Αξιοποίησε τους δανεισμούς, πρωταγωνίστησε με… ελληνική βοήθεια και τώρα, έκανε τους πάντες να υποκλιθούν ξανά στην ποιότητά του, μέσα από το EURO.
«Η αλήθεια είναι πως θα το έδινα στον Ζόμερ. Το αξίζει, έκανε τρομερή εμφάνιση», ήταν η πρώτη αντίδραση του Ουνάι Σιμόν μόλις παρέλαβε το βραβείο του πολυτιμότερου ποδοσφαιριστή του αγώνα ανάμεσα στην Ελβετία και την Ισπανία. Ένα ματς που μπορεί να έληξε υπέρ των Ρόχας, όμως το πρόσωπο της βραδιάς ήταν άλλο.
Ο λόγος για τον Γιαν Ζόμερ. Ο τερματοφύλακας που κουβάλησε στις πλάτες του την εθνική ομάδα, απέδειξε και πάλι πόσο σπουδαίος πορτιέρο είναι αλλά η αστοχία των συμπαικτών του, του στέρησε μία ακόμη διάκριση. Πιστός «στρατιώτης» της Γκλάντμπαχ και πάντα έτοιμος να κάνει τα πάντα με το εθνόσημο στο στήθος. Από ρεζέρβα του… Κοστάντζο, στην καθιέρωση στη Βασιλεία και από εκεί, στο περιβραχιόνιο του γερμανικού συλλόγου.
Η πίστη της Βασιλείας, οι δανεισμοί και η βοήθεια του… Ολυμπιακού για την καθιέρωση!
Γέννημα-θρέμμα της Βασιλείας, καθώς από τα 15 του, βρίσκεται στις ακαδημίες της. Το ταλέντο του φάνηκε από την αρχή, για αυτό η παρουσία του Φράνκο Κοστάντζο, δεν στάθηκε εμπόδιο στο να πάρει λεπτά συμμετοχής. Η απόφαση ήταν να παραχωρηθεί δανεικός, μόλις υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο.
Πανηγύρισε, ως 19χρονος, την άνοδο με τη Βαντούζ. Ένας τραυματισμός του Φράνκο Κοστάντζο, τον έφερε άμεσα πίσω στο ρόστερ της Βασιλείας, έξι μήνες πριν την ολοκλήρωση της θητείας του στη Βαντούζ.
Νέος δανεισμός τον έφερε στην Γκρασχόπερς. Η "γεμάτη" σεζόν και οι 11 ανέπαφες εστίες σε 33 συμμετοχές, ήταν το εισιτήριο για την (οριστική) επιστροφή στη Βασιλεία, μιας και ο Κοστάντζο ετοίμαζε βαλίτσες για νέες περιπέτειες.
Στη μοναδική κοινή τους σεζόν, ο Ζόμερ είχε δεύτερο ρόλο αλλά στην πραγματικότητα, έπαιρνε εμπειρίες για να αναλάβει ως πρώτος πορτιέρο μετά την αποχώρηση του Αργεντινού συμπαίκτη του. Το καλοκαίρι του 2011, ο Ολυμπιακός προσφέρει… απλόχερα την δυνατότητα στον ταλαντούχο άσο, να αγωνιστεί βασικός και να πάρει τη μεγάλη ευκαιρία.
Οι «ερυθρόλευκοι» κλείνουν ως ελεύθερο τον έμπειρο τερματοφύλακα και αφήνουν ορφανή τη θέση του βασικού της Βασιλείας. Ο Τόρστεν Φινκ αποφάσισε πως δεν χρειάζεται κάποια μεταγραφή, αφού ο διάδοχος είχε βρεθεί στο πρόσωπο του Γιαν Ζόμερ.
Απότομη ανάκαμψη και διάδοχος για δεύτερη φορά!
Μέσα σε μία τριετία, ο Ζόμερ δεν βγήκε ποτέ από την εστία του. Έγινε μία μόνιμη μορφή κάτω από δοκάρια της Βασιλείας και αργά ή γρήγορα, θα έκανε το επόμενο βήμα. Σηκώνει ισάριθμα πρωταθλήματα σε αυτό το χρονικό διάστημα, αλλά και ένα κύπελλο Ελβετίας. Όσο για τα στατιστικά του, έφτασε τις 170 συμμετοχές με τις 65 από αυτές, να κρατάει ανέπαφη την εστία του.
Παράλληλα, συστήνεται και με το εθνόσημο της Εθνική Ελβετίας. Αποκορύφωμα, το Μουντιάλ του 2014 στα γήπεδα της Βραζιλίας, όπου δεν αγωνίστηκε αλλά έδωσε το παρών. Το ίδιο καλοκαίρι, θα έρθει και η μεγάλη στιγμή.
Στο Μενχενγκλάντμπαχ της Γερμανίας, ο Μαρκ Τερ Στέγκεν αποφασίζει να αποχωρήσει από την τοπική Γκλάντμπαχ έναντι 12 εκατ. ευρώ για την Μπαρτσελόνα. Στην τεράστια λίστα με υποψήφιους αντικαταστάτες βρίσκεται και ο Γιαν Ζόμερ. Σε ηλικία 26 ετών, με αρκετές παρουσίες σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις και σε ρότα πρωταθλητισμού, δείχνει ο κατάλληλος. Παράλληλα, η τιμή του κυμαίνεται στα εννιά εκατ. ευρώ και ο γερμανικός σύλλογος δεν το σκέφτεται ούτε στιγμή. Η σημαία τοποθετείτε στον ιστό της.
Ένας αδικημένος μαχητής, τα μεγάλα ραντεβού και το φετινό EURO…
Με το τέλος της φετινής σεζόν, ο Ζόμερ συμπλήρωσε επτά χρόνια παρουσίας στη Γκλάντμπαχ και ήδη, έχει φτάσει τις 288 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις. Μάλιστα, ουκ ολίγες φορές έχει αγωνιστεί με το περιβραχιόνιο στο μπράτσο του, αποτελώντας τον ηγέτη των «πουλαριών». Οι εμπειρίες που έχει αποκτήσει είναι δεκάδες. Μεγάλα ματς, κορυφαίοι επιθετικοί και μία μικρή αδυναμία στον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι.
Η αξία του, φαίνεται από το γεγονός πως στην Bundesliga, μονοπωλεί το ενδιαφέρον ο Μάνουελ Νόιερ της Μπάγερν Μονάχου, όμως ο διεθνής άσος βρίσκεται ακριβώς πίσω του! Μόνο τυχαία δεν είναι αυτή η επιτυχία. Και η επαλήθευση έρχεται στα παιχνίδια των εθνικών ομάδων, όπου με την Ελβετία καθηλώνει σε κάθε ματς. Ειδικά στις μεγάλες διοργανώσεις.
Μετά το πρώτο του Μουντιάλ το 2014, ακολούθησε το EURO 2016 στη Γαλλία. Εκεί, έφτασε μέχρι τους «16», όπου η Πολωνία επικράτησε στη διαδικασία των πέναλτι. Ωστόσο, οι Ελβετοί είχαν περάσει από όμιλο με τις Αλβανία, Γαλλία και Ρουμανία, με τον Ζόμερ να πρωταγωνιστεί ξανά. Ίδια πορεία, έκανε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 στη Ρωσία, μόνο που αυτή τη φορά, τη σταμάτησε η Σουηδία (0-2).
Και φτάνουμε στο φετινό EURO. Ή καλύτερα, στην στιγμή της απόλυτης επιβεβαίωσης για τον τίτλο του «αδικημένου». Ήταν εντυπωσιακός στους ομίλους, όμως κόντρα σε Γαλλία και Ισπανία, ήταν μοναδικός. Απέναντι στους πρωταθλητές κόσμου, έπιασε το τελευταίο πέναλτι του Κιλιάν Εμπαπέ και στο ματς με τους Ρόχας, έπιασε τα άπιαστα, μέχρι η αστοχία των συμπαικτών του στη «ρωσική ρουλέτα», να τους στείλει εκτός διοργάνωσης.
? 10 saves during the game.
— SPORF (@Sporf) July 2, 2021
? Saved a penalty in the shootout.
? You have to feel sorry for Yann Sommer after that performance.#EURO2020 #SUI #ESP pic.twitter.com/8p3FriMbna
Μετά από αυτές τις εμφανίσεις, το ερωτηματικό που δημιουργείται είναι αν ο Γιαν Ζόμερ, θα κάνει (επιτέλους) το παραπάνω βήμα που αξίζει.
Νότης Χάλαρης