20 Φεβρουαρίου 1963: Γεννιέται ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ, ο «κοντός» φόργουορντ που δεν φοβόταν να εκφράσει και να υποστηρίξει τις απόψεις του, που τσακωνόταν έντονα αλλά ήταν και ηγέτης και που σίγουρα δεν θεωρούσε τον εαυτό του πρότυπο.
Γράφει η Ευτυχία Οικονομίδου
Ο ίδιος με την ευθύτητα που τον διακατέχει είχε υποστηρίξει πως: «Δεν είμαι πρότυπο, δεν πληρώνομαι γι’ αυτό. Οι γονείς οφείλουν να είναι πρότυπα για τα παιδιά τους, όχι εγώ επειδή καρφώνω μια μπάλα».
Όμως η πρωτοβουλία που πήρε στις 15 Νοεμβρίου του 1991 στην αναμέτρηση της ομάδας του, Φιλαδέλφεια Σίξερς, απέναντι στους Μπόστον Σέλτικς του Λάρι Μπέρντ δείχνει πως όχι μόνο μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπο αλλά και πως θα κάνει αυτό που θεωρεί ο ίδιος σωστό χωρίς να τον απασχολεί η αντίδραση του κόσμου.
Ο τότε σταρ των Σίξερς αποφάσισε στην τελευταία του σεζόν στη Φιλαδέλφεια να τιμήσει τον στενό του φίλο Μάτζικ Τζόνσον που είχε ανακοινώσει λίγες μέρες πριν την ξαφνική απόσυρσή του από το μπάσκετ λόγω της νόσησής του από τον ιό HIV σοκάροντας όλο NBΑ. Ο Μπάρκλεϊ επέλεξε να φορέσει τη φανέλα με το νούμερο 32 (αντί του 34 που φορούσε συνήθως) από εκείνο το ματς και στο εξής για να δείξει την υποστήριξη του στον Τζόνσον, αλλά και για να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο γύρω από το συγκεκριμένο θέμα.
Οι Σίξερς όμως είχαν αποσύρει τον αριθμό 32 μετά την αποχώρηση του εμβληματικού Μπιλ Κάνινχαμ. Ακόμα κι αν ο Μπάρκλεϊ είχε την συγκατάθεση και της ομάδας του αλλά και του ίδιου του Κάνινχαμ για να προβεί σ’ αυτή την κίνηση αυτό δεν εμπόδισε τους φαν της Φιλαδέλφεια να δείξουν την έντονη δυσαρέσκεια τους και να ασκήσουν κριτική.
«Δεν δίνω μία για το τι σκέφτεται και λέει ο κόσμος» είχε δηλώσει ο «Τσακ» που δεν δίστασε να τα βάλει με τους οπαδούς της ομάδας του. «Δεν έχει να κάνει με τη διαφορετικότητα. Έχει να κάνει με έναν φίλο μου και τους γράφω όλους αυτούς που διαμαρτύρονται εκεί που… ξέρουν» πρόσθεσε με μπόλικο… trash talking και μάλιστα σε ζωντανή ραδιοφωνική μετάδοση, τότε.
www.bnsports.gr
