Είναι ο βασικός λόγος που η Άρσεναλ δεν θυμίζει σε τίποτα κάθε σεζόν της στη μετά - Βενγκέρ εποχή. Ο βασικότερος λόγος που οι φίλοι της έχουν πιστέψει στο πρώτο πρωτάθλημα από το 2004. Ο Μικέλ Αρτέτα «κλείνει» αισίως τα 41 του χρόνια. Και δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερο δώρο για αυτόν, από τον πρώτο τίτλο της Premier League στην καριέρα του!
Γράφει ο Δημήτρης Μανάκος
Πριν από μερικά χρόνια, ο Αρσέν Βενγκέρ είχε εκφράσει… δυνατά την σκέψη του. Θεωρούσε πως ο Μικέλ Αρτέτα μπορεί να γίνει κάποια στιγμή ένας καλός προπονητής. Ναι, υπήρξε ένας καλός ποδοσφαιριστής, ναι, συνδέθηκε με την Άρσεναλ, μιας και σε εκείνη ολοκλήρωσε την καριέρα του, αλλά θα μπορούσε να συνεχίσει να έχει ρόλο στον ποδόσφαιρο.
Διαθέτει το μυαλό, έχει την ποδοσφαιρική ευφυΐα και σίγουρα θα ήταν πολύ πρόθυμος να μάθει και να γίνει ένας από τους κορυφαίους. Ο ίδιος ο Αρτέτα δε, στο αντίο του στο «Έμιρεϊτς» είχε δηλώσει πως «κάποια στιγμή θα επιστρέψω»!
Και το έκανε πράξη… Η αποχώρηση του Αλσατού προπονητή πέρασε… μοιραία την Άρσεναλ σε ένα πλήρως μεταβατικό στάδιο. Αυτό της σύγκρισης και της κατήφειας. Όποιος περνούσε έμπαινε ευθύς αμέσως σε σύγκριση με τον Βενγκέρ και τα αποτελέσματα δεν ήταν ποτέ αρκετά ώστε να παραμείνει στο «τιμόνι» της ομάδας.
Με μαθηματική ακρίβεια ήταν δεδομένο πως για να πάρει κάποιος χρόνο στο Βόρειο Λονδίνο, θα έπρεπε κατά κάποιο τρόπο να σχετίζεται με τον σύλλογο. Και κάπως έτσι, μπήκε στη ζωή της Άρσεναλ ο Μικέλ Αρτέτα.
Όχι απαραίτητα ως λύση ανάγκης, αλλά ως ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να έχει κάποιο μακροπρόθεσμο πλάνο για ένα club που ενδιαφέρεται για αυτόν και αντιστοίχως τον ενδιαφέρει.
Πράγματι, έτσι έγινε, με τον Αρτέτα πάντως να έχει περάσει από 40 κύματα μέχρι να φτάσει στην καλύτερή του φάση, την οποία βιώνει τώρα! Αρχικά, κατέκτησε το FA Cup και εν συνεχεία το Community Shield, αλλά το «trust the process» που υποστήριζε με θέρμη, μέχρι και πέρυσι δεν απέδωσε στο ελάχιστο.
Η Άρσεναλ έδειχνε να αλλοιώνει τον ποδοσφαιρικό της χαρακτήρα, ενώ έχασε και κάθε ευρωπαϊκό εισιτήριο, πράγμα που δεν είχε συμβεί τα τελευταία 26 χρόνια.
Κάπου εκεί, γύρισε ο διακόπτης και οι Λονδρέζοι έφτασαν σε σημείο να μην θυμίζουν σε τίποτα την προηγούμενη εικόνα τους. Όλες οι προσθήκες τους μπήκαν στην ενδεκάδα, άπαντες απέδωσαν στο μέγιστο και από το πουθενά, η ομάδα που θα «ζοριζόταν» για να μείνει στην κατηγορία, έφτασε σε σημείο να διεκδικεί την επιστροφή στο Champions League, παρά το γεγονός πως εν τέλει ο στόχος δεν στέφθηκε από επιτυχία.
Μαέστρος ολόκληρου του πλάνου είναι αδιαμφισβήτητα ο Μικέλ Αρτέτα, ο οποίος επιβεβαιώνει τις πράξεις και τα λεγόμενα δύο διαφορετικών προσώπων. Του προέδρου της ομάδας, Σταν Κρένκε, που δήλωσε πως δεν θα τον απολύσει, ακόμη και μετά το 0/3 στο περσινό ξεκίνημα και τα «μηδέν» γκολ υπέρ της ομάδας του και τον Αρσέν Βενγκέρ που το είχε… προβλέψει!
Έγινε προπονητής, πέρασε σκαμπανεβάσματα, αλλά έκανε πράξη την υπόσχεσή του. Γύρισε… Και τη δεδομένη χρονική στιγμή η Άρσεναλ βρίσκεται στην καλύτερη φάση της στη μετά - Βενγκέρ εποχή. Πρώτος, στο +5, με 10 ματς να απομένουν, διαθέτοντας την καλύτερη σε συγκομιδή - εντός και εκτός έδρας - ομάδα του πρωταθλήματος, την κορυφαία άμυνα, την πρώτη επίθεση σε παραγωγικότητα και τον μοναδικό λονδρέζικο σύλλογο με πέντε εκτός έδρας νίκες, δίχως να δεχθεί γκολ σε ισάριθμες αναμετρήσεις, για πρώτη φορά στην ιστορία του «Νησιού».
Μπορεί ο Μικέλ Αρτέτα να συνδυάσει εκείνη την υπόσχεση και με τον πρώτο τίτλο της Premier League; Διότι αν το κάνει, δεν θα γίνει απλά ο νεότερος προπονητής που παίρνει το πρωτάθλημα, ξεπερνώντας τον Ζοσέ Μουρίνιο, αλλά ένας πραγματικός «θρύλος» για το αγαπημένο του club!
Μικέλ Αρτέτα, χρόνια πολλά!
