Σενάριο ταινίας; Η φαντασία ενός συγγραφέα; Θα μπορούσε, αλλά η ζωή του Νούνι Ομότ είναι πέρα για πέρα αληθινή. Από τη γέννηση σε καταυλισμό προσφύγων στην Κένυα, στη διέξοδο των Ηνωμένων Πολιτειών, μακριά από τον πατέρα του. Τώρα ήρθε η στιγμή για το δικό του happy ending στο Παγκόσμιο Κύπελλο με το Νότιο Σουδάν.
Οι σεναριογράφοι, όταν οραματίζονται τη δημιουργία των ταινιών τους, έχουν κάποια βασικά σημεία κατά νου. Πώς να κερδίσουν τον θεατή, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον του, αλλά και τον τρόπο που θα δώσουν το κατάλληλο φινάλε, οδηγώντας στη λύτρωση του πρωταγωνιστή. Αυτό είναι το ζητούμενο άλλωστε. Η συνταγή της επιτυχίας, για κάθε πολυβραβευμένη ταινία.
Η τέχνη, όμως, όπως λένε, μιμείται τη ζωή. Δυστυχώς, όχι πάντοτε για τα ευχάριστα που περιλαμβάνει. Το Νότιο Σουδάν έχει περάσει πολλά. 12 χρόνια μετά από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του, προσπαθεί πια να ξεχάσει τις «πληγές» του παρελθόντος και του πολέμου, χαμογελώντας για την πρώτη του συμμετοχή σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.
Εάν κάποιος γνώριζε τις ιστορίες που κρύβονται πίσω από τους ανθρώπους που απαρτίζουν την αποστολή του Νοτίου Σουδάν στα παρκέ της Ασίας, θα ανατρίχιαζε. Εάν κάποιος παράγοντας του Χόλιγουντ πληροφορούνταν για τους «κρυφούς πρωταγωνιστές» που διαθέτει, θα είχε υλικό που θα τον οδηγούσε κάλλιστα σε όσκαρ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Πίτερ Τζοκ, ο οποίος βρέθηκε από τη δίνη του εμφυλίου, στο σημαντικότερο μπασκετικό γεγονός του πλανήτη. Όπως φυσικά και ο Νούνι Ομότ. Ο υψηλόσωμος φόργουορντ δεν έχει προλάβει ακόμα να συμπληρώσει 29 χρόνια ζωής, αλλά στην Ασία οδεύει ήδη προς το προσωπικό του «happy ending». Τη λύτρωση για όλα όσα πέρασε, έως ότου φτάσει σε αυτό το σημείο.
Η γέννηση και το καταφύγιο προσφύγων μέσω μίας… κόλασης
Στην Κένυα, ο Ομότ είδε για πρώτη φορά το φως της ζωής. Γεννήθηκε σε καταφύγιο προσφύγων στο Ναϊρόμπι, όπου είχε καταφύγει πριν από τρία χρόνια η οικογένειά του, διανύοντας 700 χιλιόμετρα περπατώντας (!) μέσω της Αιθιοπίας. Αναγκάστηκαν να απομακρυνθούν από τον τόπο τους, προκειμένου να ξεφύγουν από τρομοκρατικές ομάδες, όπως η Μπόκο Χαράμ.
Η διαδρομή ήταν γεμάτη εμπόδια. Χρειάστηκε να περάσουν από μία κόλαση, σχεδόν κυριολεκτικά, καθώς διέσχισαν την έρημο Ντανακίλ, που θεωρείται ένα από τα πιο θερμά σημεία σε ολόκληρο τον κόσμο. Όταν πια έφτασαν στην «Ιθάκη» τους, δεν βρήκαν την ηρεμία που τόσο πολύ λαχταρούσαν. Εν αντιθέσει, η οικογένεια συνελήφθη στην Κένυα, καθώς δε διέθετε κανένα έγγραφο!
Με την επέμβαση των Ηνωμένων Εθνών τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι, έπειτα από επτά ημέρες. Κατέφυγαν στον καταυλισμό προσφύγων όπου γεννήθηκε ο Ομότ, ζώντας σε δραματικές συνθήκες. Πείνα, δίψα, αρρώστιες. Ο Νούνι πέρασε τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του έτσι. Μετά, έφτασε η στιγμή για το ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η διέξοδος στις ΗΠΑ, το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ
Η Λουθηρανική υπηρεσία μετανάστευσης και προσφύγων συνεισέφερε τα μέγιστα ώστε η οικογένεια Ομότ να μεταβεί στις ΗΠΑ. Προσπάθεια που στέφθηκε από επιτυχία, με την έκδοση άδειας για την παραμονή τους στη Μινεσότα. Δεν ήταν, όμως, όλα ρόδινα, ούτε αυτή τη φορά.
Ο Νούνι αποχωρίστηκε τον πατέρα του. Για θέματα υγείας δεν του επετράπη να φύγει από την Κένυα και έτσι η οικογένεια θα ζούσε πια χωρισμένη. Ο Άμπα φρόντισε για την ανατροφή του μικρού του αδερφού, καθώς η μητέρα τους εργαζόταν σε δύο δουλειές για να εξασφαλίσει τα προς το ζην.
Η ενασχόληση με τον αθλητισμό δεν άργησε να έρθει στη ζωή του Νούνι. Τα πρώτα του βήματα τα έκανε στο αμερικανικό ποδόσφαιρο, για να ακολουθήσει η δοκιμή και της… δικής μας εκδοχής του αθλήματος, της ευρωπαϊκής. Ωστόσο συνειδητοποίησε αρκετά σύντομα ότι, λόγω του ύψους του, θα μπορούσε να διαπρέψει στο μπάσκετ. Στο λύκειο ήταν εντυπωσιακός σε αγώνες στη Μινεσότα, γεγονός που τον βοήθησε να εγκριθεί η αίτησή του για σπουδές στο πανεπιστήμιο της Κονκόρντια.
Στο κολεγιακό μπάσκετ βελτιώθηκε ακόμα περισσότερο. Διατηρούσε μάλιστα το καλύτερο ποσοστό εντός παιδιάς σε ολόκληρη την κατηγορία του. Έδειχνε ότι μία λαμπρή καριέρα τον περιμένει.
Η επανασύνδεση με τον πατέρα και ο δρόμος ως το Παγκόσμιο Κύπελλο
Το ημερολόγιο έδειχνε 20 Φεβρουαρίου του 2018. Μία ημερομηνία που ο Νούνι Ομότ δε θα ξεχάσει ποτέ. 21 χρόνια έπειτα από την τελευταία τους συνάντηση, βλέπει ξανά τον πατέρα του. Ο φόργουορντ από το Νότιο Σουδάν διαθέτει πια τα απαραίτητα χρήματα και πληρώνει το αεροπορικό εισιτήριο για το ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η οικογένεια είναι και πάλι μαζί!
Το ίδιο καλοκαίρι, ενσωματώθηκε στους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς για το Summer League, δίχως όμως να μακροημερεύσει. Ακολούθησε ένα μικρό διάστημα στην αναπτυξιακή ομάδα των Μπρούκλιν Νετς, για να πάρει τελικά την απόφαση να δοκιμάσει την τύχη του στην Ευρώπη.
Ο δρόμος του τον έβγαλε στα Σκόπια για λογαριασμό της MZT. Ήταν ο κορυφαίος της ομάδας του, έχοντας ως μέσο όρο 18.5 πόντους σε κάθε ματς! Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε ο σύλλογος, τον έστειλαν στην Ολλανδία και τη Λέιντεν το Νοέμβριο του 2019. Λίγο αργότερα, η έξαρση του Covid-19 θα του έκοβε εκ νέου τα φτερά.
Το ταξίδι του στη «γηραιά ήπειρο» συνεχίστηκε, περνώντας κατά σειρά από την Τόφας στην Τουρκία και την Γκίσεν στη Γερμανία. Έπειτα, μετέβη στο Πουέρτο Ρίκο για τη Λεόνες ντε Πόνσε, ώστε να ακολουθήσει αρχικά μία σύντομη επιστροφή στην G-League (Γουέστσεστερ Νικς, Λέικλαντ Μάτζικ) και μετά η αιγυπτιακή Αλ Αχλί. Πλέον, αγωνίζεται στην Ταϊβάν και τους Ταϊτσούνγκ Σανς.
Η συμμετοχή με το εθνόσημο δεν άργησε να έρθει στην καριέρα του Ομότ. Αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους παίκτες του Νοτίου Σουδάν κατά τη διάρκεια των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ιδίως στη νίκη κόντρα στη Σενεγάλη, όταν και σημείωσε 26 πόντους, στέλνοντας το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα στα γήπεδα της Ασίας.
Ο Νούνι Ομότ έχει περάσει πολλά στη ζωή του. Πάλεψε μαζί με την οικογένειά του και βγήκε νικητής. Τώρα, στο Παγκόσμιο Κύπελλο μπορεί να απολαύσει τους «καρπούς» των κόπων του. Όχι, το Νότιο Σουδάν πιθανότατα δε θα φτάσει μακριά. Αλλά αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Το happy ending του Ομότ τον περιμένει!
Τάσος Φαραός
www.bnsports.gr