24 Απριλίου 1996: Ο Εϊντούρ Γκούντγιονσεν κάνει ντεμπούτο με την εθνική Ισλανδίας, αντικαθιστώντας τον πατέρα του, Άρνορ. Για πρώτη φορά, πατέρας και γιος αγωνίζονταν στο ίδιο παιχνίδι σε διεθνές επίπεδο, με το φιλί του πρώτου στο παιδί του, να «υπογράφει» με τον πιο γλυκό τρόπο το εν λόγω επίτευγμα!
Γράφει ο Τάσος Φαραός
«Μ' ένα όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό, ξεκινήσαμε κι οι δυο μας», έγραφε η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. Μόνο που για τον Άρνορ και τον Εϊντούρ Γκούντγιονσεν, αυτό το όνειρο δεν ήταν και τόσο… ακατόρθωτο τελικά. Το να αγωνιστεί πατέρας και γιος ταυτόχρονα στον ίδιο σύλλογο, ίσως είναι δύσκολο, αλλά σίγουρα όχι και ανέφικτο. Όταν, όμως, πρόκειται για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας, ο δρόμος αποκτά αρκετά εμπόδια.
Η οικογένεια Γκούντγιονσεν, παρ’ όλα αυτά, τα ξεπέρασε όλα και φρόντισε να γράψει το όνομά της στην ιστορία. Στις 24 Απριλίου του 1996, στο εκτός έδρας παιχνίδι κόντρα στην Εσθονία, ο 34χρονος Άρνορ, κατά τη διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου, παραχώρησε τη θέση του στον 17χρονο Εϊντούρ. Μία αλλαγή ξεχωριστή, ιδιαίτερη, μοναδική. Για πρώτη φορά, πατέρας και γιος αγωνίζονταν στην ίδια αναμέτρηση σε διεθνές επίπεδο!
20 years ago today this happened... Iceland debut replacing my father!!
— Eidur Gudjohnsen (@Eidur22Official) April 24, 2016
Commentator really excited? #fatherandson pic.twitter.com/lx0bPDR0pi
Η επιθυμία τους φυσικά ήταν να παίξουν μαζί στον αγωνιστικό χώρο. Η ομοσπονδία της χώρας, ωστόσο, είχε διαφορετική άποψη. Ήθελε η στιγμή αυτή να λάβει χώρα στην Ισλανδία. Ο θυμόσοφος λαός λέει «μην αφήνεις για αύριο, αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα». Κάτι που επιβεβαιώθηκε απόλυτα στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Ο νεαρός, τότε, Εϊντούρ, λίγες εβδομάδες αργότερα έσπασε το πόδι του. Έμεινε εκτός αγωνιστικής δράσης σχεδόν για ενάμιση χρόνο. Μέχρι να ολοκληρωθεί η αποθεραπεία του και να επιστρέψει στα γήπεδα, ο πατέρας του είχε αποσυρθεί πια από την ενεργό δράση. Έτσι, δεν κατέστη ποτέ δυνατό να συμμετάσχουν ταυτόχρονα στον ίδιο αγώνα.
Στη διάρκεια της ποδοσφαιρικής του πορείας, πρόσθεσε αρκετά «παράσημα» στο βιογραφικό του. Πέρασε μάλιστα και από την Ελλάδα, φορώντας για έναν χρόνο τη φανέλα της ΑΕΚ τη σεζόν 2011-12, έστω κι αν έμεινε εκτός γηπέδων για μεγάλο διάστημα λόγω σοβαρού τραυματισμού.
Τις πιο ένδοξες ημέρες του, τις έζησε δίχως αμφιβολία στην Τσέλσι και την Μπαρτσελόνα. Με τους «μπλε», μεταξύ άλλων, κατέκτησε δύο φορές το πρωτάθλημα της Premier League, ενώ στη Βαρκελώνη στέφθηκε πρωταθλητής στο Champions League το 2009, ανήκοντας στην αρμάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα, που εκείνη την περίοδο «σάρωσε» όλα τα τρόπαια!
Η ιστορία του είχε ξεκινήσει να γράφεται εκείνο το απόγευμα της 24ης Απριλίου του 1996. Όταν ο Εϊντούρ πραγματοποιούσε την πρώτη του εμφάνιση με το εθνόσημο στο στήθος. Η καριέρα του είχε μόλις ξεκινήσει να «ανθίζει», με το θερμό φιλί του πατέρα του, τη στιγμή της αλλαγής τους, να το επισφραγίζει με τον καλύτερο τρόπο.
