Ο Pita Taufatofua, ένας εκ των σημαιοφόρων της Τόνγκα παρέλασε για τρίτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες (Ρίο 2016, Πιονγκιάνγκ 2018, Τόκιο 2020) κάνοντας ξανά εμφάνιση που συζητήθηκε: χωρίς μπλούζα και με άφθονο λάδι καρύδας στο σώμα του!
Ο Pita Taufatofua «χτύπησε» εκ νέου! Όπως συνηθίζει να παρελαύνει στις τελετές έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, ο 37χρονος αθλητής έκανε και πάλι πολλούς να μιλούν για αυτόν. Μπορεί από το 2016 να γνωστοποίησε το όνομά του στον πλανήτη και να οδήγησε 230 εκατομμύρια ανθρώπους να ψάξουν στο Google «πού είναι η Τόνγκα», όμως πρώτα είχε περάσει από 40 κύματα και μια ζωή γεμάτη πόνο και απογοήτευση. Παρόλα αυτά δεν τα παράτησε!
Οι δυσκολίες και οι τραυματισμοί που πέρασε για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, τη συμμετοχή του στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός, αποδεικνύουν τη θέληση, την επιμονή, την υπομονή και γενικά τη διάθεση που έχει για ζωή!
Πώς ξεκίνησε η επιθυμία για πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες
Στα πέντε του άρχισε tae kwon do, καθώς η μητέρα του τον πήγε για να μάθει αυτοάμυνα, ώστε να υπερασπίζεται τον εαυτό του. Όταν ήταν 12 χρονών, οι δρόμοι από το αεροδρόμιο προς την πόλη ήταν γεμάτοι με ανθρώπους που πανηγύριζαν για τον Paea Wolfgramm, τον πρώτο αθλητή από την Τόνγκα που κέρδισε Ολυμπιακό μετάλλιο. «Αυτό ήταν», σκέφτηκε, «θα προκριθώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και δεν έφυγε ποτέ αυτή η σκέψη από το μυαλό μου», θυμάται ο Taufatofua.
Οι προσπάθειές του για πρόκριση
Το 2008 πήγε στο Προολυμπιακό της Νέας Καληδονίας και έφυγε με αναπηρικό καροτσάκι. Γύρισε τον αστράγαλό του, έσπασε και ένα κόκκαλο στο πόδι του, αλλά συνέχισε να μάχεται μέχρι να μην μπορεί άλλο. Λόγω του τραυματισμού αυτού, δεν μπορούσε να περπατήσει για έξι μήνες.
Το 2011, όταν και προετοιμαζόταν εκ νέου για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, πήγε να εκπαιδευτεί με δασκάλους του tae kwon do στη Νότια Κορέα, χωρίς όμως να έχει χρήματα και έτσι πέρασε έξι μήνες που κοιμόταν μέσα σε ένα νηπιαγωγείο.
Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Αζερμπαϊτζάν, όπου δινόταν εισιτήριο για το Λονδίνο, έκοψε έναν σύνδεσμο στο γόνατό του και έπρεπε να μείνει έξι μήνες εκτός, δηλαδή να χάσει την πρόκριση. Όμως δεν ήθελε να περιμένει άλλα τέσσερα χρόνια για να βρεθεί στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός. Οκτώ εβδομάδες αργότερα, έφτασε στο Προολυμπιακό τουρνουά της Ωκεανίας, παλεύοντας με ένα πόδι. Κατάφερε και πέρασε στον τελικό, έχοντας απέναντί του έναν αθλητή από τη Σαμόα. Ο αντίπαλός του κατάλαβε ότι ήταν τραυματισμένος και δεν του άφησε περιθώρια πρόκρισης. Αυτή τη φορά ο Taufatofua έφυγε από τη Νέα Καληδονία με πατερίτσες, ανίκανος να περπατήσει για τους τρεις επόμενους μήνες.
Και έφτασε η ώρα της πρόκρισης για το Ρίο. Ήταν έτοιμος, αλλά δεν έχει χρήματα. Ο προπονητής τους δύο μέρες πριν το Προολυμπιακό βρήκε τελικά τα χρήματα και έφτασαν μόλις μια μέρα πριν αρχίσει η διοργάνωση.
Αγωνίστηκε εναντίον ενός Νεοζηλανδού στον τελικό. Το σκορ ήταν 3-3 στο τέλος των τριών γύρων και ο αγώνας πήγε στον χρυσό πόντο. Ο πρώτος που έπαιρνε τον πόντο κέρδιζε και πήγαινε στο Ρίο. Κλώτσησε τον αντίπαλό του ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Ήταν ο νικητής και επιτέλους οι κόποι του είχαν ανταμειφθεί!
Η πρόκριση στους χειμερινούς Ολυμπιακούς
Ίσως ήταν όλη αυτή η προσοχή του κόσμου, όλη αυτή η ενέργεια, που τον έκαναν να επιχειρήσει να συμμετάσχει στους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στην Πιονγκιάνγκ ως σκιέρ. Ως άνθρωπος που είχε περάσει ολόκληρη τη ζωή του σε τροπικές περιοχές, αυτό φάνταζε τρελό. «Το διάλεξα γιατί δεν είχε λογική», λέει χαρακτηριστικά. «Λατρεύω αυτές τις προκλήσεις».
Πήγε στην Αρμενία σε αγώνες πρόκρισης, αλλά έκανε έναν καταστροφικό αγώνα. Έτσι έπρεπε να πάρει το εισιτήριο από άλλη διοργάνωση. Ανακάλυψε ότι υπήρχε ένας αγώνας στην Κροατία, αλλά ήταν την επόμενη μέρα και ήταν σχεδόν αδύνατο να φτάσει εκεί εγκαίρως.
«Κοιτάξαμε κάθε πτήση για να φτάσουμε στην Κροατία. Ταξιδέψαμε οδικών οκτώ ώρες για να πετάξουμε από Κωνσταντινούπολη. Κάλεσα τους αξιωματούχους του αγώνα και τους είπα ότι θα αργήσω. Είπαν ότι θα μπορούσαν να με βάλουν στο τέλος του αγώνα. Έφτασα στο αεροδρόμιο, αλλά έχασα την πτήση για πέντε λεπτά. Έμεινα στην Τουρκία χωρίς χρήματα και χωρίς πτήση. Είχα χάσει τον αγώνα στην Κροατία».
Με τέσσερις μέρες να απομένουν για να ολοκληρωθεί η περίοδος των προκρίσεων, ανακάλυψε ότι υπήρχε ένας ακόμη αγώνας στην Ισλανδία, σε φιόρδ στον Αρκτικό κύκλο. Αγόρασε εισιτήριο με δυο φίλους του και ξεκίνησε. «Προσγειωθήκαμε και είχε χιονοθύελλα. Δεν υπάρχει πτήση από Ρέικιαβικ προς τον Αρκτικό κύκλο. Νοικιάσαμε λοιπόν ένα αυτοκίνητο. Κανονικά η διαδρομή ήταν 10 ώρες, αλλά λόγω του καιρού εμείς κάναμε τρεις ημέρες».
Έφτασε την τελευταία μέρα της πρόκρισης και τελικά τα κατάφερε. Η συμμετοχή του στους δεύτερους Ολυμπιακούς ήταν γεγονός.
Στην τελετή έναρξης εμφανίστηκε ξανά χωρίς μπλουζάκι και με λάδι στο σώμα του, παρόλο που ρίσκαρε με την υποθερμία.
Δεν υπήρχε ζήτημα κατάκτησης μεταλλίου σε αυτούς του Αγώνες. «Όχι, όχι σε αυτό το άθλημα. Ο κύριος στόχος μου ήταν τα τερματίσω πριν... σβήσουν τα φώτα».
Στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες προσπάθησε να προκριθεί ως αθλητής του κανόε καγιάκ, αλλά και πάλι κάποιος τραυματισμός δεν τον άφησε. Έτσι στο Τόκιο ταξίδεψε για να συμμετάσχει στο tae kwon do.
Από το tae kwon do λοιπόν, στο σκι αντοχής, αλλά και το σπριντ καγιάκ. Ο Pita Taufatofua προσπάθησε να γίνει ο πρώτος αθλητής στη σύγχρονη εποχή που θα προκρινόταν σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες σε τρία διαφορετικά αθλήματα. Κάτι τέτοιο όμως δεν κατέστη δυνατό. Ποιος ξέρει; Μπορεί να το προσπαθήσει στους επόμενους Αγώνες!
Φωτεινή Κρεμαστιώτη
www.bnsports.gr
Οι δυσκολίες και οι τραυματισμοί που πέρασε για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, τη συμμετοχή του στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός, αποδεικνύουν τη θέληση, την επιμονή, την υπομονή και γενικά τη διάθεση που έχει για ζωή!
Πώς ξεκίνησε η επιθυμία για πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες
Στα πέντε του άρχισε tae kwon do, καθώς η μητέρα του τον πήγε για να μάθει αυτοάμυνα, ώστε να υπερασπίζεται τον εαυτό του. Όταν ήταν 12 χρονών, οι δρόμοι από το αεροδρόμιο προς την πόλη ήταν γεμάτοι με ανθρώπους που πανηγύριζαν για τον Paea Wolfgramm, τον πρώτο αθλητή από την Τόνγκα που κέρδισε Ολυμπιακό μετάλλιο. «Αυτό ήταν», σκέφτηκε, «θα προκριθώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και δεν έφυγε ποτέ αυτή η σκέψη από το μυαλό μου», θυμάται ο Taufatofua.
Οι προσπάθειές του για πρόκριση
Το 2008 πήγε στο Προολυμπιακό της Νέας Καληδονίας και έφυγε με αναπηρικό καροτσάκι. Γύρισε τον αστράγαλό του, έσπασε και ένα κόκκαλο στο πόδι του, αλλά συνέχισε να μάχεται μέχρι να μην μπορεί άλλο. Λόγω του τραυματισμού αυτού, δεν μπορούσε να περπατήσει για έξι μήνες.
Το 2011, όταν και προετοιμαζόταν εκ νέου για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, πήγε να εκπαιδευτεί με δασκάλους του tae kwon do στη Νότια Κορέα, χωρίς όμως να έχει χρήματα και έτσι πέρασε έξι μήνες που κοιμόταν μέσα σε ένα νηπιαγωγείο.
Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Αζερμπαϊτζάν, όπου δινόταν εισιτήριο για το Λονδίνο, έκοψε έναν σύνδεσμο στο γόνατό του και έπρεπε να μείνει έξι μήνες εκτός, δηλαδή να χάσει την πρόκριση. Όμως δεν ήθελε να περιμένει άλλα τέσσερα χρόνια για να βρεθεί στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός. Οκτώ εβδομάδες αργότερα, έφτασε στο Προολυμπιακό τουρνουά της Ωκεανίας, παλεύοντας με ένα πόδι. Κατάφερε και πέρασε στον τελικό, έχοντας απέναντί του έναν αθλητή από τη Σαμόα. Ο αντίπαλός του κατάλαβε ότι ήταν τραυματισμένος και δεν του άφησε περιθώρια πρόκρισης. Αυτή τη φορά ο Taufatofua έφυγε από τη Νέα Καληδονία με πατερίτσες, ανίκανος να περπατήσει για τους τρεις επόμενους μήνες.
Και έφτασε η ώρα της πρόκρισης για το Ρίο. Ήταν έτοιμος, αλλά δεν έχει χρήματα. Ο προπονητής τους δύο μέρες πριν το Προολυμπιακό βρήκε τελικά τα χρήματα και έφτασαν μόλις μια μέρα πριν αρχίσει η διοργάνωση.
Αγωνίστηκε εναντίον ενός Νεοζηλανδού στον τελικό. Το σκορ ήταν 3-3 στο τέλος των τριών γύρων και ο αγώνας πήγε στον χρυσό πόντο. Ο πρώτος που έπαιρνε τον πόντο κέρδιζε και πήγαινε στο Ρίο. Κλώτσησε τον αντίπαλό του ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Ήταν ο νικητής και επιτέλους οι κόποι του είχαν ανταμειφθεί!
Η πρόκριση στους χειμερινούς Ολυμπιακούς
Ίσως ήταν όλη αυτή η προσοχή του κόσμου, όλη αυτή η ενέργεια, που τον έκαναν να επιχειρήσει να συμμετάσχει στους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στην Πιονγκιάνγκ ως σκιέρ. Ως άνθρωπος που είχε περάσει ολόκληρη τη ζωή του σε τροπικές περιοχές, αυτό φάνταζε τρελό. «Το διάλεξα γιατί δεν είχε λογική», λέει χαρακτηριστικά. «Λατρεύω αυτές τις προκλήσεις».
Πήγε στην Αρμενία σε αγώνες πρόκρισης, αλλά έκανε έναν καταστροφικό αγώνα. Έτσι έπρεπε να πάρει το εισιτήριο από άλλη διοργάνωση. Ανακάλυψε ότι υπήρχε ένας αγώνας στην Κροατία, αλλά ήταν την επόμενη μέρα και ήταν σχεδόν αδύνατο να φτάσει εκεί εγκαίρως.
«Κοιτάξαμε κάθε πτήση για να φτάσουμε στην Κροατία. Ταξιδέψαμε οδικών οκτώ ώρες για να πετάξουμε από Κωνσταντινούπολη. Κάλεσα τους αξιωματούχους του αγώνα και τους είπα ότι θα αργήσω. Είπαν ότι θα μπορούσαν να με βάλουν στο τέλος του αγώνα. Έφτασα στο αεροδρόμιο, αλλά έχασα την πτήση για πέντε λεπτά. Έμεινα στην Τουρκία χωρίς χρήματα και χωρίς πτήση. Είχα χάσει τον αγώνα στην Κροατία».
Με τέσσερις μέρες να απομένουν για να ολοκληρωθεί η περίοδος των προκρίσεων, ανακάλυψε ότι υπήρχε ένας ακόμη αγώνας στην Ισλανδία, σε φιόρδ στον Αρκτικό κύκλο. Αγόρασε εισιτήριο με δυο φίλους του και ξεκίνησε. «Προσγειωθήκαμε και είχε χιονοθύελλα. Δεν υπάρχει πτήση από Ρέικιαβικ προς τον Αρκτικό κύκλο. Νοικιάσαμε λοιπόν ένα αυτοκίνητο. Κανονικά η διαδρομή ήταν 10 ώρες, αλλά λόγω του καιρού εμείς κάναμε τρεις ημέρες».
Έφτασε την τελευταία μέρα της πρόκρισης και τελικά τα κατάφερε. Η συμμετοχή του στους δεύτερους Ολυμπιακούς ήταν γεγονός.
Στην τελετή έναρξης εμφανίστηκε ξανά χωρίς μπλουζάκι και με λάδι στο σώμα του, παρόλο που ρίσκαρε με την υποθερμία.
Δεν υπήρχε ζήτημα κατάκτησης μεταλλίου σε αυτούς του Αγώνες. «Όχι, όχι σε αυτό το άθλημα. Ο κύριος στόχος μου ήταν τα τερματίσω πριν... σβήσουν τα φώτα».
Στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες προσπάθησε να προκριθεί ως αθλητής του κανόε καγιάκ, αλλά και πάλι κάποιος τραυματισμός δεν τον άφησε. Έτσι στο Τόκιο ταξίδεψε για να συμμετάσχει στο tae kwon do.
Από το tae kwon do λοιπόν, στο σκι αντοχής, αλλά και το σπριντ καγιάκ. Ο Pita Taufatofua προσπάθησε να γίνει ο πρώτος αθλητής στη σύγχρονη εποχή που θα προκρινόταν σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες σε τρία διαφορετικά αθλήματα. Κάτι τέτοιο όμως δεν κατέστη δυνατό. Ποιος ξέρει; Μπορεί να το προσπαθήσει στους επόμενους Αγώνες!
Φωτεινή Κρεμαστιώτη
www.bnsports.gr
