30 Ιουνίου 1969: Μετά από την 13χρονη θητεία του στους Σέλτικς, ο Μπιλ Ράσελ ή αλλιώς ο «άρχοντας των δαχτυλιδιών» με τα 11 πρωταθλήματα αποσύρθηκε από το μπάσκετ εν μία νυκτί.
Γράφει η Ευτυχία Οικονομίδου
Ήταν μόλις η τρίτη και τελευταία χρονιά που ο Μπιλ Ράσελ πέρα από παίκτης των Μπόστον Σέλτικς εκτελούσε και χρέη προπονητή παράλληλα με απόλυτη επιτυχία αφού τις δύο από αυτές τις σεζόν οι «Κέλτες» αναδείχθηκαν πρωταθλητές.
Ζώντας λοιπόν, υπό το πρίσμα και των δύο ρόλων ο «Legacy» του NBA, δύο μήνες αφού γιόρτασε την κατάκτηση του 11ου του δαχτυλιδιού απέναντι στον «άσπονδο» εχθρό, τους Λέικερς, αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Το 7ο παιχνίδι των Τελικών ήταν και το τελευταίο ματς στο οποίο ο Ράσελ αγωνίστηκε.
Αυτός ο διπλός ρόλος που είχε τόσο στον πάγκο όσο και στο παρκέ των Σέλτικς τον κατέστησαν το πρώτο έγχρωμο προπονητή στη λίγκα που κερδίζει μάλιστα και πρωτάθλημα.
«Δε μου πρότειναν τη θέση του προπονητή επειδή είμαι έγχρωμος, αλλά επειδή ο Ρέντ Άουερμπακ (προπονητής των Σέλτικς) πίστεψε ότι μπορώ να το κάνω», είχε δηλώσει ο Ράσελ λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση του νέου διπλού του ρόλου στη Βοστώνη.
Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι ο Ράσελ ήταν από τους καλύτερους παίκτες που έχουν περάσει από τη λίγκα και ίσως από τους πιο επιδραστικούς εντός και εκτός παρκέ. Η αμυντική του ικανότητα ξεχώριζε και ήταν αυτός που έδωσε στο αμυντικό παιχνίδι άλλη διάσταση εμπνέοντας την επόμενη γενιά παικτών.
Δεν τους ενέπνευσε βέβαια, μόνο παικτικά, αλλά οι «μάχες» που έδωσε ενάντια στον ρατσισμό και για την ενδυνάμωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων ήταν τέτοιες που μεταμόρφωσαν τη λίγκα και δημιούργησαν μία τελείως διαφορετική νέα «φουρνιά» παικτών.
Ο «Chief» πέρασε όλη του την καριέρα ως παίκτης στους Σέλτικς, όπου και δημιούργησε μια δυναστεία, αφού τις 11 από τις 13 σεζόν που έπαιζε στη Βοστώνη (είτε μόνο ως παίκτης, είτε και σαν προπονητής παράλληλα) κατάφερε να κερδίσει το πρωτάθλημα. Αυτό σίγουρα μεταφράζεται ως απόλυτη επιτυχία.
Το 1980 τιμήθηκε ως ο σπουδαιότερος παίκτης στην ιστορία του NBA και το 2009 έλαβε ακόμη περισσότερη καταξίωση όταν το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη των Τελικών πήρε το όνομά του.
Τόσο έντονη ήταν η καριέρα του και γεμάτη αξιώσεις σε αντίθεση με τον τρόπο που αποσύρθηκε. Ο σέντερ των Σέλτικς δεν εμφανίστηκε ποτέ στην φιέστα του πρωταθλήματος και αποφάσισε να κόψει κάθε επαφή με την ομάδα. Ένιωσε απλά πως έχει παίξει αρκετά στην ζωή του και πως ήρθε η ώρα του να σταματήσει το μπάσκετ.
Έτσι κι αλλιώς όπως είχε πει και ο ίδιος «Δεν χρωστάω τίποτα στον κόσμο»…
