31 Μαΐου 2022: Η Ουκρανία πολεμούσε με τη Ρωσία και η ποδοσφαιρική ομάδα καλούνταν να οδηγήσει τη χώρα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ. Στη συνέντευξη Τύπου ενόψει του ματς με τη Σκωτία, ο Ολεκσάντρ Ζιντσένκο «λυγίζει». Δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του και αναδεικνύει για ακόμη μία φορά πως το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι και ο… πόλεμος είναι ήττα! Στα 26 του χρόνια πλέον, ο παίκτης της Άρσεναλ μπορεί να νιώθει ακόμη πιο περήφανος.
Σχετικά Άρθρα
Πώς τα ρωσικά τανκς διέλυσαν το 1956 την ουγγρική επανάσταση και την υπερδύναμη Χόνβεντ του Πούσκας! (video)
Γιουγκοσλαβία: Η μέρα που δάκρυσε ο Όσιμ για μία χώρα που έπαυε να υπάρχει! (video)
Γράφει ο Δημήτρης Μανάκος
Όταν ένας ποδοσφαιριστής κλαίει, μαζί του «λυγίζει» ολόκληρος ο πλανήτης. Ταυτίζεται με αυτόν, νιώθει την θλίψη του, γίνεται… viral για κάτι διαφορετικό από τις ικανότητές του στον αγωνιστικό χώρο. Αυτός είναι ο Ολεσκάντρ Ζιντσένκο. Ο Ουκρανός ποδοσφαιριστής της Άρσεναλ, που ναι μεν «κλείνει» τα 25 του χρόνια, αλλά θα έχει να λέει πως η χρονιά που πέρασε δεν ήταν σαν τις προηγούμενες.
Ήταν ιδιαίτερη, με ξεκάθαρα αρνητικό πρόσημο. Η Ουκρανία, η χώρα του, συμμετείχε σε πόλεμο, ακόμη και χωρίς την θέλησή της. Δέχθηκε την επίθεση των Ρώσων, κλήθηκε να αμυνθεί και σε κάθε τέτοιου είδους περιστατικό, πάντα υπάρχουν «θύματα». Οι πολίτες. Ο Ζιντσένκο ναι μεν δεν βρισκόταν εκεί, ναι μεν αγωνιζόταν στη Μάντσεστερ Σίτι και την Premier League, αλλά κάθε του σκέψη βρίσκονταν στους συμπατριώτες του.
Οι «πολίτες» κατακτούσαν το πρωτάθλημα και εκείνος δάκρυζε. Η σημαία της Ουκρανίας δεν έφυγε από πάνω του και παρά το γεγονός πως άπαντες πανηγύριζαν την κατάκτηση ενός τίτλου, εκείνος δεν την αποχωριζόταν.
Μερικές μέρες πριν, στην συνέντευξη Τύπου για το μπαράζ απέναντι στη Σκωτία, ο Ζιντσένκο έκανε ξεκάθαρα τα συναισθήματά του. Δεν φοβήθηκε να εκφραστεί, μίλησε για την Ουκρανία και για την κατάσταση που βιώνει η χώρα του και κατάφερε να ξεχωρίσει ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι με μεγάλη σημασία, από το ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή, η Ουκρανία βίωνε «μαύρες» μέρες.
Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ο ίδιος ένιωθε… μισός. «Μίλησα με μικρά παιδιά, δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει, αλλά έχουν ένα όνειρο. Να τελειώσει ο πόλεμος. Αν πρέπει να πω πως έχουν ακόμη ένα, αυτό είναι να πάμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο.» Αυτό είχε δηλώσει, εν τέλει η Ουκρανία δεν τα κατάφερε, αλλά μπορεί να είναι περήφανη για τον νυν παίκτη των «κανονιέρηδων».
Την εκπροσωπεί επάξια εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Και η αλήθεια είναι πως στα 25 του χρόνια, βίωσε κάτι που ενδέχεται και ευχόμαστε, να μην λάβει χώρα και πάλι ποτέ. Το κλάμα του μένει αλησμόνητο μέχρι και σήμερα, και ο Ζιντσένκο έχει κάθε λόγο να νιώθει πως τα… κατάφερε. Ακόμη και αν το κατόρθωμα, δεν οδηγήθηκε μέχρι και το Κατάρ…
