Μια ξεχωριστή ποδοσφαιρική φιγούρα με ορόσημο την κατάκτηση του Champions League με τη Λίβερπουλ το 2005 στη Πόλη και το πλούσιο βιογραφικό σε ιστορικές ομάδες.
Γράφει ο Φοίβος Πεφάνης
Σαν σήμερα, 16 Απριλίου του 1960 γεννήθηκε ο συμπαθέστατος Ισπανός τεχνικός Ράφα Μπενίτεθ. Το άκρως επιτυχημένο ταξίδι του στη προπονητική ξεκίνησε από την ομάδα της «Βασίλισσας» (κ17) το 1986 έως το 1993 και ύστερα, μόλις για έναν χρόνο έγινε βοηθός προπονητή στην πρώτη ομάδα των «γκαλάκτικος». Στο πλάι του Μπενίτο Φλόρο.
Ενώ ένα χρόνο μετά (1995) σε ηλικία 37 ετών ο γνωστός σε όλους «Ράφα» έμελλε να πάρει την πρώτη του ευκαιρία ως προπονητής στην ομάδα της Βαγιαδολίδ και στην συνέχεια τις Οσασούνα, Εξτρεμαδούρα, Τενερίφη (όπου τις ανέβασε στα μεγάλα σαλόνια της Ισπανίας) και Βαλένθια μέχρι το 2004. Κάλλιστα αμφότερες θα έχουν μνήμες στο μυαλό τους από τον Ισπανό αλλά η Βαλένθια αρκετά… παραπάνω, καθώς την έχρισε πρωταθλήτρια Ισπανίας δύο φορές σε τέσσερα χρόνια! Με αξιοσημείωτες πορείες το 2002 και το 2004, επικρατώντας κι όλας στην εποχή «γκαλάκτικος» αλλά και την ιστορική κατάκτηση του UEFA Cup το 2004.
Πλέον ήταν φανερό ότι η Ιβηρική Χερσόνησος δεν τον… χωρούσε και αναζήτησε τη τύχη του στην Αγγλία με την ιστορική ομάδα της Λίβερπουλ, να του δίνει τα «κλειδιά» για το Άνφιλντ. Εκεί όπου γνώρισε την πλήρη αποθέωση και ο κόσμος τον αγάπησε. Κατακτώντας το αξέχαστο UEFA ChampionsLeague το 2005 που έλαβε χώρα στη Πόλη. Μιας και η Λίβερπουλ γύρισε από την κόλαση του 3-0 της Μίλαν, ισοφάρισε την αναμέτρηση και ύστερα γύρισε το πολυπόθητο τρόπαιο… σπίτι και χάραξε το 5ο αστέρι πάνω από το «liverbird» της Λίβερπουλ.
Μάλιστα τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, το 2005 κατάφερε να πάρει το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο Μονακό με 3-1, έπειτα από παράταση. Επιπλέον το 2006 πρόσθεσε δύο ακόμα τρόπαια στο βιογραφικό του αλλά και στη τροπαιοθήκη της Λίβερπουλ, κατακτώντας το κύπελλο FA Cup το 2006 και το Community Shield της ίδιας χρονιάς.
Ο κύκλος έκλεισε το 2010 για να πάει στο Μιλάνο για λογαριασμό της Ίντερ, με ιδιαίτερο βάρος στους ώμους του, διότι θα αντικαταστούσε τον «Special One», Ζοζέ Μουρίνιο με τους οπαδούς των «νερατζούρι» να έχουν στο μυαλό τους μνήμες από το περίφημο treble του Πορτογάλου. Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος «σήκωσε» το Σούπερ Καπ Ιταλίας.
Παρόλα αυτά, «μελανό» σημείο για την καριέρα του ήταν η ανάληψη μετά το Μιλάνο, της Τσέλσι. Το οποίο απογοήτευσε τους φιλάθλους των «κόκκινων». Η παραμονή του στο Λονδίνο παρόλα αυτά, είχε αποτέλεσμα την κατάκτηση του UEFA Europa League ενάντια στη Μπενφίκα (1-0). 
Επόμενος σταθμός, μετά τον ένα χρόνο στους «μπλε», η Νότια Ιταλία και συγκεκριμένα η Νάπολι. Εκεί όπου κατάφερε να επιβεβαιώσει ότι είναι ο «μετρ» των Κυπέλλων, καθώς κατέκτησε ένα Κύπελλο Ιταλίας και ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας. 
Σήμανε τότε ο καιρός να επιστρέψει στη Μαδρίτη, κάτι που αποτελούσε τον διακαή του πόθο. Δυστυχώς ήταν κατώτερος των προσδοκιών και την επόμενη χρονιά κατέληξε στην… Championship Αγγλίας, κοουτσάροντας την Νιούκαστλ, την οποία επαναφέρει στα μεγάλα σαλόνια της Αγγλίας το 2017. 
Το 2019 απομακρύνεται από την τεχνική ηγεσία, λόγω κακής πορείας των «magpies». Ακολούθησε ένα διετές πέρασμα από την Κίνα και συγκεκριμένα την Νταλιάν Γιφάνγκ και το 2021 επιστρέφει στο «Νησί» για λογαριασμό της Έβερτον. Η υποδοχή των «ζαχαρωτών» είναι εχθρική, μέχρι του σημείου να γίνεται αποδέκτης θανατικών απειλών. Η κάκιστη αγωνιστική πορεία της Έβερτον και το διαρκές «φλέρτ» με έναν ιστορικό υποβιβασμό ανάγκασε την διοίκηση να τον απομακρύνει έξι μήνες μετά την πρόσληψή του. Εν αναμονή του επόμενού του ποδοσφαιρικού project… 
