Γράφει η Ευτυχία Οικονομίδου
Μπορεί η καριέρα του σπουδαίου Τρέισι ΜακΓκρέιντι να διήρκησε λιγότερο απ’ το αναμενόμενο μιας και ταλαιπωρούταν από τραυματισμούς, όμως έχει χαρίσει στους φίλους του μπάσκετ ένα από τα πιο επικά comebacks όλων των εποχών.
Το NBA είναι δεδομένα το πρωτάθλημα που τα αδύνατα γίνονται δυνατά. Στις 9 Δεκεμβρίου του 2004 έλαβε χώρα το ντέρμπι του Τέξας μεταξύ των Χιούστον Ρόκετς και των Σαν Αντόνιο Σπερς. Οι φίλοι των «ρουκετών» βλέποντας την ομάδα τους να βρίσκεται πίσω στο σκορ για 8 πόντους (76-68) αποφάσισαν πως είναι καλύτερη ιδέα να πάνε για… ύπνο παρά να δουν τους Ρόκετς να χάνουν, οπότε άρχισαν να αποχωρούν από το γήπεδο.
Ο «big Sleep» όμως, είχε άλλα σχέδια που πολλοί από τους φιλάθλους της ομάδας δεν πρόλαβαν να απολαύσουν. Ο ΜακΓκρέιντι πήρε από το… χέρι τους Ρόκετς και τους οδήγησε σε μια απίστευτη ανατροπή. Με μόλις 33’’ να απομένουν στο ρολόι για τη λήξη του αγώνα πέτυχε 13 πόντους πετυχαίνοντας ένα από τα πιο θεαματικά comebacks στην ιστορία του NBA. Εκείνη μάλιστα ήταν η χρονιά που τα «σπιρούνια» των Ντάνκαν, Πάρκερ και Τζινόμπιλι και με τον Πόποβιτς στο «τιμόνι» κέρδισαν το πρωτάθλημα. Αυτό από μόνο του μόνο προσθέτει δόξα στο δύσκολο επίτευγμα του «T-Mac».
Η ανατροπή του ματς δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Ξεκίνησε με τρίποντο του ΜακΓκρέιντι υπό την ασφυκτική πίεση του Μαλίκ Ρόουζ και συνεχίστηκε με τρόπο που ούτε ο πιο ευφάνταστος συγγραφέας δε θα μπορούσε να σκεφτεί. «Τετράποντο» για τον… εκτελεστή των Ρόκετς μετά από φάουλ του Τιμ Ντάνκαν πάνω στο εύστοχο σουτ του από τα 7.25. Το ρολόι έγραφε 16 δευτερόλεπτα και ο «T-Mac» είχε, ίσως τον καλύτερο αμυντικό τότε, τον Μπρους Μπάουεν, να τον πολιορκεί. Αυτό βέβαια δεν τον σταμάτησε από το να ευστοχήσει για ακόμη μία φορά από την περιφέρεια κάνοντας το 80-78. Το νικητήριο καλάθι ήρθε με λιγότερο από τέσσερα δευτερόλεπτα να απομένουν και τον ΜακΓκρέιντι να αφήνει άναυδα τα «σπιρούνια» με τρίποντο εκτός ισορροπίας για το τελικό 80-81.
Ο ΜακΓκρέιντι λοιπόν, απέδειξε περίτρανα πως το μόνο που χρειάζεται κανείς για να πετύχει τον στόχο του είναι πίστη. Πίστη στις ικανότητες και στο ταλέντο του. Αυτό έκανε αλλάζοντας όλη τη νοοτροπία γύρω από το μπάσκετ. Ένα παιχνίδι ή καλύτερα μία «παράσταση» ορόσημο για το κορυφαίο πρωτάθλημα στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού που έκανε τους πάντες να περιμένουν, πλέον, μέχρι και το τελευταίο κλάσμα του δευτερολέπτου για να σιγουρευτούν πως το αποτέλεσμα ενός αγώνα μπάσκετ έχει κριθεί.
