07/11/1985: Ο μποξέρ Ρούμπιν Κάρτερ, γνωστός και ως «Τυφώνας», αποφυλακίζεται. Είκοσι χρόνια μετά την άδικη καταδίκη του, αποδεικνύεται πως ήταν αθώος. Και η ζωή του γίνεται τραγούδι, ταινία και χαρακτηριστικό παράδειγμα βιαστικής και άδικης κρίσης.
Η 17η Ιουνίου του 1966 σημάδεψε μια για πάντα τη ζωή του Ρούμπιν Κάρτερ. Στις 2 μισή τα ξημερώματα δύο οπλισμένοι άντρες μπαίνουν στο μπαρ Λαφαγιέτ της πόλης Πάτερσον στο Νιού Τζέρσεϊ και σκορπίζουν το θάνατο, αφαιρώντας τη ζωή τριών ατόμων. Ο Κάρτερ ή «Τυφώνας» όπως ήταν πιο γνωστός στον κόσμο του μποξ, δεν ήταν ανάμεσα στα θύματα, ούτε όμως και στους θύτες.
Παρά ταύτα καταδικάστηκε για το συγκεκριμένο έγκλημα και παρέμεινε στη φυλακή επί δύο ολόκληρες δεκαετίας μέχρι να λάμψει η αλήθεια.
Ο Κάρτερ είχε την ατυχία να είναι μαύρος, να επιβαίνει σε ένα λευκό αυτοκίνητο με έναν φίλο του -όπως οι πραγματικοί δράστες, σύμφωνα με τις μαρτυρίες- και να διαθέτει βεβαρημένο παρελθόν.
Βλέπετε ο Ρούμπιν Κάρτερ ήταν από πολύ μικρή ηλικία γεμάτος θυμό. Σε ηλικία 11 ετών μαχαίρωσε έναν άντρα -παιδόφιλο κατά τα λεγόμενά του- και βρέθηκε στο αναμορφωτήριο. Εκεί μπήκε και βγήκε αρκετές φορές μέχρι την ενηλικίωσή του.
Κάποια στιγμή ο Κάρτερ αποφάσισε να διοχετεύσει την επιθετικότητά του σε κάτι πιο παραγωγικό. Κάπως έτσι ανακάλυψε ότι είχε ταλέντο και μέλλον ως μποξέρ. Παρά τις επιτυχίες πάνω στο ρινγκ, ο «Τυφώνας» (σσ. Hurricane) δεν μπορούσε να ξεφορτωθεί τη ρετσινιά του «μαύρου με το άσχημο παρελθόν» για αυτό και βρέθηκε μπλεγμένος σε μια τριπλή δολοφονία την οποία δεν διέπραξε και μπήκε στη φυλακή, παρά την έλλειψη αδιάσειστων ενοχοποιητικών στοιχείων.
Η τοπική κοινωνία και ο Δήμαρχος ασκούσαν μεγάλες πιέσεις στην αστυνομία για να κλείσει η υπόθεση και ο Κάρτερ, μαζί με τον φίλο του, Τζον Άρτις, ήταν τα τέλεια εξιλαστήρια θύματα, αν και πέρασαν με επιτυχία το τεστ της αλήθειας.
Μέσα στη φυλακή ο Κάρτερ βρήκε την ευκαιρία να μορφωθεί, έφτασε να μελετά νομική, αν και είχε παρατήσει στο σχολείο σε ηλικία 13 ετών, ενώ το 1975 εξέδωσε και την αυτοβιογραφία του, η οποία είχε τίτλο «0 16ος Γύρος».
Εκείνη την περίοδο, η υπόθεση ξανάνοιξε μιας και βγήκε στο φως της δημοσιότητας μια κασέτα στην οποία οι κατήγοροι προσέφεραν ελαφρυντικά στους δύο μάρτυρες, Άλφρεντ Μπέλο και Άρθουρ Ντέξτερ Μπράντλι (σς είχαν συλληφθεί για ληστεία στο μεσοδιάστημα), για να καταθέσουν εναντίον των κατηγορούμενων.
Μετά από αυτές τις ορίστηκε νέα δικάσιμος. Πλέον, η κοινή γνώμη είχε αλλάξει στρατόπεδο και συμπονούσε τον Κάρτερ για όσα είχε περάσει. Μάλιστα, στο πλευρό του είχε βρεθεί μέχρι και ο Μοχάμεντ Άλι, όπως και ο Μπομπ Ντίλαν, που έγραψε το τραγούδι «Hurricane» προς τιμήν του.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν είχαν ευτυχή κατάληξη, αφού ο Άλφρεντ Μπέλο συνέχισε να υποστηρίζει ότι είδε τους Κάρτερ και Άρτις να βγαίνουν από το μοιραίο μπαρ εκείνη τη νύχτα.
Πέντε χρόνια αργότερα, ο Κάρτερ έλαβε ένα γράμμα από έναν νεαρό που άκουγε στο όνομα Λέζρα Μάρτιν, ο οποίος είχε διαβάσει την αυτοβιογραφία του μποξέρ και αποφάσισε να τον βοηθήσει με κάθε τρόπο.
Η συνδρομή του Μάρτιν αποδείχθηκε καταλυτική, αφού από την έρευνα που εκκίνησε προέκυψαν νέα στοιχεία, που οδήγησαν στην επανεξέταση της υπόθεσης και την απελευθέρωση του Κάρτερ στις 7 Νοεμβρίου του 1985, 20 ολόκληρα χρόνια μετά από τη φυλάκισή του!
Το 1999, τον Κάρτερ ενσάρκωσε στην μεγάλη οθόνη ο Ντένζελ Ουάσινγκτον στην ταινία «The Hurricane», που πήρε το όνομά της από το προσωνύμιό του και χάρισε στον γνωστό ηθοποιό μια Χρυσή Σφαίρα και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Ά Ανδρικού Ρόλου.
Τελικά, ο Κάρτερ απεβίωσε από καρκίνο σαν σήμερα (20/04), πριν από οκτώ χρόνια, αφού είχε αφιερώσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του δίνοντας αγώνες για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
www.bnsports.gr
