Είναι μια από τις πιο εικονικές στιγμές του αγγλικού ποδοσφαίρου της δεκαετίας του 1980. Ο Ντέιβιντ Πλιτ με το μπεζ κουστούμι και τα καφέ παπούτσια να τρέχει σαν μικρό παιδί μέσα στον αγωνιστικό χώρο του Μέιν Ρόουντ, προσπαθώντας να κουμπώσει το σακάκι για να μην… το χάσει. Η ομάδα του, η Λούτον, μόλις είχε εξασφαλίσει την παραμονή στην πρώτη κατηγορία της Αγγλίας, εις βάρος της Μάντσεστερ Σίτι.
Γράφει ο Βασίλης Βασιλείου
Κάθε ποδοσφαιρόφιλος λατρεύει να παρακολουθεί αγώνες που μπορεί να κρίνουν τα πάντα. Αγώνες «θάνατος σου, η ζωή μου», που μπορεί να κρατούν λίγο παραπάνω ενενήντα λεπτά, αλλά φαίνονται αιώνες. Ένας τέτοιος έλαβε χώρα στο Μάντσεστερ στις 14 Μαΐου 1983, όπου η Σίτι ήταν έτοιμη να υποδειχθεί τη Λούτον για την τελευταία αγωνιστική της -τότε- First Division.
Ο τίτλος είχε κριθεί εβδομάδες πριν, με τη Λίβερπουλ να διατηρεί τα «σκήπτρα» του πρωταθλητή και παρότι οι θέσεις που χάριζαν ευρωπαϊκά εισιτήρια ήταν ακόμα ανοικτές, το ενδιαφέρον είχε στραφεί στην μάχη της παραμονής. Εκεί όπου Μάντσεστερ Σίτι και Λούτον θα έδιναν τον δικό τους τελικό για να μείνουν στην κατηγορία, με τους «πολίτες» να έχουν το πάνω χέρι.
Η ομάδα του Μάντσεστερ δεν θύμιζε σε τίποτα αυτή μιας δεκαπενταετίας αργότερα που είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα του 1968 και το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1970. Την σεζόν 82/83 προπονητής μέχρι τον Φλεβάρη ήταν ο Τζον Μποντ. Ο άνθρωπος που φάνηκε να βάζει στον ίσιο δρόμο τη Σίτι, την οποία έφτασε μέχρι τον τελικό του FA Cup δύο χρόνια νωρίτερα. Όμως μια διαμάχη του με τον πρόεδρο Πίτερ Σουέλς, θα σταθεί ικανή να τερματιστεί η συνεργασία των δύο πλευρών, με την ομάδα στη 14η θέση της βαθμολογίας, έντεκα πόντους μακριά από τη δεύτερη θέση και δέκα από τον υποβιβασμό. Ωστόσο, οι «πολίτες» δε θα καταφέρουν να σημειώσουν περισσότερες από τρεις νίκες ως την τελευταία αγωνιστική, γεγονός που τους έφερε μόλις ένα βαθμό πάνω από την ζώνη του υποβιβασμού.
Από την άλλη η Λούτον, έμοιαζε φαβορί για τον υποβιβασμό στις αρχές Απρίλη, όταν ηττήθηκε 5-2 από την μισητή και επίσης νεοφώτιστη Γουότφορντ. Οι «σφήκες» βέβαια πραγματοποιήσαν μια φανταστική σεζόν και κατάφεραν να τερματίσουν στην δεύτερη θέση και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της επόμενης χρονιάς. Οι «hatters» παρά την ήττα τότε, κατάφεραν να… μαζέψουν τα κομμάτια τους και με ένα αήττητο σερί έξι αγώνων έδειξαν ότι μπορούσαν να αποφύγουν τον υποβιβασμό. Τελικά, το σερί σταμάτησε και δύο διαδοχικές ήττες πριν την τελευταία αγωνιστική έφεραν την Λούτον κάτω από την ζώνη του υποβιβασμού, έναν πόντο πίσω από την Σίτι.
Έτσι, οδηγηθήκαμε στο ματς-θρίλερ της τελευταία αγωνιστικής. Η σημασία του αγώνα εμφανής και για τις δύο ομάδες, γεγονός που μαρτυρά και η προσέλευση θεατών στο γήπεδο. Μόνο στο ντέρμπι με τη Γιουνάιτεντ, το Μέιν Ρόουντ είχε βάλει περισσότερο κόσμο. Κάτι τέτοιο ήταν πρωτόγνωρο βέβαια για τους φιλοξενούμενους, αφού δεν είχαν αγωνιστεί ποτέ ξανά μπροστά σε τόσο μεγάλο κοινό. Ένα νευρικό πρώτο ημίχρονο πέρασε χωρίς φάση μπροστά στις δύο εστίες.
Ο Ντέιβιντ Πλιτ αποφασίζει στο 64ο λεπτό να περάσει στον αγωνιστικό χώρο τον 35χρονο Ράντομιρ Άντιτς. Ο Γιουγκοσλάβος είχε βοηθήσει τα μέγιστα την Λούτον για να πάρει την άνοδο, αλλά καθόλη τη διάρκεια της σεζόν δεν είχε βρει ποτέ τα πατήματά του. Η αναμέτρηση έφτανε προς το τέλος, όταν πέντε λεπτά πριν τα 90’, σε ένα από τα αμέτρητα γεμίσματα προς την περιοχή της Σίτι θα συμβεί το αναπάντεχο. O τερματοφύλακας των «πολιτών» θα προσπαθήσει να απομακρύνει την μπάλα με γροθιές, αλλά αυτή θα στρωθεί στα πόδια του «Ράντι» και εκείνος με ένα βολέ θα τινάξει τα δίχτυα! Τα λεπτά που ακολούθησαν δραματικά, ωστόσο ως το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή το σκορ δεν άλλαξε. Η Λούτον κατάφερε να παραμείνει στην πρώτη κατηγορία της Αγγλίας, υποβιβάζοντας την Μάντσεστερ Σίτι μέσα στην έδρα της!
Αυτή ήταν η αρχή μιας πολύ επιτυχημένης πορείας για τη Λούτον τα επόμενα χρόνια, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του League Cup το 1988 απέναντι στην Άρσεναλ, χωρίς τον Πλιτ στον πάγκο βέβαια, ο οποίος είχε μετακομίσει στην Τότεναμ το 1985. Εν τέλει, η παραμονή της στη πρώτη κατηγορία θα λάβει τέλος τη σεζόν 1991/92, την αμέσως προηγούμενη χρονιά από την δημιουργία της Premier League. Έκτοτε, οι «hatters» έχουν περάσει πολύ δύσκολα χρόνια στις χαμηλότερες κατηγορίες, φτάνοντας ένα βήμα πριν την πτώχευση τη σεζόν 2007/08. Κάτι που τα τελευταία χρόνια έχουν αφήσει πίσω και ετοιμάζονται για το βήμα παραπάνω και την επιστροφή στα «σαλόνια».
Όσο για τον ήρωα της ημέρας, ο Άντιτς παρέμεινε άλλη μια χρονιά στην ομάδα, προτού αποσυρθεί από την ενεργό δράση για να γίνει προπονητής. Μια καριέρα που στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία, όντας μάλιστα ο μοναδικός ως σήμερα που έχει προπονήσει τις τρεις κορυφαίες ισπανικές ομάδες, τη Ρεάλ Μαδρίτης, την Μπαρτσελόνα και την Ατλέτικο, με την οποία κατέκτησε το νταμπλ το ’96!
