Και αν οι φίλοι της Άρσεναλ ξεχάσουν τα πάντα από τον Μεσούτ Εζίλ, αυτή η στιγμή μαγείας του θα μείνει αλησμόνητη. Παρότι πέρασαν έξι χρόνια. Παρόλο που το ματς ήταν απέναντι στη Λουντογκόρετς. Διότι πρόκειται για το καλύτερο γκολ του Γερμανού με τους «κανονιέρηδες», σε μερικά δευτερόλεπτα που συνοψίζουν πλήρως την τεχνική κατάρτιση που διέθετε και την οξυδέρκειά του.
Γράφει ο Δημήτρης Μανάκος
Πριν από μερικά χρόνια, ο Μεσούτ Εζίλ «μιλούσε» στην μπάλα, μπορούσε να την περάσει από… κλειδαρότρυπα και είχε επινοήσει έναν δικό του τρόπο για να τελειώνει τις φάσεις, με το γνωστό «σκαψιματάκι» στο χορτάρι. Πλέον, θέλει αλλά δεν μπορεί, με το πρόβλημα να είναι πως ίσως και να μην… θέλει!
Την δεδομένη χρονική στιγμή ανήκει στη Μπασακσεχίρ και παρότι αποτελεί έναν από τους πιο διάσημους ποδοσφαιριστές επί τουρκικού εδάφους, δεν μοιάζει να ενδιαφέρεται να αγωνιστεί. Έχει καταγράψει μόλις μία συμμετοχή, ουδείς γνωρίζει αν είναι αδιάφορος και πολλοί θεωρούν πως με την αποχώρησή του από την Άρσεναλ, στο τελευταίο του διάστημα στους «κανονιέρηδες», η μεταχείριση που είχε από τον σύλλογο και το γεγονός πως έπαψε πολύ νωρίτερα να αποτελεί κομμάτι του, «σκότωσε» την αγάπη του για το άθλημα.
? | Mesut Ozil's solo goal for Arsenal against Ludogorets is still unreal, he sat down the whole defence https://t.co/eWkXC4iXke
— SPORTbible News (@SportBibleNews) November 1, 2022
Διότι όπως και να ήταν το φινάλε, ό,τι και να «γράφτηκε» στην ιστορία, ο Εζίλ ήταν κάποτε ο βασικός λόγος που κάποιοι αγάπησαν την Άρσεναλ. «Αν δεν σου αρέσει ο τρόπος παιχνιδιού αυτού του παίκτη, δεν σου αρέσει το ποδόσφαιρο». Αυτό είχε πει ο Αρσέν Βενγκέρ.
Έμοιαζε με αρτίστα. Δεν θα έτρεχε για να διεκδικήσει πολύ την μπάλα, δεν θα έμπαινε σε προσωπικές μονομαχίες, μιας και το physical game δεν ήταν ποτέ μία αρετή που τον διέκρινε, αλλά έκανε τους αντίπαλους προπονητές να σχεδιάζουν τρόπους για να μην φτάσει η μπάλα σε αυτόν.
Δεν σκόραρε συχνά αλλά κάθε φορά που το έκανε, ήταν μοναδικό! Κανένας δεν θα ξεχάσει άλλωστε την ενέργειά του απέναντι στην Λουντογκόρετς, αλλά και το πρώτο του γκολ με την φανέλα των «κανονιέρηδων» στο Champions League απέναντι στη Νάπολι. Την συνεργασία για ένα απίθανο γκολ απέναντι στη Λέστερ και τις φοβερές ασίστ του στον Ολιβιέ Ζιρού απέναντι στην Έβερτον. Το φάουλ με την Λίβερπουλ και την εκτέλεση του για τον Ντάνι Γουέλμπεκ, για το «θρυλικό» γκολ κόντρα στις «αλεπούδες».
Ειδικά εκείνο το γκολ με την Λουντογκόρετς. Ένα ματς που η Άρσεναλ βρέθηκε να χάνει με 2-0, ισοφάρισε άμεσα και στο 87ο λεπτό, ο Γερμανός έκανε μία ατομική προσπάθεια που δεν θα ξεχαστεί ποτέ, πέρασε την μπάλα πάνω από τον γκολκίπερ των γηπεδούχων, έκανε δύο προσποιήσεις ακόμη και μπήκε με την μπάλα στα δίχτυα.
Πέρασε μία εξαετία από τότε. Τότε που ο Εζίλ αγαπούσε το ποδόσφαιρο και η Άρσεναλ τον είχε ανάγκη. Μία σχέση που ποτέ δεν θα ξεχαστεί. Ένα γκολ που κάθε φορά, με την έναρξη του Νοεμβρίου, θα παίζει ξανά και ξανά, για να μας θυμίζει ποιος ήταν ο Γερμανός και τι μπορούσε να κάνει μέσα στις τέσσερις γραμμές, τις οποίες έπαψε να… πατά με το πέρασμα του χρόνου.
