Μια Φώτο μια Ιστορία

«Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός»: Η απάτη… ολυμπιακών διαστάσεων, η οποία «λεκιάζει» την κληρονομιά της Ισπανίας!

«Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός»: Η απάτη… ολυμπιακών διαστάσεων, η οποία «λεκιάζει» την κληρονομιά της Ισπανίας!

Ακόμη κι αν κάποιος δεν είναι «γνώστης», όπως λέμε, δύσκολα να μην έχει ακούσει  για την «La Roja» κυριαρχία στα παρκέ τα τελευταία 20 χρόνια και για τους σπουδαίους πρεσβευτές της. Στην αρχή της χρυσής εποχής η Ιστορία γράφτηκε από την… ανάποδη. Κάποτε στην Αυστραλία η ίδια η Ισπανική Ομοσπονδία… σκάρωσε ένα σκανδαλοθηρικό σχέδιο, «σκίπαρε» προκλητικά στο βωμό της ματαιοδοξίας τα Ολυμπιακά Ιδεώδη και άφησε για πάντα υπόλογη την ισπανική μπασκετική κληρονομιά.

Γράφει ο Νικόλας Κανελλόπουλος

Ο αθλητισμός δεν είναι (μόνο) τα αγωνίσματα καθαυτά, αλλά σε δεύτερη και βαθύτερη ανάγνωση, οι άνθρωποί του και οι ιστορίες τις οποίες πρεσβεύουν, δημιουργώντας μέσα στα χρόνια μια ιστορική μνήμη οικουμενικής, θα λέγαμε, αθλητικής, πολιτιστικής ταυτότητας. Το προσωπικό μετερίζι το οποίο συνδέεται με τις προσωπικές μας (και διαχρονικές) αξίες, επομένως και της ίδιας της ζωής, γίνεται ακόμη πιο μεγαλειώδες, χάρη στις ιστορίες, το μωσαϊκό των συναισθημάτων - τι κι αν είναι τόσο διαφορετικές και τόσο όμοιες την ίδια στιγμή,

Ανάλογη είναι η σημερινή μας ιστορία, αλλά από την… ανάποδη. Καλώς ή κακώς, κάθε ιστορία αποκτά το (καθόλα συμπληρωματικό) αρνητικό της πρόσημο ως προς την ηθική της διάσταση – γι’ αυτό, όμως, ποτέ από την άλλη δεν χάνει τη διδακτική της υπόσταση. Αφορά σ’ ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στον αθλητισμό και δη στα χρονικά των Ολυμπιακών Αγώνων, «αυξάνοντας» ηθικά τη σημασία του παραπτώματος. Εν προκειμένω, σκανδάλου, καθώς άλλος όρος δεν (πρέπει να υπάρξει και να αποδίδεται) για να περιγράψει αυτή την απάτη.

Ποια είναι αυτή; Η φοβερή κομπίνα που έστησε η εθνική Παραολυμπιακή ομάδα μπάσκετ της Ισπανίας πριν από 24 ολόκληρα χρόνια στην αντίστοιχη διοργάνωση της Αυστραλίας (18/10 - 29/11). Εναντίον κάθε προσδοκίας και… προγνωστικού, ο τότε πρόεδρος της Ισπανικής Ομοσπονδίας, Φερνάντο Μαρτίν Βιθέντε, «στρατολόγησε» (είχε ξεκινήσει ήδη από το 1998) με το αζημίωτο άσημους μπασκετμπολίστες μικρότερων κατηγοριών, ώστε να προσποιηθούν πως έχουν νοητικά προβλήματα και να λάβουν μέρος κανονικά στο τουρνουά του Σίδνει! Σχέδιο εξωφρενικό, αν σκεφτεί κάποιος, αφενός την εξαπάτηση καθαυτή ως προς την παραβίαση των κανόνων, αφετέρου το ειδικό πλαίσιο εντός του οποίου αυτή συμβαίνει: ουσιαστικά υποτιμάται απροκάλυπτα μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, με όφελος όχι μόνο προσωπικό. Το ιδιαίτερο; Οι ίδιοι οι παίκτες… δέχθηκαν και στο τέλος πανηγύρισαν την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου!

Πλην φυσικά της οικοδέσποινας Αυστραλίας, άλλες επτά ομάδες συνέθεταν τη διοργάνωση. Ρωσία, Ιαπωνία, Πορτογαλία, Πολωνία, Βραζιλία και Ελλάδα, μαζί με τους… θύτες Ισπανούς, παίζουν μπάσκετ υπό άνισους όρους. Ωστόσο, δεν κατάλαβε κανείς τίποτα. Ο δρόμος έως τον τελικό στον οποίο οι Ίβηρες της «La Roja» έφτασαν αγόγγυστα, περιελάμβανε μόνο νίκες και η απονομή του χρυσού μεταλλίου ήταν η εύλογη κατάληξη, μετά το τελικό 87-63 επί της Ρωσίας. Η θεία δίκη όμως προκύπτει αργά η γρήγορα και, ήδη από εκείνη την ημέρα, ξεκίνησαν οι υποψίες που επέφεραν την… πτώση. Ο κόσμος πίσω στην πατρίδα αναγνώρισε τους παίκτες στο επινίκιο πρωτοσέλιδό της επόμενης μέρας και το τηλεφωνικό κέντρο της διάσημη εφημερίδας «Marca» φανέρωσε ουσιαστικά την απάτη.

Ως ιθύνον νους, ο Βιθέντε πλήρωσε πρόστιμο 5.400 ευρώ, επιστρέφοντας, μάλιστα, τις επιχορηγήσεις ύψους 142.000 ευρώ, αρνούμενος αρχικά τις κατηγορίες και ισχυριζόμενος πως και άλλες ομάδες εξαπάτησαν και είχαν επίσης παίκτες με IQ πάνω από το 75 – το τυπικό όριο συμμετοχής. Τίποτα και ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε. Έτσι, μια μέρα σαν τη σημερινή, στις 14 Δεκέμβρη οι 10 εκ των 12 της κάλπικης χρυσής αποστολής επέστρεψαν τα χρυσά μετάλλιά τους, «σφραγίζοντας» για τα επώνυμά τους, μια διαχρονική, πλην όμως καθόλου κολακευτική παρακαταθήκη.

«Οι περισσότεροι το είδαμε ως ένα δωρεάν ταξίδι στην Αυστραλία», δηλώνει (με όχι και τόσο κολακευτική ειλικρίνεια, η αλήθεια) στην εφημερίδα «Capital» o 26χρονος τότε… δημοσιογράφος στο επάγγελμα και μέλος της εθνικής, Κάρλος Ριμπαγόρδα, στην εκδοχή – αιτιολόγησή του για την εφαρμογή ενός καλοστημένου σχεδίου. Προσωπική φιλοδοξία και… αναψυχή, λοιπόν, κρίθηκαν ως… ορέξεις ικανές να διαγράψουν απροκάλυπτα τα Ολυμπιακά ιδεώδη. Η αλήθεια αποκαλύφθηκε και πήραν τη θέση που τους άξιζε στην Iστορία. Τελικά, ό,τι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός…  

www.bnsports.gr 

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0