Τζιανλουίτζι Μπουφόν: Οι 5+1 θρύλοι που γύρισαν «σπίτι» για να κλείσουν την καριέρα τους

Το 1962 ο Έλβις Πρίσλεϊ κυκλοφορεί το τραγούδι «Home is where your heart is». Μιλά για τον αγνό έρωτα, τη ζεστασιά των συναισθημάτων που όσο μακριά κι αν βγάλει κάποιον ο δρόμος, η καρδιά του θα ανήκει για πάντα εκεί. Ακόμη και στη σημερινή ποδοσφαιρική πραγματικότητα με τα δεδομένα, πλέον, να έχουν αλλάξει, θα μπορούσε το συγκεκριμένο τραγούδι να αποτελεί το soundtrack της καριέρας μερικών ποδοσφαιριστών.

Ο Μπουφόν αποτελεί την πιο πρόσφατη και χαρακτηριστική περίπτωση που ανήκει σε αυτή την κατηγορία. 

Με αφορμή την επιστροφή του μετά από 20 χρόνια στην Πάρμα, μέσω ενός flashback έρχονται στο νου περιπτώσεις παικτών που όσο ψηλά κι αν έφτασαν στην καριέρα τους, πάντα ενδόμυχα γνώριζαν πως θα επιστρέψουν στην «αφετηρία». Όχι για να παίξει το «τραγούδι» τους από την αρχή, αλλά για να δώσουν το ιδανικότερο φινάλε σε ένα ρομαντικό κομμάτι της ζωής τους.

Αντρέι Σεβτσένκο - Ντιναμό Κιέβου

Ο πρώην σταρ της Μίλαν, υπήρξε το έτερο ήμισυ του Σεργκέι Ρεμπρόφ, τρομοκρατώντας τις αντίπαλες άμυνες με τη φανέλα της Ντιναμό Κιέβου στα τέλη των ‘90s.

Ξεκινώντας την καριέρα του στο Κίεβο, ο νεαρός -τότε- Σέβα ανεβάζει γρήγορα τις μετοχές του μέσω των εντυπωσιακών εμφανίσεων που κάνει στο Champions League. Τη σεζόν 1997-98 συστήνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη, όταν φιλοδωρεί με τρία γκολ την Μπαρτσελόνα μέσα στο Καμπ Νου, αποτελώντας τον μόνο στην ιστορία που κατορθώνει κάτι τέτοιο, μέχρι να το πετύχει ο Εμπαμπέ φέτος.

Μετά από 10 χρόνια τίτλων και διακρίσεων σε Ιταλία και Αγγλία, με το Champions League του 2003 και τη Χρυσή Μπάλα του 2004 να ξεχωρίζουν, αποφασίζει να γυρίσει στην πατρίδα του για να κλείσει μια παραμυθένια καριέρα με τον πλέον ιδανικό τρόπο. 

Ξαναφορά τη φανέλα της Ντιναμό Κιέβου το 2009 και διανύει μια δεύτερη νιότη. Μπορεί να χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο ως αριστερός εξτρέμ πλέον, αλλά βρίσκει 31 φορές δίχτυα μέσα στην τριετία πριν την αποσυρσή του.

Μπορεί να αποτελεί τον νεότερο και γηραιότερο συνάμα, σκόρερ της Εθνικής Ουκρανίας και παράλληλα, ρέκορντμαν συμμετοχών και γκολ, αλλά το σπουδαίο κεφάλαιο που ονομάζεται Αντρέι Σεβτσένκο για το ουκρανικό ποδόσφαιρο δεν κλείνει, αφού από το 2016 συνεχίζει να την υπηρετεί ως ομοσπονδιακός τεχνικός της χώρας. 

Ρόμπιν φαν Πέρσι - Φέγενορντ

Μία έξαρση τραυματισμών τον «ρίχνουν» στα βαθιά από νωρίς. Σε ηλικία 18 ετών βρίσκεται στην ενδεκάδα της Φέγενορντ στον τελικό του Κυπέλλου UEFA το 2002. Η μετέπειτα κατάκτηση και η ανάδειξή του ως ο καλύτερος νεαρός Ολλανδός παίκτης της χρονιάς, ταξιδεύουν το όνομα του εκτός συνόρων και ανοίγουν τον δρόμο για το «Νησί».

Πρώτα η Άρσεναλ, για να καλυφθεί το κενό του Ντένις Μπέργκαμπ -όσο ήταν δυνατό- κι έπειτα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, σε μια κίνηση που προκάλεσε αντιδράσεις. Μετά από 190 γκολ με τους «κανονιέρηδες» και τους «κόκκινους διαβόλους», αλλά και ένα σύντομο πέρασμα από την Τουρκία για λογαριασμό της Φενέρ, ο Ρόμπιν φαν Πέρσι γυρίζει «σπίτι».

Στις 12 Μαΐου του 2019, παίζει το τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του, φορώντας την ίδια φανέλα, καθιστώντας το De Kuip, το γήπεδο που ξεκίνησε και τελείωσε την ποδοσφαιρική του διαδρομή. Άλλωστε, εδώ και έναν χρόνο είναι βοηθός προπονητή στη Φέγενορντ. Ποιος ξέρει; Μπορεί να γράψει ένα νέο κεφάλαιο από άλλο πόστο.

Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν - Εστουδιάντες λα Πλάτα

Γέννημα-θρέμμα της Λα Πλάτα, με τον πατέρα του να αποτελεί παλιά δόξα του συλλόγου, δεν είχε περιθωρία. Μέσα από τις Ακαδημίες της Εστουδιάντες κάνει τα πρώτα του βήματα, έχει ένα σύντομο πέρασμα από την Μπόκα Τζούνιος και τη Σαμπντόρια, μέχρις ότου ανοίγει το κεφάλαιο της Πάρμα και της Λάτσιο. Εκεί περνά τα καλύτερα ποδοσφαιρικά του χρόνια και πείθει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στις 12 Ιουλίου του 2001, να τον κάνει την ακριβότερη μεταγραφή -ως τότε- του αγγλικού ποδοσφαίρου, ξοδεύοντας 42 εκατομμύρια ευρώ.

Μπορεί οι επιδόσεις του στην Αγγλία με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Τσέλσι να μην θύμιζαν τον παίκτη του Καμπιονάτο, ωστόσο η αξία του δεν αμφισβητήθηκε: «Είναι ένας εξαιρετικός παίκτης, απλώς εσείς δεν μπορείτε να το καταλάβετε» είχε δηλώσει ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον σε μια συνέντευξη Τύπου.

Σε ηλικία 32 ετών, αφού και η δεύτερη θητεία του στην Ιταλία, για λογαριασμό της Ίντερ δεν στέφθηκε με επιτυχία, γυρνά στην Αργεντινή. Και στην Αργεντινή υπάρχει μόνο ένα «σπίτι»: η Εστουδιάντες λα Πλάτα. Η ομάδα που υπηρέτησε και ο πατέρας του, Χουάν Ραμόν Βερόν, που είχε και ένα τριετές πέρασμα από τον Παναθηναϊκό.

Αποσύρεται το καλοκαίρι του 2014, επανέρχεται για έξι μήνες το 2017 για να βοηθήσει την ομάδα του στο Copa Libertadores, κι έπειτα αποχωρεί οριστικά. Από τους αγωνιστικούς χώρους μόνο, γιατί από το φθινόπωρο του 2014, αποτελεί τον εκλεγμένο πρόεδρο του συλλόγου -με ποσοστό 70% μάλιστα- μια θέση που διατηρεί μέχρι και σήμερα.
Η Εστουδιάντες βρίσκεται, πλέον, σε καλά χέρια.

Ντιέγκο Μιλίτο - Ρασίνγκ Κλουμπ

Ένας από τους κυνικότερους φορ της σύγχρονης ιστορίας του ποδοσφαίρου ο οποίος άργησε, αλλά εν τέλει κατάφερε, να φτάσει εκεί που μπορούσε βάσει του ταλέντου του.

Η καριέρα του ξεκίνησε το 1999 στη Ρασίνγκ Κλουμπ καταγράφοντας 130 συμμετοχές και άνοιξε με τις εμφανίσεις του το «δρόμο» προς την Ιταλία μέσω της Τζένοα. Μετά από ένα σύντομο πέρασμα με συμπαίκτη τον αδερφό του Γκάμπριελ στη Σαραγόσα, έρχεται η ώρα να κατακτήσει μέσα σε μία χρονιά, όσα δεν του έφερε μια καριέρα ολόκληρη.

Με τη μεταγραφή του στην Ίντερ του Ζοσέ Μουρίνιο το 2009, στην οποία παραμένει για μία πενταετία, βρίσκει 75 γκολ και κατακτά το φημισμένο τρεμπλ της σεζόν 2009/10.

Η μαγική του εμφάνιση στον τελικό απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου, η «μυθική» ντρίπλα πάνω στον Βαν Μπούιτεν, είναι το κομμάτι του φιλμ που θα συνεχίσει να παίζει σε επανάληψη, σε κάθε άκουσμα του ονόματός του.

Το καλοκαίρι του 2014, επιστρέφει στην Αργεντινή για λογαριασμό της αγαπημένης του Ρασίνγκ. Ωστόσο, την επαφή του με τα δίχτυα δεν την χάνει. Πετυχαίνει 22 γκολ στην τελευταία του διετία και κλείνει την καριέρα του το καλοκαίρι το 2016 με τον ίδιο τρόπο που τη ξεκίνησε: σκοράροντας για λογαριασμό της αγαπημένης του ομάδας.

Χένρικ Λάρσον - Χόγκαμποργκς

Η μετακίνησή του το 1992 από τη Χόγκαμποργκς στη Χέλσινγκμποργκ, την οδηγεί μετά από 24 χρόνια στην πρώτη κατηγορία της Σουηδίας. Στα 21 του μόλις χρόνια, πετυχαίνει 48 γκολ σε 52 παιχνίδια, ανοίγοντας τον δρόμο για ένα μαγικό ταξίδι στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Από το Ρότερνταμ και τη Φέγενορντ, περνά στη Σέλτικ για να γράψει το δικό του κεφάλαιο στην ιστορία των «Αγοριών». Φτάνει μέχρι το Όλντ Τράφορντ, κάνοντας μια ενδιάμεση στάση στη Βαρκελώνη για να κατακτήσει το Champions League του 2006.

Τρία χρόνια μετά αποσύρεται από την ενεργό δράση με τη φανέλα της Χέλσινγκμποργκ. Ωστόσο, έχει δώσει μια υπόσχεση και την τηρεί.

Τον Ιούνιου του 2013, ξαναφορά τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια έστω και για ελάχιστα λεπτά, για να αγωνιστεί ως συμπαίκτης με τον γιο του με την φανέλα της Χόγκαμποργκς και να τηρήσει ό,τι είχε υποσχεθεί, ακόμη κι αν είχε φτάσει τα 42 έτη.

Η είσοδος του Τζιανλουίτζι Μπουφόν στο κλειστό κλαμπ

Ακόμη κι αν τα συμβόλαια ζωής δεν αποτελούν, πλέον, συχνό φαινόμενο, πολλές φορές παραμένουν άτυπα και ολοκληρώνονται ετεροχρονισμένα.

Κάπως έτσι, ο Μπουφόν πιο ώριμος και γεμάτος εμπειρίες επιστρέφει να υπερασπιστεί τα ίδια δοκάρια που προστάτευε νέος. Το αγόρι που έφυγε ως ο επόμενος μεγάλος γκολκίπερ της Ιταλίας το 2001, επιστρέφει στο Ένιο Ταρντίνι ως πρωταθλητής κόσμου, είκοσι χρόνια μετά.

The return of Buffon to Parma. Brilliant announcement video. pic.twitter.com/0vnpVLhL2n

— Salim Masoud Said (@salimosaid) June 17, 2021

 

Στην περίπτωσή του, μπορεί κάποιοι να βιάστηκαν να πουν πως ο ρομαντισμός πέθανε, όταν είδαν τον Τζίτζι να μετακινείται στο Παρίσι για λογαριασμό της Παρί σεν Ζερμέν και έσπευσαν να ανασκευάσουν όσα δήλωσαν, την ημέρα που ανακοίνωσε την επιστροφή του στη Γιουβέντους.

Άραγε, σήμερα που φορά ξανά τα κίτρινο-μπλε τι θα σκαρφιστούν;

Φάνης Τσοκανάς