Μια Φώτο μια Ιστορία

Γιόχαν Κρόιφ, ο αναμορφωτής: Όταν το θρυλικό «14» αναδείχθηκε στον κορυφαίο Ευρωπαίο του αιώνα!

IFFHS Ολλανδία Μπαρτσελόνα Άγιαξ Γιόχαν Κρόιφ tags :
Γιόχαν Κρόιφ, ο αναμορφωτής: Όταν το θρυλικό «14» αναδείχθηκε στον κορυφαίο Ευρωπαίο του αιώνα!
Μια μέρα σαν σήμερα, το 1999, ο Χέντρικ Γιόχαν Κρόιφ βραβεύτηκε ως ο καλύτερος παίκτης της Ευρώπης στον 20ο αιώνα και το BN Sports, σχεδόν 9.500 μέρες αργότερα, απλώς αναγνωρίζει την τομή που χάραξε μιας από τις πιο επιδραστικές μορφές στην ιστορία του ποδοσφαίρου. 

«Το να παίζει κανείς ποδόσφαιρο είναι ό,τι πιο απλό. Το να παίξεις όμως απλό ποδόσφαιρο είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο…». Ένας από τους πολλούς αφορισμούς του «φιλοσόφου». Η ποδοσφαιρική ιστορία ευτύχησε να έχει την τύχη να παρατάξει πολλά ονόματα ως τα μεγάλα της αστέρια, παίκτες οι οποίοι ξεχώρισαν με τις επιδόσεις τους και πήγαν όντως το άθλημα σε άλλο επίπεδο – δεν αποτελούσαν μόνο αγωνιστικά σημεία αναφοράς.  

Ωστόσο, είναι ορισμένες μορφές που είναι πραγματικά προικισμένες. Η ιδιαιτερότητά τους δεν αφορά μόνο την παρουσία στο χορτάρι, αλλά έχουν πιο εξελιγμένο… πακέτο. Ξεχωρίζουν γιατί είναι διορατικοί και τόσο προικισμένοι, που μοιραία είναι μπροστά από την εποχή τους. Είναι αυτή ακριβώς η φυσική πρωτοπορία τους – και κατά βάση η έμφυτη επίσης αυθεντικότητά τους – οι οποίες τους καθιστούν καθοδηγητές, πυξίδα προς τη νέα εποχή. Γιατί είναι οι δημιουργοί της. 

Τέτοιος ήταν και για το ποδόσφαιρο ο Γιόχαν Κρόιφ και πάντοτε ως τέτοιος θα μνημονεύεται: μοναδικός, καινοτόμος, διαμορφωτής. Το αναπόφευκτο πέρασμα του χρόνου δίνει την μυθιστορηματική διάσταση. Πριν από 9.497 μέρες, σαν σήμερα το 1999, ακριβώς πριν από 26 χρόνια ο σπουδαιότερος Ολλανδός της ιστορίας βραβεύεται από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου και Στατιστικής (International Federation of Football History & Statistics, IFFHS) ως ο κορυφαίος Ευρωπαίος ever που έπαιξε μπάλα τον 20ο αιώνα - πρώτος παγκοσμίως ανεδείχθη ο Πελέ, ενώ το βάθρο της Γηραιάς Ηπείρου συμπληρώνουν οι Φραντς Μπεκενμπάουερ και Αλφρέδο ντι Στέφανο. Η τελική «οικουμενική» πεντάδα συμπεριλαμβάνει και τον Ντιέγκο Μαραντόνα. 



Ως γνήσιο... σπασμένο καλούπι διέλυσε τα στερεότυπα και με την εμφάνισή του και κυρίως τα πάθη του - μεγάλα κι αυτά σαν κι εκείνον. Όπως άλλωστε και με όλους τους αντίστοιχους σπουδαίους γιατί φαίνεται πως και αυτό είναι μια πτυχή της μοναδικότητάς τους: η... λογοτεχνική διάσταση που λαμβάνουν οι καταχρήσεις και οι όποιες αυτοκαταστροφικές τάσεις τους, πηγαίνοντας χέρι - χέρι με την δόξα και την κληρονομιά τους, στιγματίζοντάς τες, ίσως, αλλά τις κάνουν ταυτόχρονα και κομμάτι ομορφότερες ως ιστορίες. Διάλεξε το «14», το οποίο πλέον είναι πάνω από ένας αριθμός και έγινε άμεσα κάτι παραπάνω από την ελευθερία των παικτών να φορούν και άλλους αριθμούς πλην των 1-11. Είναι το σύμβολο της εποχής, της σχολής «Κρόιφ» για την ακρίβεια, με κληρονομιά, τακτική, ποδοσφαιρική, επικοινωνιακή απαράμιλλη. 

Μανιώδης καπνιστής ο ίδιος με τρία ημερησίως πακέτα - συμπεριλαμβανομένων και των ημιχρόνων των αγώνων - δήλωνε κάποτε πως παραλίγο το τσιγάρο να του κλέψει ό,τι απλόχερα του δώρισε η μπάλα. Ο μικρός Γιόχαν εγγράγηκε στον Άγιαξ σε ηλικία επτά ετών και δέκα χρόνια αργότερα, ξεκίνησε την άμεσα ξεχωριστή και ηγετική πορεία του με την πρώτη ομάδα. Υπήρξε ο κύριος εκφραστής στο χορτάρι της τομής που επέφερε τότε ο «Αίαντας» με τον Ρίνους Μίχελς στον πάγκο. Τρία σερί Champions League (1971, 1972, 1973), ισάριθμες Χρυσές Μπάλες (1971, 1973, 1974), ένα χαμένο Μουντιάλ (1974) και εννιά πρωταθλήματα Ολλανδίας (οκτώ με τον Άγιαξ και ένα με τη Φέγενορντ) είναι μερικά από τα ανδραγαθήματά του, κυρίως στην «χρυσή» δεκαετία του '70, όταν και άλλαξε τα πάντα μια για πάντα. Ίσως με το πάθος του να υπήρξε προφητικός· ο καρκίνος του πνεύμονα τον έκανε την ανατροπή και τελικά τον κέρδισε στις 25 Απριλίου 2016, παρά το ότι ο ίδιος προηγούνταν, όπως εφυέστατα κάποτε δήλωσε, με 2-0 στο ημίχρονο.  

Το επονομαζόμενο «Phantome goal» εναντίον της Ατλέτικο με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, η στροφή στον Γιαν Όλσον στο Παγκόσμιο του 1974 και το πέναλτι - πάσα στον Γέσπερ Όλσεν στις 5 Δεκεμβρίου του 1982, απλά και μόνο για να «έχει κάτι ο κόσμος να σχολιάζει γιατί πλησιάζουν Χριστούγεννα», είναι τρεις μόνο από τις στιγμές ευφίας συνεχόμενης ροής που μας χάρισε στα γήπεδα. Το μεγαλύτερο δώρο του, όμως, είναι πως διαμόρφωσε το άθλημα με τέτοιο τρόπο ολοκληρωτικό - «total», όπως και το ποδόσφαιρό του - αυτό ακριβώς είναι η σφραγίδα της υστεροφημίας του. Του οράματος, της ιδέας του. Αυτό τον καθιστά όχι απλώς ξεχωριστό πρωτοπόρο, αλλά καινοτόμο πρεσβευτή, αναμφισβήτητα αθάνατο στη μνήμη. Χωρίς το «μάλλον», όπως ο ίδιος είχε πει. Γιατί τα ιδεώδη μένουν αναλλοίωτα στο χρόνο και ταξιδεύουν μαζί του...  

 

 

www.bnsports.gr 

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0