Μία ίδιαίτερη ημερομηνία για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, αλλά και αθλητισμό η 30η Οκτωβρίου. Μία τέτοια μέρα, γεννήθηκε το 1960 στην Αργεντινή ο Θρυλικός Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα και σήμερα θα «έκλεινε» τα 62 του χρόνια.
Ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος σίγουρα θα μείνει για πάντα στην ιστορία του αθλήματος, ως ένας εκ των κορυφαίων - αν όχι ο κορυφαίος.Απεβίωσε στις 25 Νοεμβρίου του 2020 από καρδιακή προσβολή και έκανε όλο τον ποδοσφαρικό κόσμο να δακρύσει με την είδηση του θανάτου του.Ο Μαραντόνα ξεκίνησε την καριέρα του από την Αρχεντίνος Τζούνιορς σε ηλικία 15 ετών, μέχρι να μετακομίσει το 1981 στην αγαπημένη του Μπόκα Τζούνιορς. Από μικρός βέβαια φαινότανε ότι θα κάνει τη διαφορά, όταν με τη μικρή ομάδα της Αρχεντίνος, είχε καταφέρει να πανηγυρίσει 136 συνεχόμενες νίκες και να πάρει ένα τρόπαιο.Στην Μπόκα κάθισε μόλις ένα χρόνο, με τον Ντιεγκίτο να έχει γίνει ήδη ξακουστός και στην Ευρώπη με τα κατορθώματά του. Μπορεί οι καλές εμφανίσεις στην Αργεντινή να είχαν... θέσει τις βάσεις, όμως η κατάκτηση του Μουντιάλ με την Κ20 της χώρας του ήταν η «υπογραφή» για να πάρει μία πολύ μεγάλη μεταγραφή.
Η μετακίνηση στην ΕυρώπηΤο 1982 πήγε στην Μπαρτσελόνα, εκεί όπου ένα κύπελλο Ισπανίας και δύο Σούπερ Καπ. Η μεγάλη του στιγμή σε συλλογικό επίπεδο, δεν ήταν άλλη από τη μεταγραφή του στη Νάπολι το 1984. Μία κίνηση που «τάραξε» τα νερά του Ιταλικού ποδοσφαίρου και έμελλε να αλλάξει την ιστορία των «παρτενοπέι».Οδήγησε τη Νάπολι στα δύο μοναδικά τους πρωταθλήματα (1987, 1990), ενός Κυπέλλου (1987) και του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1990. Ο Μαραντόνα είχε αγαπηθεί σαν Θεός στην ιταλική πόλη και είναι ο άνθρωπος που ακόμα και σήμερα που έχει φύγει από τη ζωή, συγκινεί κάθε φίλο της Νάπολι στο άκουσμα του ονόματός του.Ο «θεός του ποδοσφαίρου» δεν έκλεισε ιδανικά την καριέρα του στην Ιταλία, καθώς συνελήφθη στην Αργεντινή για κατοχή κοκκαΐνης και του έγινε απαγόρευση να παίξει ποδόσφαιρο για 15 μήνες. Η επιστροφή του στην Ευρώπη, ήταν σε ισπανικό έδαφος, καθώς φόρεσε τη φανέλα της Σεβίλλης (1992).Η Καριέρα του στην Ισπανία δεν κράτησε πολύ, με τον ίδιο να επιστρέφει το 1993 στην Αργεντινή για τη Νιούελς Ολντ Μπόις, ενώ ένα χρόνο αργότερο (1994) πήγε ξανά στην αγαπημένη του Μπόκα, όπου και έκλεισε την καριέρα του (1997).
Η ιστορία γράφτηκε στο Μουντιάλ - «Λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα και λίγο με το χέρι του Θεού»Το 1982 ο Ντιεγκίτο αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Έπαιξε στα σγήπεδα της Ισπανίας αλλά δεν είχε την απόδοση που θα περίμεναν οι περισσότεροι. Αυτό ίσως και να... αφύπνισε τον Μαραντόνα και στο επόμενο Μουντιάλ (1986 Μεξικό) το πήρε όλο πάνω του και έγραψε ιστορία με τη δεύτερη κατάκτηση της Αργεντινής.Η στιγμή που έμεινε χαραγμένη στον ποδοσφαιρικό κόσμο, ήρθε στις 22 Ιουνίου εκείνης της χρονιάς και την αναμέτρηση Αργεντινή - Αγγλία για τα προημιτελικά της διοργάνωσης. Ο Μαραντόνα πήδηξε να πάρει κεφαλιά, βρήκε την μπάλα με το χέρι και την έστειλε τα δίχτυα κάνοντας το 1-0.Ο ίδιος μετά τη λήξη του αγώνα, είπε πως το γκολ μπήκε λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα και λίγο με το χέρι του Θεού.
Αυτό το παιχνίδι όμως, δεν είχε να μας «παρουσιάσει» μόνο το Θρυλικό γκολ με το χέρι του Θεού. Η Αργεντινή που πήρε τη νίκη με 2-1, είχε ξανά σκόρερ στο δεύτερο γκολ τον Μαραντόνα, ο οποίος πέρασε όλη την ομάδα της εθνικής Αγγλίας από το κέντρο του γηπέδου και κατάφερε να προσπεράσει και τον τερματοφύλακα και να βάλει γκολ.Αυτό το τέρμα είχε ψηφιστεί ως το γκολ του αιώνα και η αλήθεια είναι πως δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κάποιος με αυτό.
Ο Μαραντόνα έπαιξε και στο Μουντιάλ του 1990, με τη χώρα του να φτάνει και πάλι στον τελικό, όμως δεν κατάφερε να πανηγυρίσει άλλο ένα τρόπαιο, με τη Δυτική Γερμανία να είναι αυτή που έφυγε από το γήπεδο χαμογελαστή με το βαρύτιμο τρόπαιο στα χέρια της.Το τελευταίο Παγκόσμιο ΚύπελλοΗ παρουσία του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα με τη φανέλα της εθνικής Αργεντινής στα Παγκόσμια Κύπελλα, δεν τελείωσε ιδανικά. Το 1994 έπαιξε στα γήπεδα της Αμερικής μόλις σε δύο ματς (έβαλε γκολ και στην εθνική Ελλάδος) αλλά μετά αποκλείστηκε από την αποστολή.Ο λόγος είναι επειδή βρέθηκε θετικός στην απαγορευμένη ουσία εφεδρίνη.Η προπονητική και το... μεγάλο βήμα του ΜουντιάλΗ προσπάθεια του να ασχοληθεί με την προπονητική δεν ήταν ιδιαίτερα πετυχημένη. Σε καμία περίπτωση δεν μπόρεσε να αποδώσει στο ελάχιστο ως προπονητής, σε σχέση με όταν αγωνιζόταν εκείνος.
Η μεγάλη του στιγμή ήταν στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής (και πάλι κόντρα στην Ελλάδα) όταν με τη βοήθεια του Λιονέλ Μέσι ήθελε να οδηγήσει τη χώρα του σε άλλη μία κατάκτηση, όμως αυτό δεν το κατάφερε, καθώς η «Αλμπισελέστε» έφτασε μέχρι τα προημιτελικά.
Σε συλλογικό επίπεδο δεν κατάφερε ποτέ να πάει σε τοπ ομάδα ή πρωτάθλημα και γενικά δεν μπορούσε να... στεριώσει σε καμία ομάδα. Την προπονητική του καριέρα τη σταμάτησε σε ομάδα της δεύτερης κατηγορίας του Μεξικό.
Παναγιώτης Ραμαντάνης
www.bnsports.gr
Η μετακίνηση στην ΕυρώπηΤο 1982 πήγε στην Μπαρτσελόνα, εκεί όπου ένα κύπελλο Ισπανίας και δύο Σούπερ Καπ. Η μεγάλη του στιγμή σε συλλογικό επίπεδο, δεν ήταν άλλη από τη μεταγραφή του στη Νάπολι το 1984. Μία κίνηση που «τάραξε» τα νερά του Ιταλικού ποδοσφαίρου και έμελλε να αλλάξει την ιστορία των «παρτενοπέι».Οδήγησε τη Νάπολι στα δύο μοναδικά τους πρωταθλήματα (1987, 1990), ενός Κυπέλλου (1987) και του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1990. Ο Μαραντόνα είχε αγαπηθεί σαν Θεός στην ιταλική πόλη και είναι ο άνθρωπος που ακόμα και σήμερα που έχει φύγει από τη ζωή, συγκινεί κάθε φίλο της Νάπολι στο άκουσμα του ονόματός του.Ο «θεός του ποδοσφαίρου» δεν έκλεισε ιδανικά την καριέρα του στην Ιταλία, καθώς συνελήφθη στην Αργεντινή για κατοχή κοκκαΐνης και του έγινε απαγόρευση να παίξει ποδόσφαιρο για 15 μήνες. Η επιστροφή του στην Ευρώπη, ήταν σε ισπανικό έδαφος, καθώς φόρεσε τη φανέλα της Σεβίλλης (1992).Η Καριέρα του στην Ισπανία δεν κράτησε πολύ, με τον ίδιο να επιστρέφει το 1993 στην Αργεντινή για τη Νιούελς Ολντ Μπόις, ενώ ένα χρόνο αργότερο (1994) πήγε ξανά στην αγαπημένη του Μπόκα, όπου και έκλεισε την καριέρα του (1997).
Η ιστορία γράφτηκε στο Μουντιάλ - «Λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα και λίγο με το χέρι του Θεού»Το 1982 ο Ντιεγκίτο αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Έπαιξε στα σγήπεδα της Ισπανίας αλλά δεν είχε την απόδοση που θα περίμεναν οι περισσότεροι. Αυτό ίσως και να... αφύπνισε τον Μαραντόνα και στο επόμενο Μουντιάλ (1986 Μεξικό) το πήρε όλο πάνω του και έγραψε ιστορία με τη δεύτερη κατάκτηση της Αργεντινής.Η στιγμή που έμεινε χαραγμένη στον ποδοσφαιρικό κόσμο, ήρθε στις 22 Ιουνίου εκείνης της χρονιάς και την αναμέτρηση Αργεντινή - Αγγλία για τα προημιτελικά της διοργάνωσης. Ο Μαραντόνα πήδηξε να πάρει κεφαλιά, βρήκε την μπάλα με το χέρι και την έστειλε τα δίχτυα κάνοντας το 1-0.Ο ίδιος μετά τη λήξη του αγώνα, είπε πως το γκολ μπήκε λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα και λίγο με το χέρι του Θεού.
Αυτό το παιχνίδι όμως, δεν είχε να μας «παρουσιάσει» μόνο το Θρυλικό γκολ με το χέρι του Θεού. Η Αργεντινή που πήρε τη νίκη με 2-1, είχε ξανά σκόρερ στο δεύτερο γκολ τον Μαραντόνα, ο οποίος πέρασε όλη την ομάδα της εθνικής Αγγλίας από το κέντρο του γηπέδου και κατάφερε να προσπεράσει και τον τερματοφύλακα και να βάλει γκολ.Αυτό το τέρμα είχε ψηφιστεί ως το γκολ του αιώνα και η αλήθεια είναι πως δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κάποιος με αυτό.
Ο Μαραντόνα έπαιξε και στο Μουντιάλ του 1990, με τη χώρα του να φτάνει και πάλι στον τελικό, όμως δεν κατάφερε να πανηγυρίσει άλλο ένα τρόπαιο, με τη Δυτική Γερμανία να είναι αυτή που έφυγε από το γήπεδο χαμογελαστή με το βαρύτιμο τρόπαιο στα χέρια της.Το τελευταίο Παγκόσμιο ΚύπελλοΗ παρουσία του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα με τη φανέλα της εθνικής Αργεντινής στα Παγκόσμια Κύπελλα, δεν τελείωσε ιδανικά. Το 1994 έπαιξε στα γήπεδα της Αμερικής μόλις σε δύο ματς (έβαλε γκολ και στην εθνική Ελλάδος) αλλά μετά αποκλείστηκε από την αποστολή.Ο λόγος είναι επειδή βρέθηκε θετικός στην απαγορευμένη ουσία εφεδρίνη.Η προπονητική και το... μεγάλο βήμα του ΜουντιάλΗ προσπάθεια του να ασχοληθεί με την προπονητική δεν ήταν ιδιαίτερα πετυχημένη. Σε καμία περίπτωση δεν μπόρεσε να αποδώσει στο ελάχιστο ως προπονητής, σε σχέση με όταν αγωνιζόταν εκείνος.
Η μεγάλη του στιγμή ήταν στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής (και πάλι κόντρα στην Ελλάδα) όταν με τη βοήθεια του Λιονέλ Μέσι ήθελε να οδηγήσει τη χώρα του σε άλλη μία κατάκτηση, όμως αυτό δεν το κατάφερε, καθώς η «Αλμπισελέστε» έφτασε μέχρι τα προημιτελικά.
Σε συλλογικό επίπεδο δεν κατάφερε ποτέ να πάει σε τοπ ομάδα ή πρωτάθλημα και γενικά δεν μπορούσε να... στεριώσει σε καμία ομάδα. Την προπονητική του καριέρα τη σταμάτησε σε ομάδα της δεύτερης κατηγορίας του Μεξικό.
Παναγιώτης Ραμαντάνης
www.bnsports.gr
