Η 4η Φεβρουαρίου του 1993 είναι συνδεδεμένη με τον θρύλο των Σέλτικς, Λάρι Μπερντ που είδε τη φανέλα του, με το νούμερο 33, να αποσύρεται από την ομάδα της καρδιάς του, έναν χρόνο αφού κρέμασε πρόωρα τα μπασκετικά του παπούτσια, λόγω προβλήματος στη μέση.
Mια ξεχωριστή βραδιά είχε προγραμματιστεί τότε στο TD Garden προς τιμήν του με τον για χρόνια «αιώνιο» αντίπαλό του, Μάτζικ Τζόνσον, να εμφανίζεται φορώντας τη φανέλα του «the Great White Hope» λέγοντας: «Λάρι, μου είπες μόνο ένα ψέμα. Είπες ότι θα υπάρξει άλλος Λάρι Μπερντ. Λάρι, δεν θα υπάρξει ποτέ άλλος Λάρι Μπερντ». Απέδειξε έτσι πως μία... έχθρα εντός παρκέ μπορέι να εξελιχθεί σε μία δυνατή φιλία έξω από αυτό.
Ο Λάρι Μπερντ, στα 35 του χρόνια, ανακοίνωσε μέσω συνέντευξης Τύπου την απόσυρσή του από την ενεργό δράση. Είχε συμπληρώσει 13 σεζόν και μέτρησε 3 πρωταθλήματα NBA με τη φανέλα των Μπόστον Σέλτικς, τη μοναδική ομάδα την οποία τίμησε στην επαγγελματική του πορεία. Στις 897 συμμετοχές του στη Λίγκα, το κοντέρ έγραψε 21.791 πόντους, 8.974 ριμπάουντ και 5.695 ασίστ. Πέρα από τις κούπες, ο Μπερντ μπορεί να περηφανεύεται ότι είναι μόλις ο τρίτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ με τρία διαδοχικά βραβεία MVP της χρονιάς (1984-86), μετά τους Μπιλ Ράσελ (1961-63) και Ουίλτ Τσάμπερλεϊν (1966-68).
Η πορεία προς την δόξα
Γεννημένος στις 7 Δεκεμβρίου του 1956 στην Ιντιάνα από Σκοτσέζους-Ιρλανδούς γονείς με αμερικάνικες ρίζες, ο Λάρι Μπερντ κλήθηκε να αντιμετωπίσει την αυτοκτονία του πατέρα του, Τζο, ένα χρόνο μετά το χωρισμό του με την σύζυγό του Τζόρτζια. Ο ίδιος τότε ήταν στο Λύκειο και στράφηκε προς το μπάσκετ για να αποσπαστεί η προσοχή του από τα οικογενειακά προβλήματα.
Το καλοκαίρι του 1978, οι Μπόστον Σέλτικς επέλεξαν τον Μπέρντ στην 6η θέση του draft, όμως, τον άφησαν να παίξει για μία ακόμα σεζόν στο κολλέγιο (Ιντιάνα Στέιτ), προτού γίνει επαγγελματίας. Ο Λάρι αγωνιζόταν στο τοπικό Indiana University και βοήθησε τους Sycamores να φτάσουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους μέχρι τον τελικό του NCAA, το 1979, τρέχοντας μάλιστα ρεκόρ 33-0. Στον τελικό, το πανεπιστήμιο της Ιντιάνα γνώρισε ήττα με 75-64 από το Michigan State, σε ένα ματς που έκανε ρεκόρ τηλεθέασης, χάρις στην μονομαχία του Μπερντ με τον Μάτζικ Τζόνσον. Μία «κόντρα» η οποία έμελλε να γιγαντωθεί στο πέρασμα των ετών.
Το πρώτο συμβόλαιο που υπέγραψε με τους «Κέλτες» ήταν ύψους 3.25 εκατ. δολαρίων και διάρκειας 5 ετών, καθιστώντας τον Μπερντ τον πιο ακριβοπληρωμένο τότε ρούκι σε όλα τα ομαδικά σπορ!
Στο ντεμπούτο του στο ΝΒΑ, στις 12 Οκτωβρίου του 1979, κόντρα στους Χιούστον Ρόκετς, ο Μπερντ πέτυχε double-double με 14 πόντους, 10 ριμπάουντ και 5 ασίστ. Έναν μήνα αργότερα, στις 14 Νοεμβρίου, σημείωσε το παρθενικό του triple-double με 23 πόντους, 19 ριμπάουντ και 10 τελικές πάσες απέναντι στους Ιντιάνα Πέισερς. Ο ξανθός «δαίμονας» μετέτρεψε τους Σέλτικς σε διεκδικητές του τίτλου, από την πρώτη του κιόλας χρονιά και απέσπασε το βραβείο του Rookie of the Year.
Ο πρώτος τίτλος του Μπερντ με τους Σέλτικς ήρθε την αμέσως επόμενη σεζόν (1980-81), για να ακολουθήσουν ακόμα δύο πρωταθλήματα το 1984 και το 1986. Αυτά τα 13 χρόνια, ο Μπερντ προσωποίησε το μόχθο, τη συνέπεια και την αριστεία σε όλους τους τομείς του αθλητισμού. Ήταν καλός σκόρερ, καλός πασέρ, καλός αμυντικός, ομαδικός παίκτης και πάνω από όλα ήταν «clutch player». Έβαζε την μπάλα στο καλάθι, όταν αυτή «έκαιγε» και «πυροβολούσε» από την περιφέρεια, πριν αυτό γίνει της μόδας στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. 
Μπόστον vs Λάκερς και Μπερντ vs Μάτζικ
Την δεκαετία του '80 δύο πράγματα κυριαρχούσαν στο NBA. Η κόντρα των Μπόστον Σέλτικς με τους Λος Άντζελες Λέικερς και η απόλυτη υπεροχή των μαύρων, καλογυμνασμένων αθλητών. Ο Λάρι Μπερντ, ένας εσωστρεφής, επαρχιώτης, λευκός και αδύνατος τύπος που λάτρευε το trash talking, ήρθε για να καταρρίψει αυτό το στερεότυπο και να αλλάξει τα δεδομένα στη Λίγκα, εξού και το προσωνύμιο «The Great White Hope» που τον συνόδευε. Παρά τις προφανείς αντιθέσεις ανάμεσα στον Μπερντ και τον Μάτζικ Τζόνσον και πέρα από τις επικές τους μάχες πάνω στο παρκέ, που έσπαγαν τα κοντέρ της τηλεθέασης, οι δυό τους έγιναν φίλοι έξω από τις τέσσερις αγωνιστικές γραμμές.
Η Dream Team
Το καλοκαίρι του 1992, λίγο πριν πάρει την απόφαση να κρεμάσει τα παπούτσια του, ο Λάρι Μπερντ βρέθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο για λογαριασμό των ΗΠΑ, αποτελώντας μέλος της αλησμόνητης Dream Team, της πρώτης ομάδας με Αμερικανούς ΝΒΑερς που έλαβε μέρος σε Ολυμπιάδα. 
Η ζωή μετά την απόσυρση
Η φανέλα με τον αριθμό «33» και το όνομα του Λάρι Μπερντ κρέμεται από την οροφή του «TD Garden» από τις 4 Φεβρουαρίου του 1993. Ο Μπερντ δούλεψε στο front office των Σέλτικς μέχρι και το 1997, ώσπου αποδέχτηκε την πρόταση των Ιντιάνα Πέισερς και ξεκίνησε την προπονητική του διαδρομή. Αυτή κράτησε για μόλις 3 χρόνια, μέχρι το 2000, παρόλο που ο Μπερντ κατάφερε να αναδειχθεί προπονητής της χρονιάς τη σεζόν 1997-98. Το 2003, οι Πέισερς τον έχρισαν πρόεδρο, θέση στην οποία ο Μπερντ παρέμεινε μέχρι και το 2012, αποσπώντας εκείνη τη χρονιά το βραβείο του Παράγοντα της Χρονιάς (σσ. NBA Executive of the Year). To διάστημα 2013-17 επανήλθε στα καθήκοντά του στην Ιντιάνα και έκτοτε βρίσκεται στην ομάδα με συμβουλευτικό ρόλο.
Τα παράδοξα
Στο μύθο του Λάρι Μπερντ έρχονται να προστεθούν δύο, αν μη τι άλλο, παράξενες ιστορίες. Αφενός, το 2015, όταν ο Έρικ Τζέιμς Τόρπι, ένας κάτοικος Οκλαχόμα, καταδικάστηκε σε 30 χρόνια φυλάκισης για δολοφονία από πρόθεση και ληστεία, ζήτησε η ποινή του να αυξηθεί στα 33 χρόνια, με αφορμή τον αριθμό που φορούσε ο Λάρι Μπερντ, αίτημα που έγινε τελικά δεκτό! Αφετέρου, το προηγούμενο logo του Twitter, το οποίο απεικόνιζε ένα πουλί (bird), ονομάστηκε Λάρι προς τιμήν του βετεράνου μπασκετμπολίστα, αφού εξυπηρετούσε ένα έξυπνο λογοπαίγνιο και ένας εκ των συνιδρυτών της εταιρείας, ο Μπιζ Στόουν, έχει καταγωγή από τη Βοστώνη.
www.bnsports.gr
