα στον διπλανό τους είτε να κάνουν μια 40αρα μπαλιά ακριβείας, αλλά δεν έχουν την παραμικρή ιδέα πώς να μαρκάρουν ή να κερδίζουν τον αντίπαλο στο ένας εναντίον ενός», δήλωνε ο ίδιος.
Ο Κιελίνι αντιπροσωπεύει τον τελευταίο μιας γενιάς σπουδαιών Ιταλών αμυντικών. Ποδοσφαιριστές θρύλοι όπως ο Φράνκο Μπαρέζι, ο Κλαούντιο Τζεντίλε, ο Τσίρο Φεράρα, ο Μπέπε Μπέργκομι και ο Φάμπιο Καναβάρο, οι οποίοι δεν είχαν κανένα ενδοιασμό να θυσιαστούν για το καλό της ομάδας. Ο Κιελίνι έχει σπάσει τη μύτη του πέντε φορές και είναι αμέτρητες οι φορές που έχει καταλήξει με επίεδεσμο στο κεφάλι και την φανέλα γεμάτη στα αίματα. Ένας αληθινός πολεμιστής.
Την Τετάρτη η ώρα για τον πολεμιστή να κρεμάσει τα όπλα του είχε έρθει. «Θα αποχαιρετήσω την εθνική ομάδα στο Γουέμπλεϊ, όπου βίωσα την σπουδαιότερη στιγμή της καριέρας μου κερδίζοντας το Euro. Το ματς με την Αργεντινή θα είναι το τελευταίο με την Ιταλία». Και μπορεί το αποτέλεσμα να μην ήταν το ιδανικό αλλά ελάχιστη σημασία έχει. Άλλωστε, το Γουέμπλεϊ θα είναι πάντα εκεί για να του θυμίζει όπως έχει πει την σπουδαιότερη στιγμή στην καριέρα του.
Το Euro ήταν πάντα η διοργάνωσή του, αφού εκτός από το περσινό και το 2012 έφτασε στον τελικό κόντρα στην Ισπανία. «Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα», ξεκαθαρίζει με απόλυτη ειλικρίνεια. Όπως και το 2006 όταν στα 20 του βρέθηκε στην προεπιλογή της Ιταλίας για να κοπεί την τελευταία στιγμή από τον Μαρτσέλο Λίπι
«Σωστά δεν πήγα», παραδέχεται ο ίδιος. Με τετράδα τους Νέστα, Μπαρτσάλι, Ματεράτσι και Καναβάρο δύσκολα θα μπορούσε ο 20χρονος τότε άσος της Γιουβέντους να έχει θέση κάτι που φάνηκε και στο τέλος της διοργάνωσης με την κατάκτηση του Μουντιάλ από τους Ιταλούς.
Και αν για την Αργεντινή στόχος ήταν το τρόπαιο για την Ιταλία το ματς ήταν περισσότερο ένα αποχαιρετιστήριο στον αρχηγό με τον πρόεδρο της Ιταλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας να τον βραβεύει πριν την έναρξη του αγώνα. «Πέρασε πολύς καιρός», θυμήθηκε ο Κιελίνι. Πάνω από δύο δεκαετίες από τότε που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο προπονητικό κέντρο της «Σκουάντρα Ατζούρα», το Κοβερτσιάνο, το 1999, για να λάβει μέρος στους μικρούς κάτω των 15 ετών. Τότε που η μύτη του δεν είχε σπάσει ούτε μία φορά και το σώμα του ήταν καθαρό από μελανιές.
Το χρίσμα δόθηκε στον Μπαστόνι
Την ώρα που στο Λονδίνο οι Άγγλοι γιόρταζαν το πλατινένιο Ιωβηλαίο της βασίλισσας Ελισάβετ, στον οίκο της Σαβοΐας (ο οίκος που κυβερνούσε την Ιταλία από την ημέρα ίδρυσης έως το 1946) δινόταν το χρίσμα για την διάδοχη κατάσταση με τον Μπαστόνι να παίρνει την θέση του Κιελίνι. Και από την στιγμή που έχει δώσει το ΟΚ ο καπιτάνο τότε όλα θα πάνε καλά.
«Ο Αλεσάντρο έχει ένα λαμπρό μέλλον μπροστά του. Του το λέω αυτό εδώ και πολύ καιρό, από την πρώτη φορά που τον είδα. Ο Μπαστόνι πρέπει απλώς να παίξει, να κάνει λάθη και να βελτιωθεί. Κανείς δεν είναι τέλειος στα 23 του, αλλά έχει τα πάντα για να παίξει στην Ιταλία για τα επόμενα 10 ή 12 χρόνια», ανέφερε ο 37χρονος άσος.
Βέβαια, υπάρχουν και αυτοί που θεωρούν πως ο Κιελίνι είναι ο τελευταίος των Μοϊκανών. «Θα πρέπει να στείλουν ένα βίντεο του Κιελίνι στον Κοβερτσιάνο, για να δείξουν στην επόμενη γενιά πώς να αμύνεται. Θα πρέπει να σταλεί και σε όλες τις ακαδημίες», δήλωσε πρόσφατα ο τεχνικός της Γιουβέντους, Μασιμιλιάνο Αλέγκρι.
Η ήττα με κάτω τα χέρια από την παρέα του Μέσι ήρθε σε συνέχεια του απρόσμενου αποκλεισμού από το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά η ήττα αυτή δεν έφερε την ίδια στενοχώρια. Και αυτό γιατί ήταν η τελευταία φορά που ο Τζόρτζιο Κιελίνι φορούσε τα μπλε της Ιταλίας.
«Τώρα που τελείωσαν όλα αυτά θέλω να απολαύσω τις επόμενες ημέρες και θα πάω τα παιδιά μου στο πιο χαρούμενο μέρος γι αυτούς στην Ντίσνεϊλαντ». Για τον Κιελίνι η Εθνική Ιταλίας ήταν η δική του Ντίσνεϊλαντ.
Και όσο λυπηρό είναι που έφτασε στο τέλος η διαδρομή του, κανείς δεν θα ξεχάσει ποτέ πόσο διασκεδαστική ήταν αυτή, για έναν από τους καλύτερους αμυντικούς όλων των εποχών.
www.bnsports.gr
