Η 26η Μαρτίου αποτελεί… ιδιαίτερη ημερομηνία τόσο για τον Κένι Νταλγκλίς, όσο και για τον Ντέιβιντ Μπέκαμ, αφού αμφότεροι έφτασαν σε έναν αριθμό «ορόσημο», με διαφορά 22 ετών!
Γράφει η Σουζάννα Μποντίνη
Μια από τις μεγαλύτερες τιμές ενός διεθνή παίκτη είναι να φτάσει τον... μαγικό αριθμό 100 σε εμφανίσεις με την εθνική του ομάδα. Η 26η Μαρτίου φαίνεται να είναι μια σημαδιακή ημερομηνία στην ιστορία του Βρετανικού ποδοσφαίρου. Και αυτό, γιατί δεν συνέβη μια φορά, αλλά δύο!
Καταρχάς ας κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία. Ο λόγος που αποδίδουν τον όρο «cap» στις διεθνείς εμφανίσεις τους οι Βρετανοί, είναι επειδή όταν συμπληρώσουν ένα συγκεκριμένο ορόσημο εμφανίσεων βραβευόνται με ένα... καπέλο (cap)!
Κάποτε, όταν οι ομάδες προπονούνταν, χρησιμοποιούσαν συγκεκριμένα καπέλα για να ξεχωρίζουν. Η ιδέα των σεταρισμένων εμφανίσεων ήρθε όταν άρχιζε να δομείται πιο σωστά το πρωτάθλημα στα τέλη του 19ου αιώνα. Πριν από αυτή την καινοτομία, στο Ηνωμένο Βασίλειο τουλάχιστον, οι παίκτες φορούσαν συγκεκριμένα καπέλα.
Το παλαιότερο παράδειγμα αποτελεί το πρώτο ματς μεταξύ Αγγλίας και Σκωτίας το 1872, όπου οι Σκωτσέζοι απεικονίζονται με κουκούλες και οι Άγγλοι με σχολικά καπέλα. Λίγο αργότερα, το 1886, ο Νίκολας Λέιν Τζάκσον, ο οποίος ήταν Άγγλος sports administrator και συγγραφέας, πρότεινε όλοι οι Άγγλοι παίκτες που πραγματοποιούν μια εμφάνιση με την χώρα τους να επιβραβεύονται με ένα κεντημένο καπέλο.
Η πρότασή του βελτιώθηκε και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με μερικές τροποποιήσεις. Πρώτα απ’ όλα, δεν επιβραβεύονται μετά από κάθε τους εμφάνιση, αλλά όταν συμπληρώσουν έναν συγκεκριμένο αριθμό εμφανίσεων, όπως το 50ο ή το 100ο τους παιχνίδι με το εθνόσημο. Έπειτα, πραγματοποιείται ολόκληρη τελετή, όπου απονέμεται στους παίκτες που έφτασαν σε αυτό το ορόσημο με ένα, επιχρυσωμένο συνήθως, καπέλο η ένα ποδοσφαιρκό kit ειδικά φτιαγμένο για να γιορτάσουν αυτή την στιγμή.
Μετά το σύντομο μάθημα ιστορίας, ερχόμαστε στο δια ταύτα. Ο πρώτος που έγινε μέλος του «100 Club» ήταν ο Κένι Νταλγκλίς το 1986. Εκείνη την ημέρα στο «Χάμπτεν Παρκ» της Λίβερπουλ, ο Ντάλγκλις έγινε ο πρώτος Σκωτσέζος που κέρδισε το 100ο του cap. Ο Φραντς Μπέκενμπαουερ, ο οποίος οδήγησε την ομάδα του στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου την ίδια χρονιά, αλλά ηττήθηκε από τον Ντιέγκο Μαραντόνα και την παρέα του, ήταν εκείνος που του απένειμε το βραβείο.
Σε αυτό το ματς μάλιστα, όπου η Σκωτία αντιμετώπισε την Ρουμανία σε ένα φιλικό και την κέρδισε 3-0, ο Νταλγκλίς... χρίστηκε αρχηγός της ομάδας του. Ακολούθησαν ακόμη δύο παιχνίδια με το εθνόσημο και αυτά ο αριθμός 102 αποτελεί μέχρι και σήμερα ρεκόρ για την χώρα του, όντας ο μοναδικός Σκωτσέζο... εκατόνταρχος. Παράλληλα, τα 30 γκολ που πέτυχε συνολικά σε αυτά τα ματς, είναι ένα ακόμη ρεκόρ που διατηρείται άθικτο και το μοιράζεται με τον Ντένις Λόου.
Και ερχόμαστε 22 χρόνια μετά, το 2008, όταν ο Ντέιβιντ Μπέκαμ γίνεται ο δεύτερος Βρετανός που αγγίζει τις 100 εμφανίσεις, με το ημερολόγιο να δείχνει και πάλι 26 Μαρτίου. Ο 32χρονος τότε μέσος αγωνιζόταν για τους LA Galaxy και το ορόσημό του δεν ήταν τόσο αξιομνημόνευτο όσο αυτό του «King Kenny».
Σε παρόμοιο σκηνικό, Γαλλία και Αγγλία συναντήθηκαν στα πλαίσια ενός φιλικού ματς, με τα «λιοντάρια» να χάνουν με 1-0 και τον Μπέκαμ να αγωνίζεται μόνο 63 λεπτά. Προς τιμήν αυτού του επιτεύγματος φόρεσε τα χρυσά του παπούτσια, όμως η βράβευσή του με το αναμνηστικό χρυσό καπέλο έλαβε χώρα πριν από το επόμενο παιχνίδι της Αγγλίας στο «Γουέμπλεϊ» και έγινε από τον Μπόμπι Τσάρλτον.
Είναι ο πέμπτος Άγγλος «εκατόνταρχος» μετά τους Μπίλι Ράιτ, Μπόμπι Μουρ, Μπόμπι Τσάρλτον και Πίτερ Σίλτον, ενώ είναι ο τρίτος με τις περισσότερες εμφανίσεις πίσω από τους Πίτερ Σίλτον και Γουέιν Ρούνεϊ, φτάνοντας συνολικά τις 115.
