Ο Τζορτζ Μπεστ, ένα απαράμιλλο ποδοσφαιρικό ταλέντο, μια ταραχώδης ζωή κι επιλογές, που επηρέασαν την καριέρα του σε τέτοιο βαθμό, που παρότι υπήρξε σπουδαία, την καθιστούν ένα τεράστιο «what if». Επιλογές όπως τότε, στις 9 Ιανουαρίου 1971, που έχασε το τρένο και δεν παρευρέθηκε στο ματς με την Τσέλσι. Αντ’ αυτού έπνιξε… τον πόνο του στην αγκαλιά της Ιρλανδής ηθοποιού, Σινέντ Κιούζακ!
Γράφει η Σουζάννα Μποντίνη
Στις συζητήσεις για τον κορυφαίο όλων των εποχών, το όνομα του Τζορτζ Μπεστ σπάνια λείπει. Όσο κι αν αποτελεί, ένα τεράστιο «what if» το πού θα έφτανε, αν ήταν πλήρως συγκεντρωμένος στο ποδόσφαιρο, ο συνδυασμός του με τους Σερ Μπόμπι Τσάρλτον και Ντένις Λόου σχημάτισε ένα θρυλικό «τρίο» στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που… εκτόξευσε την καριέρα του στα ύψη. Για όσο κράτησε.
Στην πιο παραγωγική του περίοδο, ήταν άπιαστος. Όμορφα γκολ, ντρίμπλες που ενθουσίαζαν τον κόσμο και συνέθεταν ένα σπάνιο ποδοσφαιρικό ταλέντο.
Χαρακτηριστική στιγμή της καριέρας του πάνω στην ακμή του, ήταν η ρεβάνς με την Μπενφίκα στο Ολντ Τράφορντ, στο Κύπελλο Πρωταθλητριών 1966, όπου μέσα σε 12 λεπτά είχε ήδη σκοράρει δύο φορές. Βρήκε δίχτυα ακόμη μια φορά και οι «κόκκινοι διάβολοι» κέρδισαν με 5-1, άσχετα που το όνειρο θα… έσβηνε αργότερα στα ημιτελικά.
Μπορεί να έδωσε τον αγώνα της ζωής του εκείνη την ημέρα, όμως αυτό που δημιούργησε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ο χαρακτηρισμός που του απέδωσε η πορτογαλική εφημερίδα A Bola: «Το πέμπτο σκαθάρι» (The Fifth Beatle). Πράγματι, τη ζωή του θα την ζήλευαν και οι μεγαλύτεροι rock stars. Μια ζωή, όμως, που έφερε την… φθορά.
Όμορφες γυναίκες, αυτοκίνητα τελευταίου τύπου, τόνοι αλκοόλ, μακριά μαλλιά, μποέμ εμφάνιση. Όλα αυτά τα στοιχεία συνέθεταν μια από τις πιο άστατες προσωπικότητες που έχουν περάσει ποτέ από το ποδόσφαιρο. Έλειπε συχνά από προπονήσεις, γεγονός που οδήγησε σε αμέτρητα πρόστιμα και ποινές.
Ένα τέτοιο παράδειγμα έλαβε χώρα στις αρχές Ιανουαρίου 1971. Απ’ ό,τι φαίνεται δεν είχε συνέλθει ακόμη από τους εορτασμούς του νέου έτους και δυσκολευόταν να επιστρέψει σε κανονικούς ρυθμούς. Στις 4 Ιανουαρίου 1971 έπρεπε να βρεθεί ενώπιον της πειθαρχικής επιτροπής της Αγγλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, καθώς είχε δεχθεί τρεις προειδοποιήσεις.
Μία από αυτές αφορούσε σε ένα τάκλιν στο ματς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εντός έδρας με τη Μάντσεστερ Σίτι, όπου οι «πολίτες» ισοπέδωσαν… την οικοδέσποινα με 4-1. Το τάκλιν αυτό οδήγησε σε σπασμένο πόδι για τον Γκλιν Παρντό, που τον κράτησε εκτός αγωνιστικής δράσης για δύο χρόνια.
Σαν να ήταν μια ακόμη κανονική μέρα, ο Μπεστ παρακοιμήθηκε και έχασε το τρένο του από το Μάντσεστερ στο Λονδίνο, αφήνοντας τα μέλη της επιτροπής, αλλά και τον προπονητή, Ματ Μπάσμπι, που είχε πάει να τον υποστηρίξει, να απορούν για το τι απέγινε. Τελικά, έδωσε… σημάδι ζωής λίγο αργότερα, παίρνοντας το επόμενο τρένο. Αυτή η απερίσκεπτη κίνηση του κόστισε ένα πρόστιμο 250 λιρών.
Και ερχόμαστε στο δια ταύτα. Στις 9 Ιανουαρίου 1971, όφειλε να βρίσκεται και πάλι στο Λονδίνο για το πρώτο παιχνίδι του νέου έτους των «κόκκινων διαβόλων» στο πρωτάθλημα. Συνολικά 53.482 θεατές έδωσαν το «παρών» στο Στάμφορντ Μπριτζ στον αγώνα κόντρα στην Τσέλσι, όμως ήταν εμφανής μόνο μια απουσία: του Τζορζτ Μπεστ, φυσικά! Και μαντέψτε τι έφταιγε… Έχασε πάλι το τρένο! Ήταν λες και το έκανε επίτηδες. Και αντί να πάει να παρακολουθήσει το παιχνίδι, αποφάσισε να… πνίξει την «στεναχώρια» του σε μια γυναικεία θαλπωρική αγκαλιά.
Η τυχερή αυτή τη φορά ήταν η Ιρλανδή ηθοποιός Σινέντ Κιούζακ από το Ίσλινγκτον. Μια σύντομη σχέση είχε δημιουργηθεί μεταξύ των δύο, και συνάμα παθιασμένη και άστατη. Άλλωστε, δεν υπήρξε μόνο ο Μπεστ… περπατημένος.
Εκείνο το Σαββατοκύριακο παρέμειναν στο διαμέρισμα της ηθοποιού, μιας και ορδές δημοσιογράφων και φιλάθλων συνέρρευσαν έξω από αυτό, παγιδεύοντάς τους μέσα για τρεις μέρες. Όσο και να υποθέτουμε τι συνέβη σε εκείνο το διαμέρισμα πριν 53 χρόνια, δεν θα μάθουμε μάλλον ποτέ. Άξιζε τελικά η απαγόρευση δύο εβδομάδων από την ομάδα για ένα… εφηβικό καπρίτσιο;
Η σχέση του με την Κιούζακ ανέδειξε την κατάρρευση της καριέρας του. Την ώρα που εκείνος «έπεφτε» αβοήθητος, εκείνη ζούσε το όνειρο. Το… άτακτο παιδί από το Μπέλφαστ δεν φάνηκε να συγκινείται από το μεγαλείο του ποδοσφαίρου και χρησιμοποίησε την δόξα του για να ζήσει, ακριβώς όπως ήθελε.
