Όταν το γυαλί «σπάσει» δεν ξανακολλά. Στην περίπτωση της θητείας του Ρόναλντ Κούμαν στην Μπαρτσελόνα, μάλλον ήταν εξ’ αρχής ραγισμένο και απλώς επιβεβαιώθηκε μέσω της απόλυσής του!
Ο Ρόναλντ Κούμαν αποτελεί -και επισήμως- παρελθόν από τον πάγκο της Μπαρτσελόνα, αφού θεωρητικά έμενε μέχρι να… φύγει!
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που αυτή η εξέλιξη δεν προκάλεσε έκπληξη σε κανέναν.
Μετά από 67 παιχνίδια στον πάγκο της και 1.96 βαθμούς -κατά μέσο όρο- ανά ματς ήρθε η ήττα από τη Ράγιο Βαγιεκάνο (27/10, 1-0), μόλις λίγες μέρες μετά από το «διπλό» της μισητής αντιπάλου, Ρεάλ Μαδρίτης, στο Καμπ Νόου (24/10, 2-1), και έγινε η «σταγόνα» που ξεχείλισε το ποτήρι, σε μία σχέση που από την πρώτη ημέρα έδειξε πως στραβά αρμένιζε η ίδια και όχι ο γιαλός.
Ναι, τα φετινά «στραβοπατήματα» έχουν φέρει «σύννεφα» πάνω από τη συνέχεια της Μπαρτσελόνα στην επόμενη φάση του Champions League και την έχουν κρατήσει έξι βαθμούς από την κορυφή της La Liga, αλλά η «ρίζα» του προβλήματος έχει πολύ βαθύτερα αίτια.
Βαθμολογική «αυτοκτονία» που πέρασε στα… ψιλά!
Από την πρώτη, μέχρι την τελευταία ημέρα, υπήρχαν πλήθος δημοσιευμάτων και διαρροών από ανθρώπους που έγειραν ερωτηματικά για τις ιδέες, την τακτική προσέγγιση του 58χρονου Κούμαν, με τις αμφιβολίες να φτάνουν από τον Τύπο, έως τον Τζοάν Λαπόρτα και τα αποδυτήρια του συλλόγου.
Παράλογο; Ρίχνοντας μία καλύτερη ματιά στην περσινή σεζόν, μάλλον όχι!
Λίγοι έχουν συγκρατήσει πως στις 24 Απριλίου του τρέχοντος έτους η Μπαρτσελόνα βρισκόταν στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα με επτά αγωνιστικές να απομένουν.
Η εντός έδρας ήττα από τη Γρανάδα (29/04, 2-1) και η ισοπαλία με τη Λεβάντε (11/05, 3-3) σε ένα ματς που προηγήθηκε με 2-0 στο ημίχρονο, καταδίκασαν μία σεζόν που με πιο σωστή διαχείριση θα μπορούσε να είχε ολοκληρωθεί με ένα νταμπλ, στην κατάκτηση του Copa del Rey μονάχα!
Αν συνυπολογιστεί σε αυτά το βίαιο 4-1 της Παρί Σεν Ζερμέν μέσα στο Καμπ Νόου, το προβληματικό αγωνιστικό «παζλ» ολοκληρώνεται. Αλλά δεν ήταν το μοναδικό μελανό σημείο.
Στο πρόσωπο του δικού του «Ρονάλντο» του 1997, ταυτίστηκαν πολλοί!
Ο αρνητισμός υπήρξαν στιγμές που επισκίαζε τα πάντα, ακόμη κι όταν στις αρχές του 2021 το φύλλο φάνηκε να «γυρίζει» για τον Κούμαν. Η σχέση των δύο πλευρών στο μεγαλύτερό της διάστημα φάνηκε να στηρίζεται περισσότερο στην υπομονή, παρά στην εμπιστοσύνη.
Τα κίνητρα υπομονής, άρα και παραμονής του Ολλανδού, ήταν κατά ένα μεγάλο μέρος οικονομικά, λόγω της υψηλής αποζημίωσης που θα καλούνταν να καταβάλει η Μπαρτσελόνα, σε μία δύσκολη περίοδο στα ταμεία του συλλόγου ή προέκυπταν από την αδυναμία της διοίκησης να προσεγγίσει μία καλύτερη περίπτωση.
Από την ημέρα Νο.1 ο Κούμαν φρόντισε να βαδίζει στα «χνάρια» των εμμονών του Λουίς φαν Χάαλ, βρίσκοντας τον δικό του Ρονάλντο στο πρόσωπο του Λουίς Σουάρες.
Στράφηκε εναντίον του, τον εκδίωξε με ένα τηλεφώνημα δευτερολέπτων από τον σύλλογο και ο Ουρουγουανός φρόντισε, εν τέλει, να τον εκθέσει ανεπανόρθωτα.
Ωστόσο, στη συγκεκριμένη υπόθεση ο Ολλανδός δεν εκτέθηκε μόνο αγωνιστικά, αφού κανείς εντός του ρόστερ δεν είχε λόγο να νιώθει μία σχετική ασφάλεια ή πως βρίσκεται στο απυρόβλητο και δεν θα αντιμετωπίσει μία ανάλογη κατάσταση με αυτή του Σουάρες.
Ο χρόνος που επένδυσε περιμένοντας, ήρθε η ώρα να εξαργυρωθεί!
Όσα και αν επωμιστεί ο Ρόναλντ Κούμαν για τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, πάντοτε θα μπορούν να αντικρουστούν από ένα μεγάλο, οικονομικής φύσεως, «αλλά»!
Η οριακή κατάσταση στην Μπαρτσελόνα, σαφώς και περιόριζε τις λύσεις που είχε στα χέρια του, πολλώ δε μάλλον, όταν είδε τη σημαία του συλλόγου, τον Λιονέλ Μέσι, να αποχωρεί εν μία νυκτί!
Το αγωνιστικό-ψυχολογικό σοκ είναι περιττό να αναφέρει κανείς πόσο μεγάλο ήταν, αλλά όλο αυτό το παζλ δυσκολιών το οποίο συντίθενται, ήταν ουσιαστικά και ο λόγος που ο Ρόναλντ Κούμαν παρέμεινε στη θέση του έως και τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου.
Η πρόθεση του Λαπόρτα να τον απομακρύνει ήταν γνωστή από τον Μάιο, αλλά μπροστά στα προβλήματα της Μπαρτσελόνα λύγισε και προτίμησε την παράταση μίας αποδεδειγμένα ατυχούς επιλογής, σαν να παραδεχόταν πως «ξέρουμε πως δεν είναι ο κατάλληλος για τη θέση, αλλά αφού στερούμαστε επιλογών, ας δούμε πώς θα πάει».
Ένας τέλειος οδηγός με λίγα λόγια, για να αποτύχει μία σχέση.
Εν τέλει, οι συγκυρίες ανάγκασαν τον Τζοάν Λαπόρτα να πάρει την απόφαση που φοβόταν (;) ή καθυστερούσε απλώς να πάρει.
Πλέον, τα δύσκολα είναι μπροστά, αφού όλοι οι στόχοι της σεζόν, κρέμονται από μία κλωστή και ελλοχεύει ο κίνδυνος με μία λανθασμένη επιλογή, να κοπεί πριν τον ερχομό του νέου έτους, ωστόσο η Μπαρτσελόνα «πλήρωσε» αγωνιστικά την επιλογή της να αναζητήσει την καλύτερη δυνατή λύση για τον πάγκο της.
Ήρθε η ώρα να αποδείξει πως την βρήκε.
Φάνης Τσοκανάς
