5 Ιουλίου 1972: Ο ΠΑΟΚ στέφεται Κυπελλούχος Ελλάδας επικρατώντας του πανίσχυρου Παναθηναϊκού με 2-1 στο ασφυκτικά γεμάτο Καραϊσκάκη. Ο πρώτος τίτλος στην ιστορία του συλλόγου είναι γεγονός!
Σχετικά Άρθρα
1970, Άρης - ΠΑΟΚ 1-0: Ο τελευταίος τίτλος του Άρη με τη σφραγίδα της πληρέστερης ομάδας στην ιστορία του!
Το «χρυσό» γκολ του Κούδα, που έκανε την Μπαρτσελόνα του Γιόχαν Κρόιφ, να υποκλιθεί στο «καμίνι» της Τούμπας και τον ΠΑΟΚ! (video)
Γράφει ο Φάνης Τσοκανάς
«Κατεβαίνουμε για να πάρουμε το Κύπελλο και θα το πάρουμε. Έχουμε πίστη στην ομάδα και στους φιλάθλους μας». Με αυτά τα λόγια ο Γιώργος Κούδας έδωσε το σύνθημα της νίκης στις 4 Ιουλίου του 1972, παραμονή του τελικού Κυπέλλου Ελλάδας.
Ο ΠΑΟΚ είχε ένα εξαιρετικό σύνολο, με μαέστρο στον πάγκο τον πρώην παίκτη της Λίβερπουλ και άλλοτε δόξα της Μπέρνλι, Λες Σάνον, και εντός αγωνιστικού χώρου τον εξαιρετικό για χρόνια Γιώργο Κούδα, δίπλα σε ποδοσφαιριστές που έγραψαν το όνομά τους με «χρυσά» γράμματα στην ιστορία του συλλόγου, όπως ο Σαράφης, ο Ιωσηφίδης ή ο Τερζανίδης.
Οι δύο σερί αποτυχίες στον ίδιο θεσμό απέναντι στον Άρη (1970) και τον Ολυμπιακό (1971), έσφιγγαν τον κλοιό. Η μοίρα ήθελε τους «ασπρόμαυρους» να επιστρέφουν στο Καραϊσκάκη για να αντιμετωπίσουν αυτήν την φορά όχι τους «ερυθρόλευκους», αλλά τον Παναθηναϊκό του Πούσκας, τον Παναθηναϊκό του Wembley. Αλλά αυτή ήταν η στιγμή τους.
Ο τελικός ανοίγει και κλείνει με τον Γιώργο Κούδα. Ο ηγέτης των «ασπρόμαυρων», μόλις στο 2ο λεπτό, άνοιξε το σκορ. Ο Παναθηναϊκός δεν έμεινε άπραγος. Αύξησε την πίεση του, δημιούργησε ευκαιρίες, αλλά η ατσάλινη άμυνα του ΠΑΟΚ δεν λύγισε.
Ο συγκεκριμένος τελικός θα είχε ακόμη έναν λόγο να μνημονεύεται, αν ο διαιτητής της αναμέτρησης, Χρήστος Μίχας, δεν είχε ακυρώσει ένα σπάνιας ομορφιάς ψαλιδάκι του νεαρού τότε, άρτι αφιχθέντος από τη Ρουμανία στη Θεσσαλονίκη, Γιάννη Μαντζουράκη, ως επικίνδυνο παίξιμο.
Ωστόσο, ο Γιώργος Κούδας διόρθωσε την κατάσταση και με απευθείας εκτέλεση φάουλ στο 89ο λεπτό έγραψε το 2-0. Ο Παπαδημητρίου μπορεί να μείωσε για τον Παναθηναϊκό στις καθυστερήσεις, αλλά το γκολ του δεν άλλαξε κάτι.
Η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας έστειλε τους 10.000 οπαδούς του «Δικεφάλου του Βορρά» που βρέθηκαν στην Αθήνα στα ουράνια, αυτούς που ήταν στην Θεσσαλονίκη στον Λευκό Πύργο και την ομάδα του Λες Σάνον στα «Δειλινά» του Στράτου Διονυσίου!
Άλλωστε, δεν υπήρχε καταλληλότερος. Δηλωμένος ΠΑΟΚτσής και γέννημα-θρέμμα Θεσσαλονικιός!
Ο συγκεκριμένος τίτλος έχει καταγραφεί στη συλλογική συνείδηση ως ο πρώτος στην ιστορία του ΠΑΟΚ, αλλά στην πραγματικότητα ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο, τόσο για τον σύλλογο, όσο και για το ποδόσφαιρο της χώρας.
Ο πρωτοπόρος Λες Σάνον εισήγαγε το 4-4-2 την ώρα που οι ελληνικές ομάδες έμοιαζαν για χρόνια εγκλωβισμένες στο 4-3-3. Ήταν αυτός που δίδαξε στα πλάγια μπακ τον τρόπο συμβολής στο επιθετικό παιχνίδι και έθεσε σε επαγγελματικά πλαίσια την προσέγγιση προς το άθλημα. Όσο για τον ΠΑΟΚ;
Ήταν αυτός που πήρε τις βάσεις του Τσάκναντι, τις επιμελήθηκε και τις παρουσίασε μέσα από νέες ιδέες που οδήγησαν σε άλλο ένα Κύπελλο το 1974, αλλά και στο πρωτάθλημα του Λόραντ το 1976. Σίγουρα, όμως, υπήρχαν ευκαιρίες για μεγαλύτερες διακρίσεις, αφού η ομάδα έφτασε σε επτά τελικούς τη δεκαετία 1970-80 και κατέκτησε μόνο δύο φορές το Κύπελλο.
Ωστόσο, εκείνο το βράδυ ο ΠΑΟΚ δεδομένα άλλαξε επίπεδο, απέκτησε μέταλλο και εν ολίγοις, από «παρατηρητής», έγινε διεκδικητής τίτλων.
ΠΑΟΚ (Λες Σάνον): Χατζηϊωάννου, Γούναρης, Παπαδόπουλος, Ιωσηφίδης, Φουντουκίδης, Τερζανίδης, Μπέλλης, Σαράφης (68′ Λάζος), Αποστολίδης, Κούδας, Ασλανίδης (76′ Μαντζουράκης)
Παναθηναϊκός (Φέρεντς Πούσκας): Οικονομόπουλος, Καραμανλής (57′ Βλάχος), Γονιός, Σούρπης, Δημητρίου, Αθανασόπουλος, Ελευθεράκης, Γραμμός, Αντωνιάδης, Δομάζος, Παπαδημητρίου
