Γράφει ο Δημήτρης Φεραδούρος
Φάμπιο Καναβάρο, ένας περήφανος Ναπολιτάνος που κόντρα στους… νόμους της λογικής έκανε το αδύνατο-δυνατό και κατέκτησε την «χρυσή μπάλα» μετά από ένα εξαιρετικό Μουντιάλ. Αποτέλεσε μόλις τον τέταρτο Ιταλό που την κατακτά μετά τους Τζιάνι Ριβέρα (1969), Πάολο Ρόσι (1982) και Ρομπέρτο Μπάτζιο (1993).
Η συγκεκριμένη τιμή τον βρήκε σε μία περίεργη περίοδο, αφού επί της ουσίας αναγκάστηκε να αποχωρήσει από τη Γιουβέντους το καλοκαίρι του 2006 με προορισμό τη Ρεάλ Μαδρίτης, αφού είχε «σκάσει» το περίφημο σκάνδαλο Καλτσιόπολι, που έφερε τη «Γηραιά Κυρία» στο επίκεντρο του ποδοσφαιρικού κόσμου για όλους τους λάθος λόγους και εν τέλει, υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία.
Λίγους μήνες μετά και συγκεκριμένα στις 27 Νοεμβρίου του 2006 κατέκτησε τη «χρυσή μπάλα» και έγινε μόλις ο τρίτος αμυντικός που πετυχαίνει κάτι τέτοιο μετά τον Φράντς Μπεκενμπάουερ (1972 και 1976) και τον Ματίας Ζάμερ (1996). Εν ολίγοις, χρειάστηκε να περάσουν 25 χρόνια για να «ισοφαρίσει» κάποιος το κατόρθωμα του Γερμανού και έκτοτε, κανένας άλλος αμυντικός δεν κατάφερε να κατακτήσει το συγκεκριμένο τίτλο. 
Δυσκολίες για τον Φάμπιο Καναβάρο, άλλωστε, δεν υπήρχαν. Το απέδειξε πάμπολλες φορές, όντας ανίκητος στο εναέριο παιχνίδι, παρότι έβλεπε τον κόσμο από το 1 μέτρο και 75 εκατοστά!
Το μέγεθος του επιτεύγματός του, εκτός του ότι μέχρι σήμερα δεν έχει επαναληφθεί από κάποιον αμυντικό, φαίνεται από τον αριθμό και το ποιόν των ανθρώπων που έσπευσαν να τον συγχαρούν.
Ανάμεσα τους και ο αείμνηστος Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ο οποίος τον είχε εκθειάσει για την παρουσία του στο Μουντιάλ του 2006 λέγοντας: «Ο Φάμπιο Καναβάρο ήταν ο καλύτερος παίκτης του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γερμανίας», αλλά και ο τότε προπονητής της εθνικής Ιταλίας, Μαρτσέλο Λίπι, είχε σχολιάσει επίσης: «Ήταν αδιαμφισβήτητα ο δυνατότερος αμυντικός του Μουντιάλ και το νούμερο ένα στον κόσμο».
www.bnsports.gr
