Έχουν περάσει ήδη 31 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που ο Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες «έσβησε» στην αγκαλιά του Ντιέγκο Μαραντόνα. Ο «Βούβαλος» έφυγε νωρίς, αλλά ήδη είχε προλάβει να πετύχει πολλά. Ο δρόμος του τον έβγαλε και στον Ολυμπιακό, όπου αγαπήθηκε για την άψογη τεχνική, αλλά και το… εκρηκτικό του ταπεραμέντο.
Γράφει ο Τάσος Φαραός
11 Ιανουαρίου 1992. Ο Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες, δύο περίπου μήνες πριν συμπληρώσει το 29ο έτος της ηλικίας του, φεύγει από τη ζωή. Έχοντας «προδοθεί» από την καρδιά του, βρίσκεται πλάι στον φίλο του, Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. «Ήταν τρομερό θέαμα να βλέπεις αυτόν τον αγαθό γίγαντα, καθηλωμένο στο κρεβάτι του πόνου. Του είπα: ηρέμησε Χουάν. Και πέθανε. Έτσι απλά. Στα χέρια μου», ήταν τα λόγια του «Θεού» για τις τελευταίες στιγμές του Φούνες.
Ο «Βούβαλος» της Μιγιονάριος και ο επαναπατρισμός
Η επαγγελματική του καριέρα δεν ξεκίνησε στη γενέτειρά του Αργεντινή, αλλά στην Κολομβία και την Μιγιονάριος το 1984. Εκεί… γεννήθηκε και το προσωνύμιο «Βούβαλος», καθώς δεν ήταν λίγες οι φορές που στις επελάσεις του, έπαιρνε παραμάζωμα τους αντίπαλους αμυντικούς!
Στην Μπογκοτά ξεκίνησε ιδανικά, σκοράροντας δύο τέρματα στο ντεμπούτο του απέναντι στην Σάντα Φε, αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, καθώς παρέμεινε «άσφαιρος» για 54 παιχνίδια. Την επόμενη χρονιά, όμως, ξύπνησε το… θηρίο μέσα του. Συνολικά το 1985 βρήκε δίχτυα 33 φορές, ενώ πέτυχε και το γκολ νούμερο 3.000 στην ιστορία της Μιγιονάριος.
Κάπως έτσι, έκανε τους Κολομβιανούς να… πίνουν νερό στο όνομά του. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ένα από τα πιο δυναμικά κομμάτια της εξέδρας τους, «βαφτίστηκε» από το παρατσούκλι του (Barra del Bufalo).
Στην πατρίδα του επέστρεψε το 1986 για να φορέσει τη φανέλα της Ρίβερ Πλέιτ, με τις φήμες να τον θέλουν να αποχωρεί από την Κολομβία λόγω ενός ροζ σκανδάλου! Στα δύο περίπου χρόνια που ανήκε στους «εκατομμυριούχους» κατάφερε να γράψει με «χρυσά» γράμματα το όνομά του στην ιστορία της ομάδας.
Στους τελικούς του Κόπα Λιμπερταδόρες κόντρα στην Αμέρικα Ντε Κάλι την ίδια σεζόν, σκόραρε και στις δύο αναμετρήσεις, χαρίζοντας έτσι για πρώτη φορά στην ιστορία της Ρίβερ Πλέιτ τον τίτλο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στην Λατινική Αμερική.
October 29, 1986
— Retro football (@RetroFootball20) October 29, 2020
Ruggeri and Juan Funes lifts the Libertadores Cup won against América de Cali @RiverPlate 1 v 0 @AmericadeCali#RiverPlate #AmericaDeCali pic.twitter.com/lKH0SwrMDC
Η έλευση στον Ολυμπιακό του Κοσκωτά
Κάπως έτσι, φτάνουμε στον χειμώνα του 1988. Ο Αργεντινός επιθετικός, διεθνής πλέον με τη χώρα του με συμμετοχή στο Κόπα Αμέρικα του 1987, υπογράφει συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό. Μία μεταγραφή που… τάραξε τα νερά στην Ελλάδα εκείνη την εποχή, τόσο λόγω του ονόματος του ποδοσφαιριστή, όσο και από οικονομικής άποψης, ενώ θεωρήθηκε προσωπική επιτυχία του Κοσκωτά.
Η τεχνική κατάρτιση του «Βούβαλου», σε συνδυασμό με τον «παθιασμένο» χαρακτήρα του, τον έκαναν να δεθεί άμεσα με τον κόσμο των «ερυθρολεύκων». Όταν δε ήρθαν και τα πρώτα γκολ, η κατάσταση έγινε ακόμα καλύτερη. Σε μία από τις χειρότερες χρονιές της ομάδας του Πειραιά, όπου τερμάτισε στην 8η θέση, ο Φούνες σημείωσε έξι τέρματα σε 11 συμμετοχές στο δεύτερο μισό της σεζόν 1987-1988, δείχνοντας άμεσα την ποιότητα που διαθέτει.
Έφτασε κοντά μάλιστα στην κατάκτηση του Κυπέλλου την ίδια χρονιά, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Παρά το γεγονός ότι ευστόχησε δύο φορές από την άσπρη βούλα στο 2-2 του Ολυμπιακού απέναντι στον Παναθηναϊκό στον τελικό, στη διαδικασία των πέναλτι είδε τον Σαργκάνη να αποκρούει το τελευταίο και καθοριστικό δικό του χτύπημα, με αποτέλεσμα ο τίτλος να καταλήξει στους «πράσινους».
Η… αρχή του τέλους στο λιμάνι του Πειραιά
Στο λιμάνι έμεινε μόλις για άλλους έξι μήνες, έως τον Ιανουάριο του 1989. Η απόδοσή του, ωστόσο, δεν ήταν ανάλογη με το πρώτο μισό της παρουσίας του. Το σκάνδαλο Κοσκωτά είχε αρχίσει να βγαίνει στην επιφάνεια και αυτό μάλλον επηρέαζε τον Φούνες, που επιθυμούσε να αναζητήσει την τύχη του κάπου αλλού, ενδεχομένως σε ένα πιο «ασφαλές» περιβάλλον.
Είχε ήδη αρχίσει να έρχεται σε αντιπαράθεση με τον προπονητή του, Γιάτσεκ Γκμοχ, ενώ μάλλον η αρχή του τέλους έγινε στο παιχνίδι κόντρα στον ΠΑΟΚ, όπου έκανε την εμφάνισή του το… εκρηκτικό ταπεραμέντο του ποδοσφαιριστή. Ο Αργεντινός χαστούκισε τον Κώστα Λαγωνίδη μπροστά στον διαιτητή της αναμέτρησης, με αποτέλεσμα να του επιβληθεί ποινή επτά αγωνιστικών!
Απέναντι στον Απόλλωνα Αθηνών σκόραρε για τελευταία φορά με τα «ερυθρόλευκα», με την αποχώρησή του να έρχεται λίγες ημέρες αργότερα. Αυτό «πλήγωσε» τους φιλάθλους του Ολυμπιακού, με ορισμένους να τον χαρακτηρίζουν ως «λιποτάκτη». Σύντομα, όμως, ιδιαίτερα με το ξέσπασμα του πολιτικοοικονομικού σκανδάλου του Γιώργου Κοσκωτά, οι όποιες αμφιβολίες απομακρύνθηκαν μια και καλή.
Η διάγνωση και το πρόωρο φινάλε μιας «λαμπρής» καριέρας…
Επόμενος σταθμός του ήταν η Γαλλία, αλλά μαθαίνοντας για τα σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετώπιζε η καρδιά του, δεν θα καταφέρει να αγωνιστεί σε κανένα σύλλογο. Η αγάπη του για την «στρογγυλή» θεά, όμως, ήταν τεράστια και αναζητούσε με κάθε τρόπο την ευκαιρία να πατήσει και πάλι χορτάρι.
Τελικά, η Βελές ήταν εκείνη που του προσέφερε συμβόλαιο, με τον Φούνες να επιστρέφει στην Αργεντινή το καλοκαίρι του 1989. Ωστόσο, η ενασχόλησή του με το αγαπημένο του άθλημα δεν κράτησε για πολύ ακόμα, καθώς κάθε στιγμή που περνούσε φορώντας τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, θα μπορούσε να είναι και η τελευταία του…
Ο «Βούβαλος» άφησε το «στίγμα» του σε όποια ομάδα και αν αγωνίστηκε. Από όπου και αν πέρασε λατρεύτηκε και φυσικά οι οπαδοί του Ολυμπιακού δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση. Μπορεί να φόρεσε μόλις για ένα χρόνο τη φανέλα της ομάδας του Πειραιά, αλλά η ποδοσφαιρική του «τρέλα» του εξασφάλισε για πάντα μία θέση στις… ερυθρόλευκες καρδιές!
