8 Μαΐου 1989: Το τραγούδι «Ferry Cross The Mersey» επανακυκλοφορεί έπειτα από 25 χρόνια, σε ερμηνεία του Πολ ΜακΚάρτνεϊ και άλλων καλλιτεχνών του Λίβερπουλ. Ο σκοπός ήταν καθαρά φιλανθρωπικός. Λίγες εβδομάδες ύστερα από την τραγωδία του Χίλσμπορο, η πόλη ακόμα πενθεί και αισθάνονται την ανάγκη να συνεισφέρουν με όποιον τρόπο μπορούν.
Σχετικά Άρθρα
Χίλσμπορο: Ο εφιάλτης του να συμβαίνουν τα πάντα σαν να είναι ταινία σε αργή κίνηση!
Χίλσμπορο: Το μεσημέρι που το αίμα 97 αθώων ψυχών, άλλαζε για πάντα το αγγλικό ποδόσφαιρο, με τις μνήμες να μην ξεθωριάζουν ποτέ! (video)
Γράφει ο Τάσος Φαραός
«Η ζωή συνεχίζεται μέρα με τη μέρα, καρδιές ραγισμένες με κάθε τρόπο». Με τους συγκεκριμένους στίχους ξεκινά το τραγούδι «Ferry Cross The Mersey». Ένα κομμάτι που αναφέρεται στον ποταμό Mersey και λειτούργησε ως soundtrack στην ομώνυμη ταινία του 1965. Βγήκε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1964 από το συγκρότημα «Gerry and the Pacemakers». 25 χρόνια αργότερα, ωστόσο, έμελλε να επανακυκλοφορήσει. Ο σκοπός ήταν άξιος θαυμασμού, όμως η αιτία «πονούσε», σα να… καρφωνόταν μία πρόκα στην καρδιά.
Έχουν περάσει μόλις λίγες εβδομάδες από εκείνη τη μαύρη μέρα στο Χίλσμπορο. Εκείνο το μεσημέρι, στις 15 Απριλίου του 1989, που η αναμέτρηση της Λίβερπουλ με τη Νότιγχαμ Φόρεστ, για τα ημιτελικά του FA Cup, «σημαδεύτηκε» παντοτινά με αίμα. Πλέον, ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν φύγει από τη ζωή, εξαιτίας εκείνων των εγκληματικών λαθών, φτάνει τους 97.
Ο χρόνος, όμως, όσο τραγικό κι αν είναι ένα συμβάν, όσο κι αν νιώθεις ότι «παγώνει», συνεχίζει να κυλά. Ασταμάτητα. Αμείλικτα πολλές φορές. Όπως ακριβώς δηλώνει και ο εναρκτήριος στίχος του «Ferry Cross The Mersey». Τη σύνδεσή του με την τραγωδία του Χίλσμπορο, ουδείς μπορούσε να τη φανταστεί όταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το τραγούδι. Πώς θα μπορούσε άλλωστε;
Οι μέρες περνούσαν, αλλά οι άνθρωποι στο Λίβερπουλ δε σταματούσαν να σκέφτονται εκείνη την αποφράδα ημέρα. Στις 8 Μαΐου του 1989, το μουσικό κομμάτι κυκλοφορεί για άλλη μία φορά. Η νέα του εκδοχή ερμηνεύεται από διάφορους καλλιτέχνες, οι οποίοι «εδρεύουν» στο μεγάλο αγγλικό λιμάνι. Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ, ο Χόλι Τζόνσον, ο Τζέρι Μάρσντεν από τους «Gerry and the Pacemakers», καθώς και το συγκρότημα «The Christians». Στην παραγωγή βρίσκονταν οι «Stock, Aitken, Waterman». Ο σκοπός φυσικά ήταν να συγκεντρωθούν τα έσοδα, ώστε να διατεθούν προς βοήθεια όσων επηρεάστηκαν από το τραγικό γεγονός.
Στο βιβλίο «The Paul McCartney Encyclopedia» του Μπιλ Χάρι, μπορεί να καταλάβει κάποιος απόλυτα την ψυχοσύνθεση των ερμηνευτών, κατά την ηχογράφηση του τραγουδιού. Το άλλοτε μέλος των «Beatles» είχε επηρεαστεί βαθύτατα. Ο ΜακΚάρτνεϊ ήταν συντετριμμένος, πράγμα που ασκούσε επιρροή στην απόδοσή του.
Ο ίδιος ζητούσε να το ηχογραφήσει εκ νέου. Ήθελε το τέλειο αποτέλεσμα, όσο δύσκολο κι αν ήταν. Ένας εκ των παραγωγών, ωστόσο, ο Πιτ Γουότερμαν τον σταμάτησε. Του τόνισε ότι αυτός ακριβώς ο πόνος που αισθάνεται και μεταφέρεται στο τραγούδι, αποτελούσε εξ αρχής τον στόχο τους. Τίποτα δεν γινόταν για την ψυχαγωγία. Εν αντιθέσει, όλα ήταν για φιλανθρωπικούς λόγους και μάλιστα σοβαρότατους.
Το τραγούδι έφτασε στην πρώτη θέση των charts στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 20 Μαΐου 1989 και παρέμεινε εκεί για τρεις εβδομάδες. Για άλλες δύο διατήρησε την πρωτιά στο αντίστοιχο της Ιρλανδίας.
Εκείνο το μεσημέρι στο Χίλσμπορο δε θα ξεχαστεί ποτέ. Ούτε οι ζωές που χάθηκαν. Έστω κι αν η δικαίωσή τους επήλθε -επιτέλους- μερικά χρόνια αργότερα. Κινήσεις όπως η επανακυκλοφορία του «Ferry Cross The Mersey» αποδεικνύουν πόσο είχαν επηρεαστεί οι άνθρωποι της πόλης. Επιβεβαιώνοντας ότι ποτέ και για κανένα λόγο, δεν πρέπει να επαναληφθεί κάτι παρόμοιο.
