Η 4η Φεβρουαρίου αποτελεί την Παγκόσμια Ημέρα κατά του καρκίνου και το παράδειγμα του Ερίκ Αμπιντάλ, είναι αυτό που πρέπει να κοιτάει κάθε άνθρωπος για να γίνει νικητής της ζωής.
Το καλοκαίρι του 2014, ο Ολυμπιακός ανακοινώνει την απόκτηση του Ερίκ Αμπιντάλ. Ο Γάλλος στόπερ είχε μείνει ελεύθερος από τη Μονακό και αποτελούσε μία πολύπειρη και δυνατή λύση για το κέντρο της άμυνας. Βέβαια, ο Αμπιντάλ δεν ήταν νικητής μόνο εντός των αγωνιστικών χώρων αλλά και εκτός. Ένα παράδειγμα μαχητή για κάθε άνθρωπο που έχει παρόμοιο πρόβλημα υγείας.
Ο 66 φορές διεθνής αμυντικός φορούσε το «22» με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Το ίδιο και στη Μπαρτσελόνα, το ίδιο και στη Μονακό. Η απορία λύθηκε από τον ίδιο. «Ο ένας αριθμός είναι πόσες φορές είχα καρκίνο και ο άλλος, πόσες φορές τον κέρδισα». Ψυχρολουσία, συγκίνηση και μία κίνηση… υπόκλισης μέσα από την ψυχή του κάθε ανθρώπου.
Η 4η Φεβρουαρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα που κατά του καρκίνου και το BN Sports σας θυμίζει την περίπτωση του Ερίκ Αμπίνταλ, ο οποίος κοίταξε στα μάτια την συγκεκριμένη αρρώστια. Την κέρδισε. Εκείνη επέστρεψε. Εκείνος την ξανακέρδισε. Απάντησε δύο φορές, όπως έκανε και στον αγωνιστικό χώρο από τη θέση του στόπερ. Ο Αμπιντάλ δεν έγινε «θρύλος» για τις ικανότητες του αλλά για τον τίτλο της ζωής που κατέκτησε.
Η πρώτη μάχη και η πρόβλεψη του γιατρού για το Γουέμπλεϊ…
Μάρτιος του 2011. «Βρέθηκε όγκος στο συκώτι του ποδοσφαιριστή Αμπιντάλ και θα χειρουργηθεί την ερχόμενη Παρασκευή. Πέρα από τις ευχές μας προς τον παίκτη, παρακαλούμε να σεβαστείτε την προσωπική του ζωή». Λιτή ανακοίνωση από τη Μπαρτσελόνα. Το ποδόσφαιρο «παγώνει». Το παιχνίδι της μοίρας, έκανε τον Γάλλο στόπερ, πάνω στην ώρα για να σταματήσει και να ξεκουραστεί, να πρέπει να μπει σε έναν αγώνα που δεν είχε ξανακάνει ποτέ στα γήπεδα.
Πάλεψε, πέρασε μία σειρά χειρουργείων, θεραπειών και να τος ξανά. Στις 3 Μαϊου, όλοι κοιτούν συγκλονισμένοι τον ημιτελικό κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Κάρλες Πουγιόλ αφήνει τη θέση του στον Αμπιντάλ. «Ήταν από τις πιο έντονες στιγμές της καριέρας μου. Εκείνη την ημέρα ένιωθα σαν να σκόραρα. Δεν έπαιξα πολύ, αλλά ήταν ιδιαίτερα φορτισμένο για μένα». Δύο λεπτά ήταν αρκετά για να γίνει σύμβολο σε όλο τον κόσμο. Το μεγαλείο της ψυχής και η ικανότητα να νικάς. Σπάνιο αλλά και παράδειγμα για όλους.
«Αγαπημένε μου Ερίκ, θα τα πούμε στο Γουέμπλεϊ. Εγώ θα είμαι εκεί και το ξέρω πως θα είσαι κι εσύ». Ο Αμπιντάλ παραδέχθηκε, πως μόλις άκουσε τα λόγια του γιατρού Ερίκ Φουστέρ, τον πέρασε για… τρελό. Και όμως, ο χαμένος τελικός του 2009, είχε και… ρεβάνς. Στις 28 Μαϊού, ο Αμπιντάλ αγωνίστηκε για 90 λεπτά στον μεγάλο τελικό του Champions League και η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το βαρύτιμο τρόπαιο. Ένα όνειρο του Γάλλου στόπερ είχε γίνει πραγματικότητα και όλα έδειχναν, πως πάνε από το καλό στο καλύτερο.
«Είχα καρκίνο, έκανα εγχείρηση, έπαιξα στον τελικό του Champions League, σήκωσα το τρόπαιο, μέσα σε τρεις μήνες. Τι παραπάνω να ζητήσω;». Ο Τσάβι έδωσε το περιβραχιόνιο. Δεν ένοιαζε κανείς η φωτογραφία. Το θέμα ήταν το βίντεο. Να δουν όλοι πως ο Αμπιντάλ, πριν λίγες μέρες πάλευε με τον καρκίνο και τώρα, σηκώνει με χαμόγελο το τρόπαιο του Champions League. Όντως τι άλλο να ζητήσει; Μάλλον υπήρχε κάτι.
Το δεύτερο «μπαμ», ο Ντάνι Άλβες και η νίκη!
Το «κακόγουστο» αστείο της μοίρας ξαναχτύπησε. Πάλι 15 Μαρτίου. Ένα χρόνο μετά. Το 2012, ο Ερίκ Αμπιντάλ περνάει ξανά την πόρτα του νοσοκομείου καθώς χρειαζόταν μεταμόσχευση ήπατος. Η ζωή του είναι ξανά προτεραιότητα. Ο Ντάνι Άλβες, έδειξε με τον πιο έντονο τρόπο την αγάπη του για τον Ερίκ, καθώς ήταν από τους πρώτους που προσφέρθηκε να του δώσει.
Ο Γάλλος άσος το αρνήθηκε, με τον Ντάνι Άλβες να παίρνει τον αριθμό του στη Μπαρτσελόνα ως φόρο τιμής. Μία ακόμη μάχη και μία ακόμα… νίκη. Ο Αμπιντάλ κατάφερε και πάλι να βρεθεί στους αγωνιστικούς χώρους. Δεύτερη φορά νικητής απέναντι στο τέρας. Και όμως, έχει βγει πιο δυνατός από ποτέ. Αποφασίζει να φορέσει έστω και για λίγο, τον αριθμό «22» με τη Μπαρτσελόνα.
Ο λόγος είναι ο παραπάνω. Τόσες φορές τον αντιμετώπισε και τόσες τον κέρδισε. Τι πιο όμορφο, δυνατό και μεταδοτικό. Το «αντίο» στην Βαρκελώνη δεν είναι η αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο. Έπαιξε για ακόμα ένα χρόνο με τη Μονακό και στη συνέχεια πήγε στον Ολυμπιακό. Το «22» τον συντρόφευε παντού. Τελικά, τον Γενάρη του 2014, αποφάσισε πως δεν μπορεί να συνεχίσει. Το ανακοίνωσε με τα «ερυθρόλευκα» και ο Ολυμπιακός ήταν ο τελευταίος σταθμός ενός «θρύλου».
Ο Ερίκ Αμπιντάλ έδωσε το μήνυμα και η μορφή του, είναι το παράδειγμα για όλους. Για αυτό έμεινε στην ιστορία. Για έναν μαχητή…
Νότης Χάλαρης
www.bnsports.gr
