Ο Τζα Μοράντ κάνει όργια απέναντι στους Oυόριορς, σημειώνοντας ιστορικές επιδόσεις και διεκδικεί ευθέως το spotlight από τον Στεφ Κάρι.
Οι Γκρίζλις δείχνουν πως δεν είναι ομάδα πυροτέχνημα και δεν θα πέσουν χωρίς μάχη. Με έναν παίκτη όπως ο Τζα Μοράντ στις τάξεις τους, το μέλλον τους ανήκει και μάλλον είναι πολύ πιο κοντά απ’ ό,τι νόμιζαν.
Το NBA για κάτι περισσότερο από 10 χρόνια έχει μετατραπεί σε πρωτάθλημα των γκαρντ, την ίδια στιγμή που οι σέντερ με μεγάλη αξία είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Οι περιφερειακοί παίκτες είναι πλέον συνήθως σκόρερ, βέβαια υπάρχι κι ο Τζα Μοράντ που είναι μια κατηγορία μόνος του.
Ήδη κάνει περισσότερα απ’ όσα περίμεναν όλοι
Το να βρίσκεται κάποιος στο ίδιο ντραφτ με τον Ζάιον Γουίλιαμσον είναι μεγάλο ντισαβαντάζ, καθώς ο θηριώδης φόργουορντ «τρώει» την προβολή των υπολοίπων. Βέβαια δεν μένει μόνο σε αυτό το… φαγητό, αλλά καταβροχθίζει ό,τι βρει. Έχει παίξει σε διψήφιο αριθμό ματς τα τρία χρόνια που βρίσκεται στη λίγκα και το βάρος του είναι μόνιμο θέμα.
Ακόμα κι έτσι ο Μοράντ έπρεπε να παλέψει για κάθε δευτερόλεπτο προσοχής και αυτό έκανε. Ανάγκασε ακόμα και τον Σακίλ να μάθει το όνομά του, που νόμιζε πως ήταν όλο επώνυμο. Πλέον στην τρίτη του σεζόν και στην πρώτη του συμμετοχή στα playoffs κάνει τους Ουόριορς να τρέμουν. 47 πόντοι με 8 ριμπάουντ και 8 ασίστ στο δεύτερο ματς και ισοφάριση της σειράς σε 1-1 με την επικράτηση 106-101. Έγινε έτσι μόλις ο τρίτος παίκτης στην ιστορία που φτάνει δύο φορές 45 πόντους πριν γίνει 23 ετών. Οι άλλοι δύο παίκτες αυτού του κλειστού κλαμπ είναι ο αείμνηστος Κόμπι Μπράιαντ κι ο ΛεΜπρόν Τζέιμς.
Όχι μόνο δεν φοβάται τον Κάρι, αλλά φωνάζει στα ίσια ότι είναι ο καλύτερος γκαρντ, όπως κατέστησε σαφές με το trash talking του. Μπορεί στο πρώτο ματς να έχασε το νικητήριο σουτ, όμως στο επόμενο αντεπιτέθηκε. Είναι με διαφορά ο πιο απρόβλεπτος παίκτης μετά τον Άλεν Άιβερσον. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα κάνει σε κάθε φάση, με ποιον τρόπο θα τροφοδοτήσει συμπαίκτη, ή πώς θα «σπάσει τη μέση του» για να περάσει την μπάλα από τη μύτη της βελόνας και να την αναπαύσει το διχτάκι. Δεν σημαίνει ότι δεν σέβεται τον Στεφ, απλά διεκδικεί όσα πιστεύει πως αξίζει κι έχει όλα τα φόντα να γίνει το πρόσωπο του NBA.
Γιώργος Διαλυνάς
www.bnsports.gr
