Το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ έχει φτάσει στο τέλος του, με την Αργεντινή να κατακτά το βαρύτιμο τρόπαιο για τρίτη φορά στην ιστορία της. Δύο εκ των ποδοσφαιριστών της «Αλμπισελέστε» δεν αγωνίστηκαν σε κανένα παιχνίδι του τουρνουά και το ΒΝ Sports κάνει μια αναδρομή σε αντίστοιχες περιπτώσεις του παρελθόντος.
Σε έναν από τους καλύτερους τελικούς όλων των εποχών, η Αργεντινή κατέκτησε για τρίτη φορά στην ιστορία της το Παγκόσμιο Κύπελλο μέσω της «ψυχοφθόρου» διαδικασίας των πέναλτι, αφού το ισόπαλο 3-3 δεν έβγαλε… νικητή.
Μετά το τέλος του αγώνα και συνολικά της διοργάνωσης, έρχεται η ώρα για την τελική ανάλυση των όσων είδαμε από τη νικήτρια ομάδα του τουρνουά και κυρίως για το τι προσέφεραν στους επτά αγώνες του τουρνουά. Ωστόσο, όπως και στα περισσότερα πράγματα στη ζωή, έτσι και εδώ, υπάρχουν εξαιρέσεις.
Ποιες είναι αυτές; Μα φυσικά, οι παίκτες που δεν αγωνίστηκαν ούτε… δευτερόλεπτο στη διοργάνωση αλλά στο τέλος στέφθηκαν Παγκόσμιοι Πρωταθλητές. Συγκεκριμένα, στο φετινό τουρνουά, ο Λιονέλ Σκαλόνι δεν χρησιμοποίησε σε κανένα ματς τους Φράνκο Αρμάνι και Χερόνιμο Ρούλι, μιας και ο Εμιλιάνο Μαρτίνες ήταν συγκλονιστικός από την αρχή έως το τέλος του Μουντιάλ.
Έτσι, με αφορμή τους δύο γκολκίπερ της «Αλμπισελέστε» το ΒΝ Sports κάνει μια αναδρομή στις περιπτώσεις του παρελθόντος, όπου παίκτες κατέκτησαν το βαρύτιμο τρόπαιο, αλλά κατά την διάρκεια του τουρνουά δεν συμβάλαν στην επιτυχία της ομάδας τους.
Πέπε Ρέινα – 2010
Είναι φυσιολογικό, το μεγαλύτερο ποσοστό των αναπληρωματικών τερματοφυλάκων να κατακτούν το Μουντιάλ χωρίς να αγωνιστούν σε κάποια αναμέτρηση, αλλά η περίπτωση του Ρέινα είναι ξεχωριστή. Ο Ισπανός πραγματοποίησε μια τεράστια καριέρα σε πολλές μεγάλες ομάδες με κυριότερη την Λίβερπουλ, αλλά συνέπεσε στην εποχή του «μυθικού» Ίκερ Κασίγιας και το 2010 στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής, αν και βρέθηκε στην αποστολή, δεν αγωνίστηκε σε κανένα από τα επτά παιχνίδια της «φούρια ρόχα» που χρίστηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια.
Ρονάλντο Ναζάριο – 1994
Το πιο «λαμπερό» όνομα της εν λόγω λίστας, χρειάστηκε να υπομείνει πολλά για να φτάσει στην κορυφή του ποδοσφαιρικού κόσμου. Το 1994 και σε ηλικία 18 ετών βρέθηκε στην αποστολή της «Σελεσάο» για την διοργάνωση στις ΗΠΑ, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε ούτε λεπτό από τον Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα, με την Βραζιλία να κατακτά το κύπελλο του Μουντιάλ απέναντι στην Ιταλία. Το «Φαινόμενο» αγωνίστηκε στη συνέχεια σε ακόμα δύο τελικούς έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο, ωστόσο, στον έναν ηττήθηκε (1998) και στον άλλον βρέθηκε με το τρόπαιο… αγκαλιά (2002).
Αντίλ Ραμί – 2018
Ο Γάλλος αμυντικός έχοντας μπροστά του σε ιεραρχία τους Ουμτιτί και Βαράν, είχε αποδεχτεί τον ρόλο στην εθνική Γαλλίας, βοηθώντας τους νεαρότερους παίκτες στο ψυχολογικό κομμάτι. Δεν αγωνίστηκε στο τουρνουά της Ρωσίας από τον Ντιντιέ Ντεσάν και μετά το ονειρικό φιναλε με την κατάκτηση, ανακοίνωσε την απόσυρση του με το εθνικό συγκρότημα της χώρας.
Ντανιέλ Πασαρέλα – 1986
Μια περίοδος με πρόβλημα στο στομάχι, ήταν αρκετή για να στερήσει την ενεργή συμμετοχή του Ντάνιελ Πασαρέλα στο Μουντιάλ του 1986. Γενικότερα, η κάκιστη σχέση του με τον Ντιέγκο Μαραντόνα ήταν γνωστή εκείνη την περίοδο, με τον Πασαρέλα να νιώθει αδικημένος που παραδόθηκε το περιβραχιόνιό του, στην ιδιοφυΐα που έπαιζε ποδόσφαιρο.
Στη λίστα υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις, όπως ο Ντίντα (2002), ο Φράνκο Μπαρέζι (1982), ο Πέπε (1958 & 1962) και ο Έρικ Ντουρμ (2018) που συμπεριλήφθηκαν στην αποστολή των χωρών τους στα αριθμημένα τουρνουά, αλλά δεν κατάφεραν να… πατήσουν χορτάρι σε ροή παιχνιδιού, ούτε ένα λεπτό…
Χρήστος Λόης
