17/07/1995: Με αφορμή τη συμπλήρωση 29 χρόνων από το θάνατο του Χουάν Μανουέλ Φάντζιο, το BN Sports σας θυμίζει ένα γεγονός που λίγοι θυμούνται. Αναμφίβολα, ο Αργεντινός έχει μείνει στην ιστορία της Formula 1 για τα πέντε παγκόσμια πρωταθλήματα, όμως το 1958 είχε πέσει και θύμα απαγωγής από τους άντρες του Φιντέλ Κάστρο.
Το 1957 ο δικτάτορας της Κούβας, Φουλχένσιο Μπατίστα, ήθελε να μετατρέψει το νησί της Καραϊβικής σε ένα νέο «Λας Βέγκας». Στόχος του ήταν να τραβήξει στην χώρα τα «παχιά» πορτοφόλια των Αμερικανών τουριστών και τι καλύτερο από αυτό, παρά με έναν αγώνα αυτοκινήτων με τους κορυφαίους οδηγούς του πλανήτη. Έτσι, τον Φεβρουάριο του 1957 έλαβε χώρα το πρώτο ανεπίσημο Grand Prix της Κούβας, με τον Φάντζιο να είναι ο νικητής.
Ο Μπατίστα αποφάσισε ο αγώνας να γίνει και τη νέα χρονιά, με τον Αργεντινό να σημειώνει μάλιστα τους ταχύτερους χρόνους κατά την προθέρμανση. Μία μέρα πριν τον αγώνα, ο παγκόσμιος πρωταθλητής με την Mercedes βρισκόταν στο λόμπι του ξενοδοχείου πηγαίνοντας για φαγητό, όταν αντίκρησε ένα νεαρό με δερμάτινο μπουφάν, ο οποίος τον σημάδευε με ένα όπλο. Του είπε ποιος είναι και πως δεν έχει άλλη επιλογή παρά να πάει μαζί του, με τον συνεργό του να περιμένει έξω από το «Lincoln» σε ένα αυτοκίνητο.
Η αντίδραση του Μπατίστα και ο στόχος των επαναστατών
Οι επαναστάτες, με αυτή την κίνηση, ήθελαν να περάσουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα, να τραβήξουν την προσοχή ολόκληρου του πλανήτη στην Κούβα και την απαγωγή του Φάντζιο, θέλοντας να εκθέσουν έτσι το καθεστώς Μπατίστα. Ωστόσο από την πλευρά του ο Μπατίστα δεν φάνηκε να ενδίδει σε αυτό, διατάζοντας να γίνει κανονικά ο αγώνας, ανέθεσε σε μία μεγάλη αστυνομική δύναμη να βρει και να συλλάβει τους απαγωγείς, ενώ άλλοι κλήθηκαν να προστατέψουν τους υπόλοιπους οδηγούς.
Ο Στίρλινγκ Μος, θρύλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού και της Formula 1, βρισκόταν επίσης στην Αβάνα για τον αγώνα και είχε έναν φύλακα έξω από το δωμάτιο του, ο οποίος ήλεγχε κάθε τρεις ώρες εάν βρίσκεται στο κρεβάτι του. «Ήταν μία πολύ ανησυχητική νύχτα, ο Φάντζιο είπε στους απαγωγείς "Μην πάρετε τον Στίρλινγκ, είναι στον μήνα του μέλιτος του", κάτι το οποίο ήταν φυσικά ψέμα, αλλά πολύ τίμιο από μέρους του».
Την ίδια ώρα, μόνο κρατούμενος δεν φάνηκε να είναι ο Φάντζιο, καθώς οι απαγωγείς του έδωσαν να φάει μπριζόλα με πατάτες, πριν κοιμηθεί σε ένα άνετο δωμάτιο. Ο ίδιος δεν είχε ως Αργεντινός καμία σχέση ή ενδιαφέρον για την πολιτική κατάσταση της χώρας, ωστόσο δήλωσε μετά από όλο αυτό, «Ήταν άλλη μία περιπέτεια, εάν οι επαναστάτες το έκαναν για καλό σκοπό, τότε εγώ, ως Αργεντινός, το δέχομαι».
Η εξέλιξη ενός καταστροφικού αγώνα
Την ώρα που η αστυνομία «χτένιζε» όλη την Αβάνα για να βρει τον Φάντζιο, ο αγώνας γινόταν κανονικά μπροστά σε 150.000 θεατές, με τον Μορίς Τρίντιγκναντ να παίρνει την θέση του Αργεντινού στην Maserati. Ο Φαουστίνο Πέρεζ μετέφερε προσωπικά την συγγνώμη του Κάστρο στον Αργεντινό, προσφέροντας του ένα ραδιόφωνο για να ακούει τον αγώνα, ωστόσο εκείνος δεν ένιωθε καλά, ήθελε να βρίσκεται και εκείνος με τους υπόλοιπους οδηγούς.
Στον αγώνα οι Μος και Μέιστεν Γκρέγκορι της Ferrari είχαν πάρει από νωρίς το προβάδισμα, σε κάτι που θα εξελισσόταν σε πολύ μεγάλη μονομαχία. Μετά από σχεδόν πέντε γύρους η πίστα είχε γεμίσει με λάδια, με αποτέλεσμα τα αυτοκίνητα να χάνουν πρόσφυση και να βρίσκονται επικίνδυνα κοντά στα όρια της πίστας. Οι διοργανωτές υποψιάστηκαν νέο σαμποτάζ από άντρες του Κάστρο, ωστόσο ήταν τελικά διαρροή λαδιού από την Porsche του Ρομπέρτο Μιέρες.
Στον επόμενο γύρο ο Αρμάντο Γκαρθία Θιφουέντες, ντόπιος οδηγός, ο οποίος οδηγούσε μία κιτρινόμαυρη Ferrari, έχασε τον έλεγχο και κατευθύνθηκε πάνω στους θεατές που βρισκόντουσαν δίπλα στην πίστα. Πάνω από 30 άτομα είχαν τραυματιστεί, ενώ άλλα 7 έχασαν την ζωή τους όταν μία αυτοσχέδια γέφυρα κατέρρευε στο ατύχημα. Οι Μος και Γκρέγκορι, δίχως να γνωρίζουν τι είχε συμβεί νωρίτερα, συνέχισαν να τρέχουν, με τον Βρετανό να παίρνει τελευταία στιγμή τη νίκη και τους δύο να μοιράζονται τα λεφτά του επάθλου.
Καταστροφή άνευ προηγουμένου για τον Μπατίστα
Μετά το τέλος του αγώνα ο δικτάτορας της Κούβας είχε να διαχειριστεί ένα χάος, τόσο με την τραγωδία που είχε συμβεί στην πίστα, όσο και με την απαγωγή του Φάντζιο. Τελικά οι απαγωγείς άφησαν ελεύθερο τον πέντε φορές παγκόσμιο πρωταθλητή στην αργεντίνικη πρεσβεία, με την ζημιά στο «πρόσωπο» του Μπατίστα να είναι ανεπανόρθωτη.
Ο παγκόσμιος Τύπος φάνηκε να τάσσεται με το πλευρό των επαναστατών και το καθεστώς άρχισε να μοιράζει ευθύνες, ενώ απαγγέλθηκαν κατηγορίες απέναντι στα άτομα τα οποία ήταν υπεύθυνα για την απαγωγή του Φάντζιο. Ο Θιφουέντες κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία, όσο ακόμα πάλευε για την ζωή του στο νοσοκομείο. Την Πρωτοχρονιά του 1958 οι επαναστάτες του Κάστρο ανέτρεψαν το καθεστώς Μπατίστα και χρειάστηκε να περάσουν άλλα δύο χρόνια μέχρι να γίνει ξανά αγώνας στο νησί.
Το 1960 ο Μος ήταν και πάλι νικητής, ωστόσο όπως και την προηγούμενη φορά, η νίκη του αμαυρώθηκε από τον θάνατο του Έτορε Τσιμέρι. Η Ferrari του Ιταλού πέρασε μέσα από τα προστατευτικά της πίστας και έπεσε σε ένα φαράγγι βάθους 45 μέτρων, με τον Τσιμέρι να υποκύπτει στα τραύματα του στο νοσοκομείο. Τα επόμενα χρόνια αγώνες σταμάτησαν να γίνονται στην Κούβα, καθώς παρά την δημοσιότητα τους, κρίθηκαν υπερβολικά «χλιδάτοι» για το κομμουνιστικό καθεστώς.
Εν τέλει, ο Φάντζιο έφυγε από τη ζωή στις 17 Ιουλίου του 1995, δηλαδή, ακριβώς πριν 29 χρόνια, έχοντας κατακτήσει πέντε φορές το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ενώ στη δεκαετία του '50 ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος, αφού νίκησε τις 24 από τις 51 κούρσες, στις οποίες κλήθηκε να αγωνιστεί.
www.bnsports.gr
Ο Μπατίστα αποφάσισε ο αγώνας να γίνει και τη νέα χρονιά, με τον Αργεντινό να σημειώνει μάλιστα τους ταχύτερους χρόνους κατά την προθέρμανση. Μία μέρα πριν τον αγώνα, ο παγκόσμιος πρωταθλητής με την Mercedes βρισκόταν στο λόμπι του ξενοδοχείου πηγαίνοντας για φαγητό, όταν αντίκρησε ένα νεαρό με δερμάτινο μπουφάν, ο οποίος τον σημάδευε με ένα όπλο. Του είπε ποιος είναι και πως δεν έχει άλλη επιλογή παρά να πάει μαζί του, με τον συνεργό του να περιμένει έξω από το «Lincoln» σε ένα αυτοκίνητο.
Η αντίδραση του Μπατίστα και ο στόχος των επαναστατών
Οι επαναστάτες, με αυτή την κίνηση, ήθελαν να περάσουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα, να τραβήξουν την προσοχή ολόκληρου του πλανήτη στην Κούβα και την απαγωγή του Φάντζιο, θέλοντας να εκθέσουν έτσι το καθεστώς Μπατίστα. Ωστόσο από την πλευρά του ο Μπατίστα δεν φάνηκε να ενδίδει σε αυτό, διατάζοντας να γίνει κανονικά ο αγώνας, ανέθεσε σε μία μεγάλη αστυνομική δύναμη να βρει και να συλλάβει τους απαγωγείς, ενώ άλλοι κλήθηκαν να προστατέψουν τους υπόλοιπους οδηγούς.
Ο Στίρλινγκ Μος, θρύλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού και της Formula 1, βρισκόταν επίσης στην Αβάνα για τον αγώνα και είχε έναν φύλακα έξω από το δωμάτιο του, ο οποίος ήλεγχε κάθε τρεις ώρες εάν βρίσκεται στο κρεβάτι του. «Ήταν μία πολύ ανησυχητική νύχτα, ο Φάντζιο είπε στους απαγωγείς "Μην πάρετε τον Στίρλινγκ, είναι στον μήνα του μέλιτος του", κάτι το οποίο ήταν φυσικά ψέμα, αλλά πολύ τίμιο από μέρους του».
Την ίδια ώρα, μόνο κρατούμενος δεν φάνηκε να είναι ο Φάντζιο, καθώς οι απαγωγείς του έδωσαν να φάει μπριζόλα με πατάτες, πριν κοιμηθεί σε ένα άνετο δωμάτιο. Ο ίδιος δεν είχε ως Αργεντινός καμία σχέση ή ενδιαφέρον για την πολιτική κατάσταση της χώρας, ωστόσο δήλωσε μετά από όλο αυτό, «Ήταν άλλη μία περιπέτεια, εάν οι επαναστάτες το έκαναν για καλό σκοπό, τότε εγώ, ως Αργεντινός, το δέχομαι».
Η εξέλιξη ενός καταστροφικού αγώνα
Την ώρα που η αστυνομία «χτένιζε» όλη την Αβάνα για να βρει τον Φάντζιο, ο αγώνας γινόταν κανονικά μπροστά σε 150.000 θεατές, με τον Μορίς Τρίντιγκναντ να παίρνει την θέση του Αργεντινού στην Maserati. Ο Φαουστίνο Πέρεζ μετέφερε προσωπικά την συγγνώμη του Κάστρο στον Αργεντινό, προσφέροντας του ένα ραδιόφωνο για να ακούει τον αγώνα, ωστόσο εκείνος δεν ένιωθε καλά, ήθελε να βρίσκεται και εκείνος με τους υπόλοιπους οδηγούς.
Στον αγώνα οι Μος και Μέιστεν Γκρέγκορι της Ferrari είχαν πάρει από νωρίς το προβάδισμα, σε κάτι που θα εξελισσόταν σε πολύ μεγάλη μονομαχία. Μετά από σχεδόν πέντε γύρους η πίστα είχε γεμίσει με λάδια, με αποτέλεσμα τα αυτοκίνητα να χάνουν πρόσφυση και να βρίσκονται επικίνδυνα κοντά στα όρια της πίστας. Οι διοργανωτές υποψιάστηκαν νέο σαμποτάζ από άντρες του Κάστρο, ωστόσο ήταν τελικά διαρροή λαδιού από την Porsche του Ρομπέρτο Μιέρες.
Στον επόμενο γύρο ο Αρμάντο Γκαρθία Θιφουέντες, ντόπιος οδηγός, ο οποίος οδηγούσε μία κιτρινόμαυρη Ferrari, έχασε τον έλεγχο και κατευθύνθηκε πάνω στους θεατές που βρισκόντουσαν δίπλα στην πίστα. Πάνω από 30 άτομα είχαν τραυματιστεί, ενώ άλλα 7 έχασαν την ζωή τους όταν μία αυτοσχέδια γέφυρα κατέρρευε στο ατύχημα. Οι Μος και Γκρέγκορι, δίχως να γνωρίζουν τι είχε συμβεί νωρίτερα, συνέχισαν να τρέχουν, με τον Βρετανό να παίρνει τελευταία στιγμή τη νίκη και τους δύο να μοιράζονται τα λεφτά του επάθλου.
Καταστροφή άνευ προηγουμένου για τον Μπατίστα
Μετά το τέλος του αγώνα ο δικτάτορας της Κούβας είχε να διαχειριστεί ένα χάος, τόσο με την τραγωδία που είχε συμβεί στην πίστα, όσο και με την απαγωγή του Φάντζιο. Τελικά οι απαγωγείς άφησαν ελεύθερο τον πέντε φορές παγκόσμιο πρωταθλητή στην αργεντίνικη πρεσβεία, με την ζημιά στο «πρόσωπο» του Μπατίστα να είναι ανεπανόρθωτη.
Ο παγκόσμιος Τύπος φάνηκε να τάσσεται με το πλευρό των επαναστατών και το καθεστώς άρχισε να μοιράζει ευθύνες, ενώ απαγγέλθηκαν κατηγορίες απέναντι στα άτομα τα οποία ήταν υπεύθυνα για την απαγωγή του Φάντζιο. Ο Θιφουέντες κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία, όσο ακόμα πάλευε για την ζωή του στο νοσοκομείο. Την Πρωτοχρονιά του 1958 οι επαναστάτες του Κάστρο ανέτρεψαν το καθεστώς Μπατίστα και χρειάστηκε να περάσουν άλλα δύο χρόνια μέχρι να γίνει ξανά αγώνας στο νησί.
Το 1960 ο Μος ήταν και πάλι νικητής, ωστόσο όπως και την προηγούμενη φορά, η νίκη του αμαυρώθηκε από τον θάνατο του Έτορε Τσιμέρι. Η Ferrari του Ιταλού πέρασε μέσα από τα προστατευτικά της πίστας και έπεσε σε ένα φαράγγι βάθους 45 μέτρων, με τον Τσιμέρι να υποκύπτει στα τραύματα του στο νοσοκομείο. Τα επόμενα χρόνια αγώνες σταμάτησαν να γίνονται στην Κούβα, καθώς παρά την δημοσιότητα τους, κρίθηκαν υπερβολικά «χλιδάτοι» για το κομμουνιστικό καθεστώς.
Εν τέλει, ο Φάντζιο έφυγε από τη ζωή στις 17 Ιουλίου του 1995, δηλαδή, ακριβώς πριν 29 χρόνια, έχοντας κατακτήσει πέντε φορές το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ενώ στη δεκαετία του '50 ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος, αφού νίκησε τις 24 από τις 51 κούρσες, στις οποίες κλήθηκε να αγωνιστεί.
www.bnsports.gr
