25 Οκτωβρίου 2016: Η μέρα που απεβίωσε ο Κάρλος Αλμπέρτο, ένας από τους σπουδαιότερους δεξιούς μπακ στην ιστορία του ποδοσφαίρου, μένοντας στις μνήμες όλων για το απίθανο γκολ που είχε πετύχει στον τελικό του Μουντιάλ 1970 απέναντι στην Ιταλία.
Γράφει ο Χρήστος Λόης
Ήταν 21 Ιουνίου του 1970 όταν στο Στάδιο Αζτέκα του Μεξικού, Βραζιλία και Ιταλία διασταύρωσαν τα «ξίφη» τους για το τίτλο της Παγκόσμιας πρωταθλήτριας, με την ομάδα της Λατινικής Αμερικής να διαθέτει ένα γκρουπ με τρομερή ποιότητα και έχοντας κατακτήσει τα δύο από τα τρία τελευταία Παγκόσμια κύπελλα (1958, 1962).
Τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα είχαν φτάσει στο μεγάλο τελικό από διαφορετικό…δρόμο. Η Βραζιλία με ένα ρόστερ γεμάτο σπουδαία ονόματα όπως οι Κάρλος Αλμπέρτο, Πελέ και Ζαϊρζίνιο έδειχνε να μην έχει «αντίπαλο», με το αγωνιστικό της επίπεδο να είναι πολλά σκαλιά υψηλότερο από τις άλλες ομάδες, αφήνοντας έξω το Περού με 4-2 στα προημιτελικά και την Ουρουγουάη με 3-1 στα ημιτελικά. Στην αντίπερα όχθη, η Ιταλία με τους φιλότιμους Ενρίκο Αλμπερτόζι, Ταρκίζιο Μπούρνιτς και Τζιατσίντο Φακέτι προχωρούσε στο τουρνουά στις λεπτομέρειες, γεγονός που έφερε αναμενόμενα, την κούραση και την λάθος λήψη αποφάσεων στον μεγάλο τελικό.
Στη σπουδαία αυτή αναμέτρηση, αρχηγός της Βραζιλίας και γενικότερα των τελευταίων ετών, δεν ήταν κάποιος επιθετικός που προσέλκυε τα βλέμματα, αλλά ο δεξιός οπισθοφύλακάς, Κάρλος Αλμπέρτο που είχε την αμέριστη εμπιστοσύνη του προπονητή, Μάριο Ζαγκάλο για να κατευθύνει αρμονικά τους συμπαίκτες του, με…σύμμαχο την αδιαμφισβήτητη εμπειρία του.
Η αναμέτρηση ξεκίνησε με την Βραζιλία να επιβάλλει την κυριαρχία της στον αγωνιστικό χώρο και να «ανοίγει» το σκορ με κεφαλιά του Πελέ. Λίγο αργότερα, η «Σκουάντρα Ατζούρα» ισοφάρισε με τον Μπονινσένια, όμως η δυναμική της «Σελεσάο» ήταν τέτοια που ανέκτησε το προβάδισμα, παίρνοντας διαφορά δύο τερμάτων από το 66’ έως 71’, με τα γκολ που σημείωσαν οι Ζέρσον και Ζαϊρζίνιο.
Παρ’ όλα αυτά, το highlight του τελικού εκτυλίχθηκε τέσσερα λεπτά πριν την ολοκλήρωση του. Επτά Βραζιλιάνοι παίκτες συνεργάστηκαν εξαιρετικά, κυκλοφορώντας την μπάλα με θεματικό τρόπο, με τον Κάρλος Αλμπέρτο να είναι ο τελικός αποδέκτης σκοράροντας με «αστραπιαίο» σουτ για το τελικό 4-1. Ένα γκολ που όχι άδικα, συγκαταλέγεται στα κορυφαία της διοργάνωσης.
H συμβολή του «O Capitão do Tri» όπως χαρακτήριζαν τον Κάρλος Αλμπέρτο ήταν τέτοια που ανάγκαζε τον προπονητή της Βραζιλίας, Μάριο Ζαγκάλο να δηλώνει ότι ήταν ηγέτης και καθοδηγητής αυτού του «λαμπρού» συνόλου, καθώς πίσω από την μαγεία των Πελέ, Τοστάο και Ζαϊρζίνιο κρυβόταν ένας «αφανής» αρχηγός που όλοι τον σέβονταν εντός και εκτός αγωνιστικών γραμμών.
Στις 25 Οκτωβρίου του 2016 και σε ηλικία 72 ετών ο σπουδαίος ποδοσφαιριστής άφησε την τελευταία του πνοή στην πόλη, Ρίο Ντε Τζανέιρο μετά από καρδιακή προσβολή, παραμένοντας ωστόσο για πάντα, στις μνήμες και τις καρδιές όλων των Βραζιλιάνων φίλων του ποδοσφαίρου.
