Τι σου είναι όμως η μοίρα; Την ίδια ημερομηνία που ο ξανθωπός Μεσσίας, Ντιρκ Νοβίτσκι, έβγαλε τη φανέλα με το εθνόσημο από πάνω του – αφού πρώτα «μεγάλωσε» μια ολόκληρη γενιά – οκτώ χρόνια μετά οι… μαθητές του τον έκαναν υπερήφανο. Με πρώτο και καλύτερο τον «Ντένις τον τρομερό» που λυτρώθηκε για τη χαμένη βολή που επίσπευσε το «αντίο» του Ντιρκ.
Ο Μόριτζ Βάγκνερ ήταν δεν ήταν πέντε ετών. Ο μικρότερος αδερφός του ίσα που είχε σβήσει το ένα και μοναδικό κεράκι στην τούρτα. Ο Ντένις Σρέντερ 9 χρονών παρά λίγων ημερών ενώ ο Ισαάκ Μπόνγκα έφτιαχνε τις πρώτες του προτάσεις. Ο δε πρωταγωνιστής κόντρα στην Team USA, Ανδρέας Ομπστ ετοίμαζε τη… σχολική του τσάντα και αυτοχαρακτηριζόταν «πρωτάκι». Πιο έντονες οι μνήμες για τον - ήδη κλεισμένα τα δέκα του χρόνια - Ντάνιελ Τάις,
Αυτά συνέβαιναν στη Γερμανία πίσω στο 2002, τελευταία διάκριση σε Παγκόσμιο Κέπελλο για τη «μάνσφατ» στο τουρνουά του ξανθού-άγγελου, Ντιρκ Νοβίτσκι (MVP). Τα όργιά του ήταν που έπεισαν τη νέα γενιά να απαρνηθεί το δημοφιλές ποδόσφαιρο και να στραφεί στην πορτοκαλί θεά. Tα ανδραγαθήματά του στην Ιντιανάπολη ήταν που κατέβασαν τη «σπυριάρα» από το πατάρι των γερμανικών σπιτιών. 21 ολόκληρα χρόνια μετά και ιδού τα αποτελέσματα.
Οι Γερμανοί του Γκόρντον Χέρμπερτ στον «έβδομο ουρανό», οι Γερμανοί του… Μωυσή του αθλήματος για εκείνους, Ντιρκ Νοβίτσκι, στην κορυφή του κόσμου. Έπειτα από ένα σαρωτικό τουρνουά, χωρίς μελανό σημείο – παρά μόνο κάποια ανησυχία απέναντι στην ευχάριστη έκπληξη Λετονία – οι νέοι παγκόσμιοι πρωταθλητές έκατσαν στο θρόνο τους για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Και έπρεπε να συμβεί στις 10 του Σεπτέμβρη για πολλούς και διάφορους λόγους.
Το ημερολόγιο καρφιτσωμένο στην εν λόγω ημερομηνία πίσω στο 2015. Ο 37χρονος «κομήτης» του ευρωπαϊκού μπάσκετ συνεχίζει να τιμά τη φανέλα με το εθνόσημο, μεταλαμπαδεύοντας τη λάμψη της ύπαρξής του στις νέες γενιές. «Όλα τα ωραία όμως κάποτε τελειώνουν» και η πορεία των «πάντσερ» στο Ευρωμπάσκετ του 2015, θα καθόριζε και το αντίο.
Οι συνδιοργανωτές Γερμανοί - έχουν πάρει όμιλο στο Βερολίνο - σε μια κλήρωση… φωτιά με Σερβία, Ιταλία, Ισπανία και Τουρκία, φτάνουν συνεχώς μέχρι την πηγή όμως δεν πίνουν νερό. Τη δύσκολη νίκη της πρεμιέρας κόντρα στους Ισλανδούς, ακολούθησαν τρεις οριακές ήττες και ένας «τελικός» με τους μετέπειτα πρωταθλητές Ισπανούς. Και το δράμα τότε κορυφώθηκε και έδωσε τη σειρά του σε έναν αποχαιρετισμό, που δεν ήθελε κανένας Γερμανός και μη, να έρθει.
Η «μάνσφατ» παρότι έβλεπε την πλάτη της «φούρια ρόχα» στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, δεν παραδόθηκε. Ήθελε να παρατείνει την παρουσία του Ντιρκ με το εθνόσημο, να τον καμαρώσει για μία τελευταία φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Του άξιζε, έπρεπε να συμβεί. Μια βολή που βρήκε σίδερο όμως 4’’ πριν ακουστεί η «χοντρή κυρία» είχε άλλη άποψη. Και αυτή έφυγε από τα χέρια του Ντένις Σρέντερ.
Η μπάλα αναπήδησε σαν την «καυτή πατάτα» στην ισπανική στεφάνη και έπεσε όξω από αυτή. Και από που δεν τράβηξε τη φανέλα της «μεγάλης μούμιας» ο Νίκολα Μίροτιτς για να μην τον αφήσει να πάει στη μπάλα. Τέτοια ώρα όμως τέτοια λόγια. Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει. Ο κορυφαίος Γερμανός του τουρνουά, Ντένις Σρέντερ, ήταν ο μοιραίος. Την ύστατη στιγμή που πιθανόν μία και μόνη εύστοχη βολή του από τα 4μιση μέτρα θα έδινε ένα ακόμα χρόνο παρουσίας στην Εθνική ομάδα στο ίνδαλμά του και συμμετοχής στη μεγαλύτερη γιορτή του αθλητισμού, αστόχησε και αυτομάτως επιφορτίσθηκε ένα βάρος που έπρεπε να περάσουν οκτώ ολόκληρα χρόνια για να το πετάξει από πάνω του.
Το 77-76 υπέρ της Ισπανίας σήμανε και το φινάλε του ενός και μοναδικού Ντιρκ, το τέλος ενός κύκλου… χαμένων ποιητών και τη σταδιακή ανοικοδόμηση μιας νέας αυτοκρατορίας. Όλο το γήπεδο στο πόδι για να αποχαιρετήσει τον άνθρωπο που άλλαξε τον ρου της ιστορίας του σπορ όχι μόνο στην πατρίδα αλλά και στη «γηραιά ήπειρο». Και η αναγέννηση αυτή της επόμενης μεν, όχι φτωχής δε, μέρας έπρεπε να θεσπιστεί μονάχα από έναν.
Οκτώ χρόνια μετά και με ένα χάλκινο αμανάτι, ήταν η ευκαιρία του. Ο μπασκετικός του περίγυρος στην εθνική του 2023 στα γήπεδα της Ασίας, έδινε στον Ντένις Σρέντερ την ελευθερία να επικεντρωθεί στο στόχο και να αποτάξει μια και καλή το όποιο βάρος από τις πλάτες του. Και τα κατάφερε.
HISTORIC ✍️
— FIBA (@FIBA) September 10, 2023
Dennis Schröder became the TISSOT MVP of the #FIBAWC 2023 ?#WinForDeutschland ?? pic.twitter.com/VVTE9fV6um
World Champion Dennis Schröder celebrating with his coach! @FIBAWC
— Ballislife.com (@Ballislife) September 10, 2023
pic.twitter.com/Sy3lfcUmOl
Αφού το «χαλασμένο» του μυαλό κόντρα στη Λετονία του υφιστάμενού του στη Μπράουνσβαιγκ, Ζάγκαρς, δεν έχυσε την «καρδάρα με το γάλα» για… λίγα χιλιοστά, ήταν γραφτό της μοίρας να συμβεί και μάλιστα την ίδια ημερομηνία. Έτσι μόνο θα ερχόταν η κάθαρσις.
Οκτώ χρόνια μετά την άστοχη βολή του και με την αμέριστη συνεισφορά των «συμπολεμιστών» του, οδήγησε το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα στη σπουδαιότερη στιγμή του. Στις 10 του Σεπτέμβρη. Από μοιραίος… ωραίος. Γιατί η μία άκρη της κλωστής έπρεπε να συναντήσει την άλλη.
Μάνος Φυρογένηςwww.bnsports.gr
