Δεν είναι λίγες οι φορές κατά τις οποίες οι ποδοσφαιριστές έρχονται αντιμέτωποι με ένα μεγάλο δίλλημα όσον αφορά τις μεταγραφές τους και, πόσο μάλλον, όταν είναι έτοιμοι να ενταχθούν σε ένα μεγάλο κλαμπ προερχόμενοι ήδη από ένα άλλο. Ειδικότερα όταν μιλάμε για την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Αντιμέτωπος με μια τέτοια απόφαση, λοιπόν, ήρθε και ο Λουίς Φίγκο μια μέρα σαν σήμερα πριν από 24 ολόκληρα χρόνια (24/7/00). Ο Πορτογάλος (το λιγότερο) θρύλος του αθλήματος πήρε τη δύσκολη και αντιφατική απόφαση να γίνει κάτοικος Μαδρίτης, αφήνοντας πίσω του τη φανέλα των «μπλαουγκράνα». Φυσικά, ολόκληρος ο πλανήτης έμεινε με ανοιχτό το στόμα μπροστά σε μια τέτοια κίνηση, η οποία ταυτόχρονα ξεκίνησε την εποχή των Galacticos στο Σαντιάγο Μπερναμπέου.
Στο διάστημα των πέντε γεμάτων χρόνων ο Φίγκο βοήθησε την Μπαρτσελόνα στο να πανηγυρίσει 2 τίτλους La Liga, 2 Copa del Rey και 1 Κύπελλο Κυπελλούχων UEFA. Φυσικά, ο ίδιος ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής στην πλειονότητα των αναμετρήσεων της ομάδας και σε κάθε ευκαιρία γνώριζε την αποθέωση από τον κόσμο της.
Φυσικά, κάτι τέτοιο δείχνει όχι μόνο το πόσο κομβική ήταν η θέση του στην τότε ομάδα, αλλά και το πόσο σημαντικός ήταν στα μάτια των ίδιων των θαυμαστών. Το 2000, μάλιστα, κατάφερε να αναδειχθεί πρώτος στη σχετική λίστα και να κερδίσει τον τίτλο της Χρυσής Μπάλας, αφήνοντας πίσω του τον Ζινεντίν Ζιντάν.
Η αλήθεια είναι πως και η Ρεάλ Μαδρίτης από πλευράς της, έπλεε σε πελάγη ευτυχίας. Είχε κατακτήσει τους δύο από τους τελευταίους τρεις τίτλους UEFA Champions League και ο τότε πρόεδρος του συλλόγου, Λορένθο Σανθ, δήλωνε πανέτοιμος για ένα ακόμη θρίαμβο.
Οι ισορροπίες όμως άλλαξαν καθώς στην ιδιοκτησία ήρθε ο Φλορεντίνο Πέρεθ. Ιδανικά ο ίδιος επιθυμούσε να κάνει το «μπαμ» με μια μεταγραφή όχι μόνο από το πάνω ράφι, αλλά μια που θα έδειχνε σε όλους τον λόγο για τον οποίο η ομάδα χαρακτηρίζεται ως «βασίλισσα»!
Έτσι λοιπόν, έβαλε τα πράγματα κάτω και έκανε τις πρώτες κινήσεις στο σχέδιό του. Αρχικά θέλησε να πλησιάσει τον ατζέντη του Φίγκο, στον οποίο έκανε μια μεγάλη πρόταση. Συγκεκριμένα του έταξε 1,8 εκατομμύρια προκαταβολικά για την υπογραφή συμβολαίου που έλεγε ότι θα ενταχθεί στη Ρεάλ εάν ο Πέρεθ κέρδιζε τις εκλογές και ακόμη και αν έχανε, θα κρατούσε όλο το χρηματικό ποσό. Τα πράγματα έδειχναν, όμως, πως ο Σανθ θα καθόταν και τη νέα σεζόν στον «θρόνο» του.
Για κακή τύχη του Πορτογάλου μέσου η συμφωνία διέρρευσε στον Τύπο προκαλώντας, όπως ήταν λογικό, σάλο. Ο Φίγκο, ο οποίος ήθελε ακόμα έντονα να παραμείνει στην Μπαρτσελόνα, αρνήθηκε όλους τους ισχυρισμούς και έριξε το φταίξιμο στον Πέρεθ, ισχυριζόμενος ότι έλεγε οτιδήποτε μπορούσε για να κερδίσει τις εκλογές.
«Δεν είμαι τόσο τρελός να κάνω κάτι τέτοιο. Θέλω να καθησυχάσω τους φιλάθλους ότι ο Λουίς Φίγκο, με όλη τη βεβαιότητα στον κόσμο, θα είναι στο Καμπ Νου στις 24 Ιουλίου για να ξεκινήσει τη σεζόν», είχε τονίσει ο ίδιος σε δήλωσή του.
Ο Πέρεθ είχε πει στα 83.967 μέλη της Ρεάλ Μαδρίτης που ήταν εγγεγραμμένα για να τον ψηφίσουν στις εκλογές ότι θα πλήρωνε τις συνδρομές τους την επόμενη χρονιά, εάν αποτύγχανε να υπογράψει τον Φίγκο! Ο ίδιος, μάλιστα, είχε εισαγάγει μια ρήτρα στο συμβόλαιο που υπέγραψε ο Φίγκο που έλεγε ότι εάν αρνιόταν να ενταχθεί στη Μαδρίτη μετά την επιτυχημένη εκλογική νίκη του Πέρεθ, θα χρωστούσε στον σύλλογο 22,3 εκατ. ως αποζημίωση.
Τελικά ήρθε η ημέρα και ο Πέρεθ κέρδισε στις εκλογές. Το μόνο που έπρεπε να κάνουν οι Μαδριλένοι ήταν να πληρώσουν τη ρήτρα αποδέσμευσης των 44,6 εκατομμυρίων και η συμφωνία θα είχε σχεδόν ολοκληρωθεί. Ένα μόνο πράγμα μπορούσε να τους σταματήσει και αυτό ήταν ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Μπαρτσελόνα, Ζοάν Γκασπάρτ.
Ο Φίγκο τον παρακάλεσε να μπλοκάρει την κίνηση και ο Γκασπάρτ θα μπορούσε πράγματι να αποτρέψει την απώλεια του καλύτερου παίκτη της Μπαρτσελόνα πληρώνοντας στον σύλλογο της Μαδρίτης τα χρήματα που θα τους χρωστούσε ο Πορτογάλος. Κάτι τέτοιο σήμαινε πως θα έπρεπε να πληρώσει ένα ποσό που ισοδυναμούσε με το πέμπτο υψηλότερο κόστος μεταγραφής στην ιστορία του ποδοσφαίρου εκείνη την εποχή.
Έτσι λοιπόν την επόμενη ημέρα ο Φίγκο παρουσιάστηκε στο Σαντιάγο Μπερναμπέου ως ο -τότε- πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στον κόσμο και του δόθηκε η φανέλα με το θρυλικό Νο 10 του Αλφρέντο Ντι Στέφανο. Μπορεί ο ίδιος να μην είχε τόσο ευχάριστα συναισθήματα για την όλη κατάσταση, ωστόσο έδωσε ό,τι είχε στη νέα του ομάδα.
Φυσικά η επιστροφή του στο Καμπ Νόου ήταν αρκετά δύσκολη για τον ίδιο, καθώς οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα ήταν στεναχωρημένοι και θυμωμένοι ταυτόχρονα με αποτέλεσμα να το δείχνουν με πράξεις. Από τη γουρουνοκεφαλή που πέταξαν στον αγωνιστικό χώρο, μέχρι και το πανό που έγραφε «σε μισούμε τώρα, γιατί τότε σε αγαπούσαμε».
Από την άλλη κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει στο γεγονός πως αν δεν είχε πραγματοποιηθεί αυτή η μεταγραφή, τότε δεν θα υπήρχαν ποτέ οι Galacticos. Εκείνος με τους, μεταξύ άλλων, Ζιντάν, Ρονάλντο και Μπέκαμ έγραψαν την ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου με τον καλύτερο δυνατό και ξεχωριστό τρόπο. Άρα μήπως στο τέλος της ημέρας θα πρέπει να φύγει η ταμπέλα της «προδοσίας» από την όλη κατάσταση;
www.bnspοrts.gr
