Εξ αρχής θανατηφόρος και αμφίρροπος. Και αισίως καθόλου… γουρλίδικος. Οι χάλκινοι του Τόκιο Αυστραλοί, οι γεμάτοι όνειρα και προσδοκίες, Καναδοί και φυσικά, οι ανυπότακτοι Έλληνες του Βασίλη Σπανούλη, αποχαιρέτησαν την ίδια μέρα με διαφορά ωρών (!) το Παρίσι και το BN Sports επιχειρεί μια μικρή αναδρομή στο πώς, μ’ έναν… αθλητικό επικήδειο!
Ως «όμιλοι θανάτου» χαρακτηρίζονται τα γκρουπ εκείνα, το αγωνιστικό πρόγραμμα των οποίων περιέχει το συναπάντημα ομάδων ισχυρών και διεκδικητριών του όποιου τίτλου για το όνομα και την τιμή του οποίου διατίθενται να… κόψουν το νήμα της αγωνιστικής ζωής των αντιπάλων τους. Ο χαρακτηρισμός τους ως φαβορί, καθιστά την εμπειρία του αποκλεισμού εξαιρετικά δύσπεπτη και μη αναμενόμενη για το θύμα. Ως τέτοια προέβαλλαν για τους δικούς τους λόγους και με τις δικές τους πιθανότητες η καθεμία, Καναδάς, Αυστραλία, Ελλάδα και βεβαίως η Ισπανία (που αποκλείστηκε από το group stage).
Με σειρά κατάταξης Καναδάς, Αυστραλία, Ελλάδα, Ισπανία, συγκρότησαν τον πλέον αμφίρροπο πρώτο όμιλο, ωστόσο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, αποχαιρέτησαν νωρίς, τον… έσβησαν από το χάρτη των διασταυρώσεων, και έδωσαν στο Ολυμπιακό Τουρνουά μια διάσταση εντελώς διαφορετική, με ομάδες που είχαν τα φόντα να φτάσουν στη ζώνη του μεταλλίου να τίθενται ευθής εξαρχής νοκ-άουτ.
Πρώτη και… χειρότερη, καθότι βαθμολογικά τελευταία, η Ισπανία. Η ομάδα του Σέρτζιο Σκαριόλο δεν επιβεβαίωσε τα παραδοσιακά προγνωστικά και δεν δικαίωσε τις αξιώσεις παικτών και φιλάθλων για (ένα ακόμη) μετάλλιο σε μεγάλη διεθνή διοργάνωση. Ξεκίνησε με ήττα, έτσι όπως δηλαδή ολοκλήρωσε, (92-80 από την Αυστραλία στην πρεμιέρα και 88-85 από τον Καναδά, ενώ μεσολάβησε η… εθιμοτυπική νίκη επί της Εθνικής μας με 84-77) και αποχώρησε, ενώ αποχωρίστηκε παράλληλα έναν εκ των πρεσβευτών της ιστορικής γενιάς της την περασμένη δεκαπενταετία, τον Ρούντι Φερνάντεθ.
Το ιδιαίτερο για τους υπόλοιπους τρεις; Ο αποκλεισμός επήλθε την ίδια μέρα και μάλιστα με χρονολογική σειρά ακριβώς αντίστροφη από την κατάταξή τους! 
Δυστυχώς, η «Επίσημη Αγαπημένη» άνοιξε χθες πρώτη τον… χορό των θρήνων του αποκλεισμού – στην περίπτωσή της όμως, μόνο περηφάνια αξίζει, αφού την ξανακέρδισε η ίδια για τον εαυτό της εντός παρκέ. Το 76-63 από τη Γερμανία, το νέο «κακό δαίμονα», επήλθε μοιραία, όπως το ίδιο αναπόφευκτα επήλθε και η πίστη για κάτι μεγάλο στο (άμεσο) μέλλον.
Ακολούθησε η πάντα μαχητική (χωρίς να υπαινισσόμαστε ενδεχόμενη μετριότητα, το αντίθετο μάλιστα) Αυστραλία των Μάτ Ντελαβεντόβα και Πάτι Μιλς, στην οποία η πρόκριση γλίστρησε μέσα από τα χέρια, αφού της χαμογέλασε στο τέλος ο… Τζόκερ Νίκολα Γιόκιτς με το τελικό 95-90 (82-82) να αφήνει γεύση πικρή.
Οι… κηδείες ολοκληρώθηκαν το ίδιο βράδυ, όταν ο «απόλυτος» πρωτοπόρος Καναδάς του Σέι Γκίλτζεους – Αλεξάντερ και των λοιπών 9 NBAers, υπετάχθη στον φρενήρη ρυθμό των οικοδεσποτών Ματίας Λεσόρ, Εβάν Φουρνιέ, Αϊζάια Κορντινιέ, Γκερσόν Γιαμπουσέλε και Βίκτορ Γουεμπανιάμα με το 82-73 να συνιστά παριζιάνικο επιτάφιο θρήνο.
Πλην της δοκιμασμένης Ισπανίας και της χάλκινης Αυστραλίας, ποιος ξέρει εάν κάποια από τις άλλες θα μπορούσε να φτάσει έως το τέλος του δρόμου; Αυτό, σαφώς, δεν αναιρεί τις όποιες αξιώσεις (έπρεπε να) είχαν και (πρέπει) να έχουν μελλοντικά. Καλούνται να τις ανανεώσουν, ώστε να τις ξεπεράσουν, διαχειριζόμενοι την εμπειρία του Παρισιού. Μέχρι τότε έχουν - έχουμε να λέμε πως ο όμιλός μας ήταν όντως θανατηφόρος…
Νικόλα Κανελλόπουλος
www.bnspots.gr
