17 Δεκεμβρίου 2000: Η Λίβερπουλ αδυνατούσε να φανεί ανταγωνιστική απέναντι στη «μεγάλη» αντίπαλο της, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ καθώς οι «κόκκινοι διάβολοι» διατηρούσαν ένα αήττητο σερί 10 αναμετρήσεων εντός έδρας, ενώ η τελευταία νίκη των reds απέναντι στο σύνολο του Φέργκιουσον είχε να έρθει μια ολόκληρη 5ετία. Όλα αυτά, μέχρι την εκτέλεση φάουλ του Ντάνι Μέρφι που… καρφώθηκε στην εστία του Φαμπιάν Μπαρτέζ.
Γράφει ο Χρήστος Λόης
Στο ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα στις χώρες με ιστορικές ομάδες και με μεγάλη παράδοση, υπάρχουν κάποιες αναμετρήσεις κατά την διάρκεια της σεζόν που διαφέρουν από τις υπόλοιπες. Όχι, δεν δίνουν στο βαθμολογικό πίνακα κάτι παραπάνω από τρεις βαθμούς στο νικητή, αλλά τα γενικότερα οφέλη μιας επικράτησης, προσφέρουν μοναδικά συναισθήματα από τον καλύτερο παίκτη της ομάδας, μέχρι τον πιο παθιασμένο φίλαθλο που ζει και αναπνέει για να νικάει η «μεγάλη του αγάπη» σε τέτοια παιχνίδια.
Τα ντέρμπι περί ου ο λόγος, πάντοτε είχαν την δική τους ομορφιά. Πόσο μάλλον στην Αγγλία που ζουν και αναπνέουν για τον «Βασιλιά των Σπορ» με χαρακτηριστικό και πιο τρανταχτό παράδειγμα τις αναμετρήσεις μεταξύ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Λίβερπουλ, των ομάδων με την μεγαλύτερη επιδραστικότητα και ιστορία βάση τίτλων, στο Νησί.
Έτσι, υπήρξαν στο παρελθόν μερικά ανταμώματα μεταξύ των δύο συλλόγων, που μπήκαν στο πάνθεον και παρά τα αρκετά χρόνια που έχουν περάσει, παραμένουν στην μνήμη και την καρδιά των φιλάθλων για την θετική ή την αρνητική τροπή που πήραν. Όπως συνέβη για παράδειγμα και στις 17 Δεκεμβρίου του 2000 με τις Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ να τίθενται αντιμέτωπες για την 18η αγωνιστική της Premier League σε ένα παιχνίδι με τεράστιο βαθμολογικό ενδιαφέρον, αφού οι φιλοξενούμενοι ήθελαν πάση θυσία τους τρεις βαθμούς για να παραμείνουν στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
Και για να το πετύχει η Λίβερπουλ, θα έπρεπε να προβεί σε κάτι που δεν είχε κάνει για 10 ολόκληρα χρόνια αφού το τελευταίο «διπλό» πραγματοποιήθηκε στις 18 Μαρτίου του 1990, ενώ επίσης, οι reds διατηρούσαν κακή παράδοση και στα εντός έδρας παιχνίδια με την τελευταία τους νίκη να ανέρχεται πέντε χρόνια πριν και συγκεκριμένα από τις 17 Δεκεμβρίου του 1995. Αρκετά επίπονο για έναν οργανισμό όπως η Λίβερπουλ. Μέσα σε όλα αυτά, να προστεθεί και ότι η ομάδα του Μάντσεστερ «έτρεχε» ένα αήττητο σερί 36 αγώνων στο Όλντ Τράφορντ, κάνοντας το έργο για οποιαδήποτε ομάδα ήθελε να την νικήσει, ιδιαίτερα δύσκολο.
Στα του αγώνα, η αναμέτρηση εμπεριείχε όλα αυτά που χαρακτηρίζουν ένα αγγλικό ντέρμπι. Σκληρά μαρκαρίσματα, δυνατές μονομαχίες, εκπληκτική ατμόσφαιρα από τους φιλάθλους στο «Θέατρο των Ονείρων» και ενέργειες που μαγνητίζουν το ενδιαφέρον, από τις σπουδαίες προσωπικότητες και των δύο ομάδων. Η Γιουνάιτεντ είχε την υπεροχή από τα πρώτα λεπτά και πίεσε αφόρητα την Λίβερπουλ, εκμεταλλευόμενη την δυναμική της έδρα της, χωρίς ωστόσο να φτάσει στην επίτευξη ενός τέρματος.
Με τα λεπτά του πρώτου μέρους να κυλούν, η ομάδα του Τζέραρντ ανέβασε τις γραμμές της και προσπάθησε να απειλήσει ορθολογικά, κερδίζοντας ένα φάουλ στο 43’ λίγο έξω από την περιοχή. Την πρωτοβουλία ανέλαβε ο 23χρονος τότε, Ντάνι Μέρφι, στέλνοντας την μπάλα με εκπληκτικό τρόπο στα δίχτυα του Φαμπιάν Μπαρτέζ. Έτσι, το γκολ ήρθε σε ένα κομβικό σημείο, επηρεάζοντας την εξέλιξη του αγώνα στη συνέχεια, με την ομάδα του Μάντσεστερ να έχει νευρικότητα στο παιχνίδι της και να μην καταφέρνει να φανεί ψύχραιμη στην τελική προσπάθεια στο δεύτερο ημίχρονο.
Το τελευταίο σφύριγμα βρήκε τους ποδοσφαιριστές της Λίβερπουλ να πανηγυρίζουν μια τεράστια νίκη με βαθμολογική σημασία και… σπάζοντας το αήττητο σερί που είχαν δημιουργήσει οι «μπέμπηδες» στο Όλντ Τράφορντ, τόσο στις μεταξύ τους αναμετρήσεις, όσο και με τις υπόλοιπες ομάδες του αγγλικού πρωταθλήματος. Μια επικράτηση που στα χαρτιά έδωσε τρεις βαθμούς όπως και οι υπόλοιπες, αλλά το αντίκτυπο της, σήμαινε πολλά παραπάνω…
