Η Εθνική Γαλλίας ξεκινάει απέναντι στην Αυστραλία (22/11, 21:00), το «ταξίδι» της υπεράσπισης του τροπαίου που κατέκτησε στα γήπεδα της Ρωσίας το 2018 και το BN Sports θυμάται την παταγώδη αποτυχία των τριών τελευταίων νικητών του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Πριν την έναρξη ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου διαχρονικά, οι προβλέψεις και οι συζητήσεις όσον αναφορά τον νικητή της επερχόμενης διοργάνωσης, δίνουν και… παίρνουν. Σε αυτήν την κουβέντα εκτός από τις παραδοσιακές δυνάμεις του ποδοσφαίρου, συγκαταλέγεται και ο νικητής της προηγούμενης διοργάνωσης αφού η «δίψα» για repeat και υπεράσπιση του τροπαίου, είναι τεράστια. Μην ξεχνάμε ότι μόνο δύο ομάδες το έχουν καταφέρει στο παρελθόν και αυτές είναι η Ιταλία το 1934 και το 1938 και η Βραζιλία το 1958 και το 1962.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια οι νικητές των τροπαίων όχι μόνο δεν είναι ανταγωνιστικοί και δεν αποδεικνύουν την δυναμική που απέκτησαν μετά την επιτυχία, αλλά αδυνατούν να προκριθούν στην επόμενη φάση και στα νοκ-άουτ της διοργάνωσης.
Συγκεκριμένα, Ιταλία, Ισπανία και Γερμανία κατά σειρά έμειναν εκτός διοργάνωσης από την φάση των ομίλων στα τρία τελευταία τουρνουά και το BN Sports σας θυμίζει αναλυτικά την αποκαρδιωτική πορεία των προηγούμενων τροπαιούχων.
Ιταλία, 2010
Η «σκουάντρα ατζούρα» ήταν η μεγάλη νικήτρια του Μουντιάλ που διεξήχθη στα γήπεδα της Γερμανίας το 2006 σε έναν τελικό που έμεινε στην ιστορία μετά την αποβολή του Ζινεντίν Ζιντάν στην παράταση και την νικητήρια εκτέλεση πέναλτι του Φάμπιο Γκρόσο.
Με τον Μαρσέλο Λίπι να ανανεώνει και να παραμένει στον πάγκο για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής, οι προσδοκίες κυμαίνονταν σε υψηλά επίπεδα, αλλά ουδέποτε δεν επιβεβαιωθήκαν στο χορτάρι. Σε έναν αρκετά εύκολο όμιλο με Παραγουάη, Νέα Ζηλανδία και Σλοβακία, η Ιταλία τερμάτισε στην τελευταία θέση με μόλις δύο βαθμούς.
Οι δύο ισοπαλίες στις αναμετρήσεις με Παραγουάη και Νέα Ζηλανδία ήταν απογοητευτικές αλλά την κράταγαν στην διεκδίκηση της πρόκρισης, ωστόσο στο τελευταίο παιχνίδι η αποκαρδιωτική εικόνα και ήττα με 3-2 από την Σλοβακία της έδωσαν αυτό που δικαιούταν σε αυτό το τουρνουά. Τον αποκλεισμό.
Ισπανία, 2014
Δεν χωράει αμφιβολία, ότι το γκολ του Αντρές Ινιέστα στην παράταση του τελικού απέναντι στην Ολλανδία στο Μουντιάλ του 2010 αποτελεί το σημαντικότερο γκολ όλων των εποχών για την «φούρια ρόχα», καθώς της χάρισε το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας της.
Τέσσερα χρόνια αργότερα και έχοντας κατακτήσει το Euro 2012 (όπως και το Euro 2008) η Ισπανία ευελπιστούσε σε back-to-back σκηνικό με τον επιτυχημένο, Βιθέντε ντελ Μπόσκε στον πάγκο της σε ακόμα μια, μεγάλη διοργάνωση. Ωστόσο, η αρχή είναι η ήμισυ του παντός και το ξεκίνημα της Ισπανίας στο Μουντιάλ του 2014 ήταν «εφιαλτικό». Διασύρθηκε με 5-1 από την Ολλανδία που πήρε την προσωπική της ρεβάνς και έδωσε συνέχεια στην κάκιστη εικόνα με την ήττα από την Χιλή με 2-0 που την άφησε εκτός συνέχειας.
Αν έχει κάτι να κρατήσει από το εν λόγω τουρνουά, θα είναι η νίκη στο τελευταίο παιχνίδι με 3-0 απέναντι στην Αυστραλία και το υπέροχο γκολ που σημείωσε με τακουνάκι, ο Νταβίντ Βίγια.
Γερμανία, 2018
Το γκολ του Μάριο Γκέτσε στην παράταση απέναντι στην Αργεντινή «έστεψε» την Γερμανία Παγκόσμια Πρωταθλήτρια το 2018 κατακτώντας το σημαντικότερο τρόπαιο σε εθνικό επίπεδο για τέταρτη φορά στην ιστορία της.
Αυτή η επιτυχία δεν είχε την ανάλογη συνέχεια, αφού η ομάδα του Γιόακιμ Λεβ παρουσίασε ένα εντελώς κάκιστο αγωνιστικό πρόσωπο στο Μουντιάλ της Ρωσίας το 2018 που ποτέ δεν είχαμε δει από την Εθνική Γερμανίας στις μεγάλες διοργανώσεις. Σε όμιλο με Μεξικό, Σουηδία και Νότια Κορέα τερμάτισε στην τελευταία θέση με μόλις τρεις βαθμούς, μένοντας εκτός από την πρώτη φάση μετά το 1938 και από την φάση των ομίλων που είχαν επανεισαχθεί το 1950.
Μοναδικό highlight του τουρνουά, το νικητήριο γκολ του Τόνι Κρος απέναντι στην Σουηδία για το τελικό 2-1 την δεύτερη αγωνιστική του ομίλου, με αριστουργηματική εκτέλεση φάουλ από πλάγια θέση.
Έτσι και με βάση όλα τα παραπάνω, η νικήτρια του Μουντιάλ στη Ρωσία, Γαλλία καλείται να βάλει ένα τέλος σε αυτήν την κακή παράδοση, δείχνοντας στα γήπεδα του Κατάρ την τεράστια ποιότητα της, με τον Κιλιάν Εμπαπέ να αποτελεί σημείο αναφοράς στην ταλαντούχα ομάδα, του Ντιντιέ Ντεσάμπ.
Χρήστος Λόης
