7 Δεκεμβρίου 2000: Η ΑΕΚ «λυγίζει» την Μπάγερ Λεβερκούζεν, που 1,5 χρόνο αργότερα, έφτασε έως τον τελικό του Champions League. Ο μεγάλος πρωταγωνιστής εκείνου του ζευγαριού, Φερνάντο Νάβας, θυμάται...
Γράφει ο Φάνης Τσοκανάς
Πέμπτη μεσημέρι, με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς να απεργούν και το ματς ορισμένο στις 15:00. Βλέπετε, τα τηλεοπτικά δικαιώματα άνηκαν στο γερμανικό δίκτυο ARD, και ανάμεσα στις αναμετρήσεις Καϊζερσλάουτερν-Ρέιντζερς, Ίντερ-Χέρτα και Στουτγκάρδη-Φέγενορντ, έκρινε τη ρεβάνς της ΑΕΚ με την Μπάγερ Λεβερκούζεν, ως τη λιγότερο εμπορική. Προφανώς, για τον κόσμο της «Ένωσης» δεν ίσχυε κάτι τέτοιο.
Εκείνη η «βραδιά στο Λεβερκούζεν», όπως μνημονεύεται έως σήμερα, και το τελικό 4-4 της 23ης Νοεμβρίου, γέμιζε με ελπίδες την ΑΕΚ για πρόκριση. Κανείς, όμως, δεν περίμενε, πως θα έχει τον ίδιο πρωταγωνιστή.
Ο Φερνάντο Νάβας μετρούσε μόλις τρεις μήνες στην «οικογένεια» της ΑΕΚ, χτίζοντας μία σχέση αμοιβαίας αγάπης, που κρατά έως σήμερα και στο πρώτο ματς της σειράς, στο πλαίσιο του 3ου γύρου του Κυπέλλου UEFA, έθεσε τις βάσεις.
«Στην ΑΕΚ είχα εξαιρετικούς συμπαίκτες. Δεν διαλέγω έναν, γιατί θα ήταν άδικο, ωστόσο, είχα μία πιο στενή σχέση με τον Βασίλη Τσιάρτα. Έπαιξαν και τα ισπανικά τον ρόλο τους στο να έρθουμε πιο κοντά. Και στον αγωνιστικό χώρο, όμως, ήταν σαν να έχουμε... τηλεπάθεια.
Ακόμη θυμάμαι το γκολ στο Λεβερκούζεν. Πανέμορφο και πολύ σημαντικό. Εκτός έδρας, κόντρα σε έναν εξαιρετικό αντίπαλο, σε ευρωπαϊκό ματς.
Είχα αντιγράψει κάποιες κινήσεις του Ντιέγκο Μαραντόνα, αλλά υπήρχε και ο Βασίλης, που σε έβρισκε όπου ήθελες. Απίστευτος τεχνίτης, πολύ ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής. Απόλαυσα κάθε λεπτό που έπαιξα μαζί του» θυμάται χαρακτηριστικά, μιλώντας στο BN Sports.
Στη ρεβάνς το «έργο» παίζει σε... επανάληψη. Τσιάρτας, Κασάπης και Νάβας συνδυάζονται, με τον 23χρονο -τότε- Αργεντίνο να σκοράρει για τρίτη φορά κόντρα στις «ασπιρίνες», σε μόλις δύο αναμετρήσεις!
«Τι αναμνήσεις, τι συναισθήματα. Όπως και ο πανηγυρισμός με τον Ντέμη Νικολαΐδη μετά. Φοβερή φωτογραφία, απίστευτη λήψη! Δεν βγαίνει από το μυαλό μου αυτή η εικόνα κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια!».
Ο Βασίλης Τσιάρτας έβαλε το «κερασάκι» στην τούρτα στο 2ο ημίχρονο, με συρτή απευθείας εκτέλεση φάουλ, γράφοντας το 2-0 στο 49'.
Κάπως έτσι, η Μπάγερ Λεβερκούζεν των Κόβατς, Ράμελοφ, Νόιβιλ, Ζε Ρομπέρτο και Κίρστεν, που ήρθε στη Νέα Φιλαδέλφεια ως πρωτοπόρος της Bundesliga και 1.5 χρόνο αργότερα, έφτασε ως τον τελικό του Champions League, με την Ρεάλ Μαδρίτης των «Galacticos» να χρειάζεται το έργο τέχνης του Ζινεντίν Ζιντάν για να την καταβάλει, «λύγισε» στο Νίκος Γκούμας.
Από την άλλη, εκείνο το μεσημέρι «σφραγίστηκε» η σχέση των οπαδών της ΑΕΚ με τον Φερνάντο Νάβας, παρότι η θητεία του σε αυτήν, κράτησε λίγο περισσότερο από έναν χρόνο.
«Κρίμα πραγματικά. Δεν έπαιζα αρκετά τη δεύτερη χρονιά και ίσως πήρα μία βιαστική απόφαση. Αργότερα, γύρισα στην Ελλάδα για τον Πανιώνιο και παρότι πάντα ήθελα να γυρίσω στην ΑΕΚ, κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Κρατάω όσα όμορφα έζησα.
Έχουν περάσει 20 χρόνια, αλλά ακόμη δέχομαι φωτογραφίες και βίντεο από τον κόσμο. Με εντυπωσίασε η φωτογραφία ενός συγκεκριμένου παιδιού, που φορούσε τη φανέλα μου στο νέο γήπεδο. Έδειχνε πανέμορφη μέσα σε αυτό! Ελπίζω να μπορέσω να το επισκεφτώ και γιατί όχι, να συναντήσω τους παλιούς μου συμπαίκτες.
Ελπίζω να έρθουν έτσι τα πράγματα και να τα καταφέρω. Είτε συμβεί αυτό άμεσα, είτε όχι, θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο της ΑΕΚ. Από την πρώτη ημέρα μου συμπεριφέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπο.
Μακάρι να ξαναβρεθούμε φίλοι μου! Θα έχω για πάντα στην καρδιά μου εσάς και την ΑΕΚ!»
www.bnsports.gr
Πέμπτη μεσημέρι, με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς να απεργούν και το ματς ορισμένο στις 15:00. Βλέπετε, τα τηλεοπτικά δικαιώματα άνηκαν στο γερμανικό δίκτυο ARD, και ανάμεσα στις αναμετρήσεις Καϊζερσλάουτερν-Ρέιντζερς, Ίντερ-Χέρτα και Στουτγκάρδη-Φέγενορντ, έκρινε τη ρεβάνς της ΑΕΚ με την Μπάγερ Λεβερκούζεν, ως τη λιγότερο εμπορική. Προφανώς, για τον κόσμο της «Ένωσης» δεν ίσχυε κάτι τέτοιο.
Εκείνη η «βραδιά στο Λεβερκούζεν», όπως μνημονεύεται έως σήμερα, και το τελικό 4-4 της 23ης Νοεμβρίου, γέμιζε με ελπίδες την ΑΕΚ για πρόκριση. Κανείς, όμως, δεν περίμενε, πως θα έχει τον ίδιο πρωταγωνιστή.
Ο Φερνάντο Νάβας μετρούσε μόλις τρεις μήνες στην «οικογένεια» της ΑΕΚ, χτίζοντας μία σχέση αμοιβαίας αγάπης, που κρατά έως σήμερα και στο πρώτο ματς της σειράς, στο πλαίσιο του 3ου γύρου του Κυπέλλου UEFA, έθεσε τις βάσεις.
«Στην ΑΕΚ είχα εξαιρετικούς συμπαίκτες. Δεν διαλέγω έναν, γιατί θα ήταν άδικο, ωστόσο, είχα μία πιο στενή σχέση με τον Βασίλη Τσιάρτα. Έπαιξαν και τα ισπανικά τον ρόλο τους στο να έρθουμε πιο κοντά. Και στον αγωνιστικό χώρο, όμως, ήταν σαν να έχουμε... τηλεπάθεια.
Ακόμη θυμάμαι το γκολ στο Λεβερκούζεν. Πανέμορφο και πολύ σημαντικό. Εκτός έδρας, κόντρα σε έναν εξαιρετικό αντίπαλο, σε ευρωπαϊκό ματς.
Είχα αντιγράψει κάποιες κινήσεις του Ντιέγκο Μαραντόνα, αλλά υπήρχε και ο Βασίλης, που σε έβρισκε όπου ήθελες. Απίστευτος τεχνίτης, πολύ ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής. Απόλαυσα κάθε λεπτό που έπαιξα μαζί του» θυμάται χαρακτηριστικά, μιλώντας στο BN Sports.
Στη ρεβάνς το «έργο» παίζει σε... επανάληψη. Τσιάρτας, Κασάπης και Νάβας συνδυάζονται, με τον 23χρονο -τότε- Αργεντίνο να σκοράρει για τρίτη φορά κόντρα στις «ασπιρίνες», σε μόλις δύο αναμετρήσεις!
«Τι αναμνήσεις, τι συναισθήματα. Όπως και ο πανηγυρισμός με τον Ντέμη Νικολαΐδη μετά. Φοβερή φωτογραφία, απίστευτη λήψη! Δεν βγαίνει από το μυαλό μου αυτή η εικόνα κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια!».
Ο Βασίλης Τσιάρτας έβαλε το «κερασάκι» στην τούρτα στο 2ο ημίχρονο, με συρτή απευθείας εκτέλεση φάουλ, γράφοντας το 2-0 στο 49'.
Κάπως έτσι, η Μπάγερ Λεβερκούζεν των Κόβατς, Ράμελοφ, Νόιβιλ, Ζε Ρομπέρτο και Κίρστεν, που ήρθε στη Νέα Φιλαδέλφεια ως πρωτοπόρος της Bundesliga και 1.5 χρόνο αργότερα, έφτασε ως τον τελικό του Champions League, με την Ρεάλ Μαδρίτης των «Galacticos» να χρειάζεται το έργο τέχνης του Ζινεντίν Ζιντάν για να την καταβάλει, «λύγισε» στο Νίκος Γκούμας.
Από την άλλη, εκείνο το μεσημέρι «σφραγίστηκε» η σχέση των οπαδών της ΑΕΚ με τον Φερνάντο Νάβας, παρότι η θητεία του σε αυτήν, κράτησε λίγο περισσότερο από έναν χρόνο.
«Κρίμα πραγματικά. Δεν έπαιζα αρκετά τη δεύτερη χρονιά και ίσως πήρα μία βιαστική απόφαση. Αργότερα, γύρισα στην Ελλάδα για τον Πανιώνιο και παρότι πάντα ήθελα να γυρίσω στην ΑΕΚ, κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Κρατάω όσα όμορφα έζησα.
Έχουν περάσει 20 χρόνια, αλλά ακόμη δέχομαι φωτογραφίες και βίντεο από τον κόσμο. Με εντυπωσίασε η φωτογραφία ενός συγκεκριμένου παιδιού, που φορούσε τη φανέλα μου στο νέο γήπεδο. Έδειχνε πανέμορφη μέσα σε αυτό! Ελπίζω να μπορέσω να το επισκεφτώ και γιατί όχι, να συναντήσω τους παλιούς μου συμπαίκτες.
Ελπίζω να έρθουν έτσι τα πράγματα και να τα καταφέρω. Είτε συμβεί αυτό άμεσα, είτε όχι, θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο της ΑΕΚ. Από την πρώτη ημέρα μου συμπεριφέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπο.
Μακάρι να ξαναβρεθούμε φίλοι μου! Θα έχω για πάντα στην καρδιά μου εσάς και την ΑΕΚ!»
www.bnsports.gr
