Γράφει ο Φάνης Τσοκανάς
Σε ένα εντελώς διαφορετικά δομημένο ποδόσφαιρο, από τον τρόπο που το γνωρίζουμε σήμερα, τα μεγάλα ραντεβού δεν περιορίζονταν στις εθνικές και συλλογικές διοργανώσεις.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Άντερλεχτ θέλοντας να αποχαιρετήσει τον σπουδαίο της φορ, Πολ Βαν Χιμστ, φιλοξενεί στις Βρυξέλλες τη Μικτή Κόσμου, δηλαδή την ποδοσφαιρική αφρόκρεμα της εποχής, για το ποδοσφαιρικό «αντίο» στον θρύλο του βελγικού ποδοσφαίρου, που είχε ανεβάσει τη δημοτικότητά του, συμμετέχοντας στην ταινία «Η απόδραση των 11».
Ανάμεσα στους Πελέ, Κρόιφ, Ζαϊρζίνιο, Εουσέμπιο, στέκουν οι άσοι του Ολυμπιακού: ο Γιώργος Δεληκάρης και ο Μίλτον Βιέρα. Αμφότεροι κλήθηκαν για να συμμετάσχουν σε αυτό το σπουδαίο ραντεβού, υπό τις οδηγίες του ποδοσφαιρικού «αναμορφωτή», Ρίνους Μίχελς, και μοιράζονται από ένα ημίχρονο, στην νίκη της Άντερλεχτ με 8-3. Μάλιστα, ο Βιέρα αποθεώνεται από τα ρεπορτάζ της εποχής, ως ο κορυφαίος της αναμέτρησης!
Το γεγονός πως δύο ποδοσφαιριστές από την Ελλάδα βρέθηκαν ανάμεσα σε αστέρες τέτοιου βεληνεκούς, σαφώς και έχει εξήγηση, καθώς μόλις λίγους μήνες πριν, ο Ολυμπιακός είχε αντιμετωπίσει την Άντερλεχτ στον δεύτερο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, εντυπωσιάζοντας παρά τον αποκλεισμό.
Μάλιστα, ο τότε προπονητής των Πειραιωτών, Λάκης Πετρόπουλος, αναφερόταν ως κύριος στόχος για τον πάγκο των Βέλγων, δείγμα των υψηλών «μετοχών» του στην εν λόγω περίοδο. Άλλωστε, η Άντερλεχτ της εποχής αποτελούσε μία από τις κορυφαίες ομάδες του κόσμου. Η... μεταγραφή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, μιας και ο θρυλικός κόουτς ανέλαβε την Εθνική Ελλάδας, αλλά έκανε το «άλμα» προς το Βέλγιο εν τέλει, δύο χρόνια αργότερα, όταν και ανέλαβε τη Σερκλ Μπριζ.
Επιστρέφοντας στο αγωνιστικό κομμάτι, η ήττα με 5-1 από την Άντερλεχτ είχε στενέψει τον κλοιό για τους «ερυθρολεύκους», αλλά στη ρεβάνς της Πάτρας, αν δεν είχε εγκληματήσει εις βάρος τους ο Ούγγρος διαιτητής, Κάρολι Παλοτάι, ίσως είχαν καταφέρει να φέρουν εις πέρας μία επική ανατροπή. Το τελικό 3-0 αποδεικνύει, άλλωστε, πως οι Πειραιώτες έφτασαν πάρα πολύ κοντά στο θαύμα.
Ίσως αυτή η πρόσκληση προς δύο από τα μεγαλύτερα αστέρια του Ολυμπιακού να ήταν μία πράξη αναγνώρισης, πως εκείνο το βράδυ άξιζε κάτι περισσότερο.
