Γράφει ο Θοδωρής Βασίλης
Ο Γιούργκεν Κλοπ προσπαθώντας να εξηγήσει το gegenpressing τόνιζε: «Θέλουμε να επιτεθούμε στον αντίπαλο ασταμάτητα: όταν έχουμε την μπάλα, όταν την χάνουμε και όταν την έχει ο αντίπαλος, η άμυνα είναι η πρώτη μας επιθετική ενέργεια». Η φιλοσοφία του Γερμανού τεχνικου της Λίβερπουλ είναι η ομάδα του να ανακτά την μπάλα κάθε φορά που την χάνει. Αυτό σημαίνει πως οι παίκτες του θα πρέπει να πιέζουν από την στιγμή που χάνεται η μπάλα ξεκινώντας επιθετική άμυνα με στόχο να αναγκάσει τον αντίπαλο σε λάθος και να ξεκινήσει η αντεπίθεση. Αυτό σημαίνει πως οι παίκτες που θα ακολουθήσουν την τακτική αυτή θα πρέπει να αναγνωρίζουν πότε είναι αρκετοί παίκτες κοντά στην μπάλα και είναι και σε θέση να πιέσουν τον αντίπαλο, τον κάτοχο της μπάλας και την περιοχή γύρω από αυτόν, ενώ όσοι δεν εμπλέκονται στην άμεση επανάκτηση της μπάλας θα πρέπει να έχουν στο νου τους πως μία πιθανή μεγάλη μπαλιά από έναν αντίπαλο, μπορεί και πρέπει να ελεγχθεί.
Η αντίφαση της Αργεντινής και το στιλ της
Η Αργεντινή είναι μια ομάδα που προσπαθεί σε σημεία του παιχνιδιού να ακολουθήσει την τακτική φιλοσοφία του gegenpressing παρότι αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο. Και αυτό λόγω των ιδιαιτεροτήτων που κουβαλάει το ίδιο το ποδόσφαιρό της ψάχνοντας σε κάθε διοργάνωση να ισορροπήσει σε δύο στιλ παιχνιδιού. Και αυτό γιατί είναι η ομάδα που έχει προσπαθήσει περισσότερο από κάθε άλλη να επικεντρωθεί αποκλειστικά στο όμορφο παιχνίδι απόρροια των μεγάλων δεκαριών που έχει αναδείξει (Μαραντόνα, Ρικέλμε, Ορτέγκα, Αϊμάρ) ενώ κάποιες άλλες φορές αναδεικνύει τα στοιχεία της δύναμης, του σκοπού που αγιάζει τα μέσα κάτι που το βλέπει κανείς και στο πρωτάθλημα της χώρας. Και αυτή η αντίφαση στο κάλος με τον ρεαλισμό πολλές φορές μόνο καλό δεν της έχει κάνει.
Κόντρα στην Πολωνία η εμφάνιση της «αλμπισελέστε» και ο τρόπος που έπνιξε την ομάδα του Λεβαντόφκσι έδειξε πως το aggressive παιχνίδι αν γίνει σωστά μπορεί να την οδηγήσει μακριά. Το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν με διαφορά το καλύτερο για τον Σκαλόνι και τους παίκτες του. Η Αργεντινή ήταν επιθετική με όλους τους σωστούς τρόπους. Επιβλήθηκε στο παιχνίδι, με και χωρίς μπάλα δείχνοντας το πόσο σπουδαία δουλειά γίνεται από το τεχνικό επιτελείο των «γκαούτσος».
Ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως είναι ιδιαίτερα δύσκολο για μια εθνική ομάδα να καταφέρει να δουλέψει ένα τρόπο παιχνιδιού που ακόμα και σε συλλογικό επίπεδο χρειάζονται χρόνια για να το εμφυσήσουν και να το καταθέσουν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Οι ομοσπονδιακοί τεχνικοί δεν έχουν τον απαιτούμενο χρόνο που έχει ένας αντίστοιχος σε σύλλογο για να δουλέψουν τις ιδέες τους και κυρίως να τις περάσουν στο γκρουπ των παικτών με 3-4 φορές τον χρόνο που συγκεντρώνονται. Γιατί σε θέματα επανάκτησης της μπάλας και της άμεσης πίεσης αυτό που χρειάζεται μια ομάδα είναι συνοχή, κάτι που δύσκολα μπορεί να το καταφέρει μια εθνική.
Ο Σκαλόνι το δουλεύει τρία χρόνια
Η Αργεντινή όμως, δείχνει να το έχει καταφέρει. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως αυτό το κλειστό γκρουπ 25-30 παικτών ο Σκαλόνι το δουλεύει εδώ και τρία χρόνια σχεδόν κι έφερε τους δύο τίτλους και το αήττητο σερί 36 αγώνων. Δύο φορές μέσα στο πρώτο 10λεπτο, η Αργεντινή έχασε την κατοχή στο τελευταίο τρίτο και αμέσως πολλοί παίκτες της βρέθηκαν κοντά στην μπάλα πιέζοντας τον αντίπαλο, τον κάτοχο της μπάλας και την περιοχή γύρω από αυτόν επανακτώντας άμεσα την κατοχή. Όπως και ο Φερνάντες ο οποίος κάποια στιγμή στα μέσα του α’ ημιχρόνου μετά από μια λάθος πάσα έδωσε την κατοχή στην Πολωνία, αλλά με ένα γρήγορο σπριντ κατάφερε να δώσει ξανά κατοχή στην ομάδα του.
Οι παίκτες του Σκαλόνι έπνιξαν με το πρέσινγκ τους τους Πολωνούς, ενώ την ίδια ώρα είχαν καταφέρει να βγάλουν εκτός παιχνιδιού τον Λεβαντόφσκι τόσο με τον Ρομέρο όσο και με τον Οταμέντι. Χαρακτηριστικό ήταν το γεγονός πως ο φορ της Μπαρτσελόνα είναι απόσταση 15-20 μέτρων από τους υπόλοιπους συμπαίκτες του φανερώνοντας το πως η Αργεντινή τον είχε απομονώσει και τον είχε βγάλει εκτός παιχνιδιού. Την ίδια ώρα οι Αργεντινοί διεθνείς εκτός από την ικανότητα τους στην ταχύτητα και στο να αλλάζουν τον ρυθμό του αγώνα, έκαναν τρομερή επιθετική άμυνα, όπως όπως φάνηκε με τα τάκλιν των Οταμέντι, Ρομέρο και Ντε Πολ στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα στον αντίπαλο πως δεν θα μπορέσει να ολοκληρώσει ούτε μία επίθεση. Χαρακτηριστικό είναι ότι η μία καλή στιγμή της Πολωνίας στον αγώνα προήλθε από στημένο και κεφαλιά του κεντρικού της αμυντικού, Γκλικ.
Επιθετική άμυνα έπαιζαν όμως και τα μπακ τόσο ο Ακούνια από τα αριστερά, όσο και ο Μολίνα από τα δεξιά και σε συνδυασμό με την ατομική ποιότητα που έχει η Αργεντινή (η οποία ξεδιπλώθηκε και στα δύο γκολ) έφεραν τη νίκη – πρόκριση. Την ίδια ώρα ο Μέσι έπαιξε τέλεια τον ρόλο του της υποδοχής της μπάλας ανάμεσα στις γραμμές και κατάφερνε με τις ντρίμπλες του σε μικρούς χώρους να ανοίγει το παιχνίδι στα πλάγια μπακ που έφταναν να πατάνε περιοχή όπως έγινε στο πρώτο ημίχρονο με τον Ακούνια.
Πέρα από το στιλ παιχνιδιού, εδώ έρχεται να προστεθεί και η διορατικότητα του Σκαλόνι. Ο 44χρονος τεχνικός δεν δίστασε να ρισκάρει και να προβεί σε τέσσερις αλλαγές σε σχέση με το ματς κόντρα στο Μεξικό. Ρομέρο, Μολίνα, Φερνάντες και Άλβαρες αντί των Λισάντρο Μαρτίνες, Μοντιέλ, Ροντρίγκες και Λαουτάρο. Και οι τέσσερις αλλαγές ανταποκρίθηκαν περίφημα. Παράλληλα όμως, φάνηκε και αυτό που έχει καταφέρει ο ίδιος ο Σκαλόνι σε αυτή την ομάδα. Την ηρεμία. Μετά το γκολ του Μακ Άλιστερ δεν προέβη σε κινήσεις πανικού. Περίμενε να δει λίγο την όποια αντίδραση της Πολωνίας και στη συνέχεια προέβη σε δύο αλλαγές κλειδώνοντας ουσιαστικά το παιχνίδι. Παρέδες και Ταλιαφίκο στις θέσεις των Ντι Μαρία και Ακούνια με στόχο την ακόμα καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας και τον έλεγχο του ρυθμού. Η παρουσία του Παρέδες έδωσε την δυνατότητα στον Φερνάντες να πάρει μέτρα στο γήπεδο με τον άσο της Μπενφίκα να φτάνει σχεδόν στην αντίπαλο περιοχή και να δίνει την ασίστ στον Άλβαρες για το δεύτερο γκολ.
Μετά την ήττα – σοκ της πρεμιέρας από την Σαουδική Αραβία τόσο ο Σκαλόνι όσο και το επιτελείο του αποφάσισαν να ανακατέψουν την τράπουλα χωρίς όμως να απωλέσουν τις βασικές αρχές του παιχνιδιού της «αλμπισελέστε». Και οι παρεμβάσεις αυτές έπιασαν τόπο τόσο με το Μεξικό όσο και με την Πολωνία. Το αν άλλαξαν τα δεδομένα ως προς την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Αργεντινή κρατάνε χαμηλούς τόνους και πάνε παιχνίδι με παιχνίδι, αρχής γενομένης από αυτό του Σαββάτου με την Αυστραλία στην φάση των «16».
Οι ίδιοι γνωρίζουν καλά τις δυνατότητες αυτού του γκρουπ, και ας τους έβγαλαν άσχετους μετά την ήττα της πρεμιέρας, ενώ ορισμένοι δύσπιστοι ακόμα και τώρα δεν δείχνουν να πείθονται από την Αργεντινή. Βέβαια, αυτό μόνο καλό κάνει στον Σκαλόνι και στην ομάδα του που πλέον έχοντας βγάλει το άγχος των ομίλων και με την αυτοπεποίθηση που έχουν πια μπορούν να φτάσουν μέχρι το τέλος.
www.bnsports.gr