Στη Formula 1, αν όχι η μεγαλύτερη απόλαυση, μία από αυτές είναι το να παρακολουθούμε τους οδηγούς να «φλερτάρουν» με τον κίνδυνο. Ιδιαίτερα οι κορυφαίοι οδηγοί χαρίζουν επικές μάχες, όταν ωθούν τους εαυτούς τους στα όρια.
Το Grand Prix του Καναδά το 1999, υπενθύμισε σε όλους πως η ταχύτητα προσφέρει μεν αδρεναλίνη αλλά είναι απειλή ακόμα και για τους καλύτερους του αθλήματος.
It's not called the Wall of Champions for nothing! ??#CanadianGP #F1 pic.twitter.com/Bh1w62gNCw
— Formula 1 (@F1) June 11, 2023
Την επεισοδιακή ημέρα της 13ης Ιουνίου, όχι ένα και δύο αλλά τρεις παγκόσμιοι πρωταθλητές συγκρουστήκαν με… τον τοίχο της πίστας του Μόντρεαλ και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν. Πρόκειται για τους Ντέιμον Χιλ, Ζακ Βιλενέβ και Μίχαελ Σουμάχερ.
Στην τελευταία στροφή της πίστας, πριν τη γραμμή του τερματισμού, κανένας από τους τρεις οδηγούς δεν μείωσε επαρκώς την ταχύτητά του με αποτέλεσμα να καταλήξουν στον τοίχο, καταστρέφοντας τα μονοθέσιά τους.
Μετά από το συγκεκριμένο αγώνα, το «εμπόδιο» αυτό έγινε εμβληματικό για τη Formula 1. Το σημείο ονομάστηκε «Ο τοίχος των πρωταθλητών» για να θυμίζει σε όλους τους οδηγούς πως εκεί τα όρια θα πρέπει να γίνονται σεβαστά, χωρίς να αμφισβητούνται.
Φαίνεται όμως πως κάποιοι δεν έβαλαν μυαλό, καθώς τόσο ο Μπάτον το 2005 τόσο και ο Φέτελ το 2011 είχαν ακριβώς την ίδια κατάληξη στο Grand Prix του Καναδά, ανεβάζοντας το αριθμό των παγκοσμίων πρωταθλητών που έχουν συγκρουστεί με τον συγκεκριμένο τοίχο σε πέντε.
