Γράφει η Ευτυχία Οικονομίδου
Ο πλεϊμέικερ της ΑΕΚ δεν συνόδεψε την ομάδα στο ταξίδι για το Μιλάνο όπου διεξήχθη ο ημιτελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριών με αντίπαλο την Σλάβια Πράγας εξαιτίας προσωπικών ζητημάτων. Ο λόγος ήταν η θεραπεία για τον καρκίνο που έπρεπε να κάνει ο Μόσχος στο Λονδίνο. Εκείνος όμως, ήταν αποφασισμένος να μη λείψει από εκείνο το παιχνίδι και ταξίδεψε μόνος του για το Palazzeto Lido Sport για το ματς.
Η εικόνα της Ένωσης σ΄ εκείνον τον αγώνα δεν ήταν καθόλου ικανοποιητική κάτι που φάνηκε και στην τελική απόδοση της ομάδας που ηττήθηκε 103-73. Όταν ο διαιτητής σφύριξε για να πάνε οι δύο ομάδες στα αποδυτήρια για το ημίχρονο, υπήρξε ένταση ανάμεσα στους παίκτες στην προσπάθεια να αποδοθούν ευθύνες της κακής αυτής εμφάνισης. Ένας από αυτούς που δέχθηκε τα «πυρά» ήταν και ο Μόσχος μιας και οι συμπαίκτες του δεν γνώριζαν την κατάσταση στην οποία βρισκόταν η υγεία του. Οι μόνοι που ήξεραν τον «Γολγοθά» του ήταν ο προπονητής Μίσσας Πανταζόπουλος, ο πρόεδρος Βασίλης Χατζηγιάννης και φυσικά ο γιατρός της ομάδας Μίμης Γιαννακόπουλος.
Τότε ο 29χρονος γκαρντ, φανερά εξασθενημένος, σήκωσε με γενναιότητα την φανέλα του με τον αριθμό «5» για να αποκαλύψει το σημαδεμένο του κορμί από τις πληγές και τις ενέσεις των θεραπειών. Αυτός ήταν ο λόγος που τους τελευταίους μήνες δε μπορούσε να έχει την παρουσία που ήθελε στο γήπεδο και δεν απέδιδε στον μέγιστο για εκείνον βαθμό και τώρα οι συμπαίκτες του μπορούσαν να τον δουν και να καταλάβουν. Τον αγκάλιασαν σφιχτά και βγήκαν να συνεχίσουν το ματς με την Σλάβια.
Ο Γιώργος Μόσχος στις 28 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς έφυγε από την ζωή με τον καρκίνο να βάζει δυστυχώς το «τελευταίο καλάθι» στο μεταξύ τους ματς. Η ΑΕΚ και οι συναθλητές του τον τίμησαν με κάθε τρόπο και του αφιέρωσαν το Κύπελλο Κυπελλούχων που κατέκτησε η «Βασίλισσα» το 1968 κόντρα ξανά στην Σλάβια Πράγας (89-82). Ήταν φαίνεται γραφτό η ομάδα απέναντι στην οποία έπαιξε και το τελευταίο του παιχνίδι να είναι αυτή που αντιμετώπισε η ΑΕΚ δύο χρόνια αργότερα κερδίζοντας το πρώτο Ευρωπαϊκό τρόπαιο στην ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ.
Μπορεί ένα σημαντικό μέλος να έλειπε από την παρέα του Αμερικάνου, Ζούπα, Λαρεντζάκη, Χρηστέα, Τρόντζου, Τσάβα, και Βασιλειάδη και να μην έζησε αυτή την ιστορική κατάκτηση, αλλά ήταν σα να μην έφυγε ποτέ. Το 1989 το κλειστό γήπεδο μπάσκετ της ΑΕΚ που υπήρχε δίπλα στο παλιό γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας πήρε μάλιστα το όνομα του πριν και αυτό γκρεμιστεί...
www.bnsports.gr
