Υποτιμημένος; Αδικημένος; Σίγουρα δουλευταράς και παρών στις μεγάλες στιγμές! Ο Γιώργος Μασούρας υπήρξε καταλυτικός για τον Ολυμπιακό στη νίκη με 3-0 επί της Φενερμπαχτσέ και δίδαξε, για ακόμα μία φορά, την τέχνη του να είσαι στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή!
Η καλή του… μέρα, από την αρχή φαίνεται!
Ο Γιώργος Μασούρας έδειξε από το ξεκίνημα του παιχνιδιού, πως βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, αφού από το πρώτο, μέχρι το 89ο λεπτό -όταν και αντικαταστάθηκε- ταλαιπώρησε αφάνταστα την αμυντική γραμμή των Τούρκων!
Και, εν τέλει, ανταμείφθηκε για αυτό, τόσο με δύο γκολ και μία ασίστ, όσο και με την ευρύτερη αναγνώριση που του ανήκει δικαιωματικά!
Το βραβείο του πολυτιμότερου το έχει κερδίσει ήδη…
Η προσφορά του Γιώργου Μασούρα στο αγωνιστικό κομμάτι του Ολυμπιακού είναι σπάνια. Πόσο σύνηθες είναι να βρει κανείς έναν παίκτη που μαρκάρει σε κάθε σπιθαμή του γηπέδου, ενώ παράλληλα δημιουργεί και σκοράρει;
Ναι, ποτέ και κανείς δεν αναφέρθηκε στον 27χρονο Έλληνα μεσοεπιθετικό χαρακτηρίζοντάς τον ως τον μεγαλύτερο τεχνίτη του κόσμου, αλλά όπως έλεγε και ο Γιόχαν Κρόιφ:
«Τεχνική δεν είναι να μπορέσεις να κάνεις τσαλιμάκια με την μπάλα. Τεχνική είναι να μπορέσεις να δώσεις την πάσα με ένα άγγιγμα, τη σωστή ταχύτητα και να τη στείλεις στο σωστό πόδι του συμπαίκτη σου» και ο Γιώργος Μασούρας το έπραξε χθες!
Όχι μόνο στο γκολ με το οποίο άνοιξε το σκορ ο Τικίνιο, αλλά και στη φάση του Αγκιμπού Καμαρά στο 35ο λεπτό, έστω και αν ο δεύτερος δεν βρήκε δίχτυα.
Άλλωστε, όταν χρειάστηκε να κλειδώσουν το παιχνίδι οι «ερυθρόλευκοι», ανέλαβε ο ίδιος, και με δύο δικά του γκολ (63’, 68’), έγραψε το τελικό 3-0, θυμίζοντας πως διαθέτει τέτοια κίνηση χωρίς την μπάλα και ευχέρεια στο σκοράρισμα, που η όποια αδυναμία του στο ένας εναντίον ενός περνά σε δεύτερη μοίρα!
Ουδείς «προφήτης» στον τόπο του, αλλά αν έχεις εμπιστοσύνη, διάβαινε!
Η αμφισβήτηση και ο υπερτονισμός κάθε πιθανού αρνητικού χαρακτηριστικού, είναι μέρος της καθημερινότητας ενός ποδοσφαιριστή, πόσο μάλλον στη χώρα μας. Το παράδειγμα των Αθανασιάδη-Κολοβού είναι χαρακτηριστικό για το πόσο τοξικό μπορεί να γίνει ένα ποδοσφαιρικό περιβάλλον για έναν παίκτη.
Άλλωστε, δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια, από τότε που το ελληνικό ποδόσφαιρο εκτίμησε λάθος το τι είχε να προσφέρει ο Διονύσης Χιώτης και είδε έναν τελειωμένο -κατά τη δική του κρίση- Έλληνα γκολκίπερ, να οδηγεί στα προημιτελικά του Champions League τον ΑΠΟΕΛ το 2012.
Ο Μασούρας μέσω των εμφανίσεών του και της εμπιστοσύνης τόσο του Πέδρο Μαρτίνς, όσο και του οργανισμού του Ολυμπιακού γενικότερα, όχι μόνο βγαίνει «ζωντανός» και επιβιώνει, αλλά ολοένα και εδραιώνει τη θέση του!
Άλλωστε, μην ξεχνάμε πως σε μία δύσκολη συγκυρία για τους Έλληνες παίκτες, όπου οι μεγάλες δυνάμεις του εγχώριου ποδοσφαίρου έχουν ελάχιστους γηγενείς παίκτες στην αρχική ενδεκάδα τους, αυτός -μαζί με τον Μπουχαλάκη- παραμένει αναντικατάστατος.
Κι αυτό δεν του το χάρισε κανείς!
Το κέρδισε, μαχόμενος ακατάπαυστα, τονίζοντας «περίτεχνα» τα δυνατά του σημεία!
Φάνης Τσοκανάς
