Μπορεί μία ομάδα να αποκλειστεί από τον οποιονδήποτε θεσμό, είτε αυτό λέγεται Μουντιάλ, είτε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, δίχως να έχει κάνει ήττα; Ναι, είναι εφικτό, και το 1982, ήταν πολύ πιο εύκολο, αν αναλογιστεί κανείς την διαφορά των γκολ και τον αριθμό των ομάδων που περιλάμβανε το Παγκόσμιο Κύπελλο! Αυτό βίωσε τότε η Εθνική Αγγλίας, η οποία λίγους μήνες πριν συναντήσει την Εθνική μας στην Θεσσαλονίκη, αποκλείστηκε από το Μουντιάλ της Ισπανίας, «πληγωμένη» από τους τραυματισμούς των καλύτερών της παικτών, του Κίγκαν και του Μπρούκινγκ με συνέπεια μία από τις κορυφαίες ομάδες που πέρασαν ποτέ, να ξεχαστεί γρήγορα.
Γυρνάμε τον χρόνο στο μακρινό 1982. Τότε που η Εθνική Αγγλίας, ταξίδεψε στην Ισπανία, καθώς είχε εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στο Παγκόσμιο Κύπελλο εκείνης της χρονιάς, λίγους μήνες πριν αντιμετωπίσει και την Εθνική μας ομάδα, για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.
Ήταν η πρώτη συμμετοχή της Εθνικής Αγγλίας σε κάθε μεγάλη διοργάνωση, για πρώτη φορά μετά το 1970, αλλά και η πρώτη της πρόκριση σε Μουντιάλ μετά από 20 χρόνια, καθώς το 1966 παρευρέθηκε ως οικοδέσποινα και εν συνεχεία ως πρωταθλήτρια.
Στον πάγκο της βρισκόταν ο Ρον Γκρίνγουντ, προπονητής της Γουέστ Χαμ την δεκαετία του 1960, προπονητής της Γουέστ Χαμ την δεκαετία του 1960 για 13 χρόνια, με σημαντικές επιτυχίες όπως το FA Cup του 1964 και το Κύπελλο Κυπελλούχων της επόμενης σεζόν, που διαδέχθηκε τον Ντον Ρέβι και βελτίωσε την αγωνιστική κατάσταση, αλλά είχε ανακοινώσει πως θα αποχωρήσει μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, για να πάρει την θέση του ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον.
Και αν τα προκριματικά του EURO κρίθηκαν επιτυχημένα, με τα «Τρία Λιοντάρια», να έρχονται ισόπαλα με τη Δανία στο πρώτο ματς του 3ου γκρουπ των προκριματικών, και εν συνεχεία να κερδίζουν με 3-0 την Ελλάδα στο Καυτατζόγλειο και με 9-0 το Λουξεμβούργο στην χώρα τους, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα του Σερ Μπόμπι Ρόμπσον, απλώς προσπαθούσε να συνέλθει από έναν ιστορικό αποκλεισμό, ο οποίος προέκυψε από τους δύο σοβαρούς τραυματισμούς που έκαναν την εμφάνισή τους στο ρόστερ της.
Αυτόν του Κέβιν Κίγκαν, που είχε πάρει μεταγραφή με 500.000 λίρες στο Αμβούργο, σηματοδοτώντας ρεκόρ τόσο για τα βρετανικά, όσο και για τα γερμανικά ταμεία, έχοντας αναδειχθεί δις ο κορυφαίος παίκτης (το 1978 και το 1979) και αυτόν του Τρέβορ Μπρούκινγκ, του «θρύλου» της Γουέστ Χαμ, με 647 εμφανίσεις. Αμφότεροι συμπεριλήφθηκαν στην αποστολή αλλά ουδείς ήταν έτοιμος για να παραστεί στην βασική ενδεκάδα.
Πρόκειται για έναν αποκλεισμό που κανείς δεν μπορεί να ρίξει ευθύνες στην Αγγλία, αν δει κανείς τα αποτελέσματά της και τις συνθήκες, υπό τις οποίες αγωνίστηκε. Στις 16 Ιουνίου του 1982,στην πρεμιέρα του Μουντιάλ, επικράτησε με 3-1 της Γαλλίας του Μισέλ Πλατινί, με τον Μπράιαν Ρόμπσον να σκοράρει δις, με το πρώτο γκολ να είναι το γρηγορότερο μέχρι τότε στο Μουντιάλ (27 δευτερόλεπτα μετά την έναρξη από τον παίκτη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) και τον Πολ Μάρινερ να διαμορφώνει το τελικό αποτέλεσμα.
Ακολούθησε το 2-0 επί της Τσεχοσλοβακίας, με δύο γκολ σε διάστημα τεσσάρων λεπτών, από τους Τρέβορ Φράνσις (τον μοναδικό παίκτη της εποχής που πήρε μεταγραφή τρεις φορές με 1+ εκατομμύριο και μετά το Μουντιάλ πήγε στη Σαμπντόρια) και Γιόζεφ Μπάρμος (Αυτογκόλ), ώστε η το 3Χ3 να λάβει χώρα πέντε μέρες μετά, με το 1-0 επί του Κουβέιτ στο Σαν Μαμές, με τον Φράνσις να σκοράρει και πάλι!
Από εκεί και πέρα όμως, στην τριάδα του ομίλου Αγγλία, Γερμανία και Ισπανία, καθοριστική σημασία έπαιζαν τα γκολ, καθώς έπαιζαν όλοι με… όλους. Οι Άγγλοι ήρθαν ισόπαλοι δίχως γκολ στο πρώτο ματς με τη Γερμανία, τα «πάντσερ» επικράτησαν με 2-1 της Ισπανίας και πλέον, η πρόκριση καθοριζόταν από την ομάδα του Ρον Γκρίνγουντ, που έμεινε στον πάγκο της Αγγλίας για 54 ματς.
Έπρεπε να κερδίσουν την Ισπανία με δύο γκολ διαφορά. Την οικοδέσποινα του θεσμού στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, αλλά αυτό δεν κατέστη εφικτό. Μία δεύτερη «λευκή» ισοπαλία ήταν γεγονός και όπως η Ελβετία, πριν από 16 χρόνια, αποχαιρέτησε την διοργάνωση δίχως να έχει δεχθεί γκολ, έτσι και η Αγγλία, πριν από 40 χρόνια, βίωσε κάτι ανάλογο, με τους Κίγκαν και τον «εγκέφαλο» στα χαφ, Μπρούκινγκ να παίζουν από το 65ο λεπτό και έπειτα.
Η συνολική της παρουσία ήταν ικανοποιητική, συγκέντρωσε 11 βαθμούς σε 5 ματς, είχε κάνει το απόλυτο στα τρία πρώτα, αλλά το φινάλε αποδείχθηκε οδυνηρό, καθώς όταν το «πρέπει» μπήκε στην συζήτηση, και έπρεπε να κερδίσει υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, αποδείχθηκε ανεπαρκής.
Τα χρόνια πέρασαν, το Μουντιάλ πλησιάζει και οι Άγγλοι θα πρέπει να δουν και πάλι όσα έλαβαν χώρα σε εκείνο το Παγκόσμιο Κύπελλο. Τότε που βίωσαν έναν ιδιαίτερο αποκλεισμό, τότε που άπαντες από το σημερινό ρόστερ της ομάδας δεν βρίσκονταν εν ζωή και ο Ομοσπονδιακός τους τεχνικός, Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, θυμάται την ιστορία ως παιδί, μόλις στα 12 του χρόνια.
Κάτι τέτοιες αποτυχίες, αποτελούν οδηγό για το μέλλον, παρότι η διοργάνωση και ο τρόπος που κυλά ο θεσμός έχει διαφοροποιηθεί. Διότι το 1982 η Αγγλία δεν έχασε, αλλά αποκλείστηκε από το Μουντιάλ της Ισπανίας, στον 2ο γύρο, με τα «λιοντάρια» να… πληγώνονται από τους τραυματισμούς των κορυφαίων τους παικτών και να επιστρέφουν στην χώρα τους ναι μεν δίχως ήττα, αλλά επί της ουσίας… ηττημένα!
Δημήτρης Μανάκος
