4 Ιουνίου 2000: Λέικερς και Μπλέιζερς διασταύρωσαν τα «ξίφη» τους στο Staples Center για τον έβδομο τελικό της Δύσης. Με λιγότερο από ένα λεπτό στο ρολόι ο Σακίλ Ο’ Νιλ καρφώνει από την alley hoop πάσα του Κόμπι Μπράιαντ και το κοινό ξεσπά.
Γράφει ο Γιώργος Διαλυνάς
Το πρώτο πρωτάθλημα των Λέικερς με την έλευση του μιλένιουμ, ήταν το δυσκολότερο από τα τρία εκείνης της εκδοχής τους. Πριν φτάσουν στους τελικούς κόντρα στους Πέισερς, έπρεπε να ξεπεράσουν το εμπόδιο των Μπλέιζερς σε ένα τελευταίο εντός έδρας ματς, στις 4 Ιουνίου του 2000.
Όλα ξεκίνησαν στραβά με τους φιλοξενούμενους να έχουν το πάνω χέρι σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του ματς, φτάνοντας να προηγούνται ακόμα και με 71-55 πριν λήξει η τρίτη περίοδος. Στην τέταρτη όμως άφησαν σιγά σιγά τον έλεγχο. Έμειναν άποντοι με 0/13 σουτ για επτάμισι ολόκληρα λεπτά. Ο Κόμπι άρχισε να βάζει συνεχόμενα κρίσιμα καλάθια για τους γηπεδούχους κι ο Σακίλ έβλεπε επιτέλους αποτέλεσμα στις προσπάθειές του, έχοντας φορτώσει τους Άρβιντας Σαμπόνις, Μπόνζι Γουέλς και Μπράιαν Γκραντ με φάουλ.
Αυτό που φάνταζε αδιανόητο μόλις 13 λεπτά πριν είχε αρχίσει να παίρνει σάρκα κι οστά. Οι «Λιμνάνθρωποι» όχι μόνο επέστρεψαν από τη διψήφια διαφορά, αλλά προηγήθηκαν 83-79. Απέμεναν λιγότερα από 60 δευτερόλεπτα για τη λήξη και η κατοχή ήταν δική τους. Έπρεπε να σκοράρουν μια τελευταία φορά και το έκαναν με τον ομορφότερο τρόπο. Τότε Μπράιαντ και Ο’ Νιλ είχαν ακόμα καλές σχέσεις και όλοι ήξεραν ότι ένας από τους δύο θα αναλάβει την ευθύνη χωρίς να γκρινιάξει ο άλλος. Ο Κόμπι βρήκε μπροστά του τον Σκότι Πίπεν, τον άδειασε με μια ντρίμπλα και «τάισε» τον ψηλό του υψώνοντας την μπάλα. Ο «Big Diesel» είπε… ευχαριστώ για το δώρο και τελείωσε με ένα εμφατικό alley hoop κάρφωμα.
Παρότι έμεναν δευτερόλεπτα στο ρολόι έτρεξε και πανηγύρισε υψώνοντας τα δάχτυλά του. Έτρεχε δείχνοντας τον γιο του, στον οποίο αφιέρωσε τη νίκη και την ασύλληπτη ανατροπή.
Θυμηθείτε εδώ το ματς:
