Στις 22 Απριλίου του 1973 η εξαιρετική Παναχαϊκή της εποχής, η οποία την επόμενη σεζόν θα γινόταν η πρώτη επαρχιακή ομάδα που θα αγωνιζόταν στο Κύπελλο UEFA, επικρατούσε του πρωτοπόρου ΠΑΟΚ στην Τούμπα με το εκπληκτικό 5-3! Ένας εκ των πρωταγωνιστών της… παράστασης, ο Βασίλης Στραβοπόδης, μιλάει στο BN Sports για την ιστορική αυτή αναμέτρηση.
Συνέντευξη στον Κώστα Ξενακούδη
Πριν από 49 χρόνια, στις 22 Απριλίου του 1973, η κατάμεστη Τούμπα ετοιμαζόταν να φιλοξενήσει μια ομάδα που εντυπωσίαζε εκείνη την περίοδο, την Παναχαϊκή. Με τον ΠΑΟΚ στην πρώτη θέση, σε ισοβαθμία με τον Ολυμπιακό και το πρωτάθλημα να πλησιάζει στο τέλος του, κάθε αγώνας ήταν σαν τελικός. Ο σύλλογος της Πάτρας όμως «έκοψε τα πόδια» του «Δικεφάλου του Βορρά» και με ηγέτη τον Κώστα Δαβουρλή, ο οποίος πέτυχε χατ-τρικ, πήρε μια ιστορική νίκη με 5-3 (!), η οποία τον βοήθησε να κερδίσει ένα εισιτήριο για το Κύπελλο UEFA της επόμενης σεζόν και να γίνει η πρώτη επαρχιακή ομάδα που αγωνίζεται στον θεσμό.
Ένας από τους σκόρερ της Παναχαϊκής, αλλά και το «βιολί» της ομάδας εκείνα τα χρόνια, ο Βασίλης Στραβοπόδης, μιλάει στο BN Sports για την μέρα εκείνη, που του έχει μείνει αξέχαστη:
Πόσο καλά θυμάστε το 5-3 με τον ΠΑΟΚ και πώς θα το χαρακτηρίζατε;
«Το θυμάμαι πολύ καλά, νομίζω όλη η Ελλάδα το θυμάται. Ο ΠΑΟΚ ήταν φοβερή ομάδα εκείνη την εποχή, με παίκτες σαν τον Κούδα, τον Ιωσηφίδη, τον Στέφα κι άλλους. Χωρίς να το λέω εγωιστικά, όμως, η Παναχαϊκή ήταν επίσης πολύ καλή ομάδα. Δεν κερδίζαμε πάντα, χάναμε όμως πολύ δύσκολα. Τον αγώνα αυτόν θα τον θυμάμαι για πάντα, με είχε συγκλονίσει».
Πριν τον αγώνα πιστεύατε στην νίκη; Υπήρχε ίσως ένα μικρό αίσθημα φόβου;
«Δεν φοβόμασταν πουθενά. Παίζαμε σε γήπεδα με πάρα πολύ κόσμο και μας ρωτάγανε αν φοβόμασταν, αλλά δεν φοβόμασταν πουθενά. Ο ΠΑΟΚ ήταν και είναι μια πολύ μεγάλη ομάδα. Αλλά είχαμε και εμείς φανταστική ομάδα».
Πόσο καλός ήταν ο Δαβουρλής εκείνη την ημέρα;
«Και μόνο το ότι έβαλε τρία γκολ μιλάει από μόνο του. Ήταν ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα τότε. Πολύ καλός εκείνη την μέρα ήταν και ο τερματοφύλακάς μας, ο Τζανετουλάκος, που είχε πιάσει τα άπιαστα».
Πώς νιώσατε όταν σκοράρατε;
«Καταπληκτικά. Εγώ έκανα το 1-3. Ήμουν ένας ποδοσφαιριστής που προτιμούσε να δίνει πάσες από το να βάλει γκολ. Πολλοί μου έλεγαν “σούταρε να σκοράρεις”, αλλά προτιμούσα να δώσω πάσα σε άλλον αν είχε περισσότερες πιθανότητες να στείλει την μπάλα στα δίχτυα.
Γενικά έπαιζα και με τα δύο πόδια αλλά κυρίως χρησιμοποιούσα το δεξί. Μετά από ένα διώξιμο της άμυνας, όμως, η μπάλα έρχεται στο αριστερό μου πόδι. Σούταρα και την έστειλα στο παραθυράκι της εστίας. Μετά από μερικές μέρες συναντήθηκα με τον Στέφα, τον τερματοφύλακα του ΠΑΟΚ και μου είπε “πώς να το πιάσω;”».
Θυμάστε τα αισθήματα σας μετά τον αγώνα; Το πανηγυρίσατε κάπως;
«Πάντα πανηγυρίζαμε τις νίκες. Αυτό που θυμάμαι όμως είναι ο κόσμος του ΠΑΟΚ. Πρέπει να δώσω συγχαρητήρια γιατί, μετά από μια ήττα που μπορεί να τους είχε κοστίσει το πρωτάθλημα, σηκώθηκαν και μας χειροκρότησαν. Ήταν συγκλονιστικό».
www.bnsports.gr
