Γράφει η Ευτυχία Γιαπουτζή
Η σημερινή ημερομηνία έχει συνδεθεί με μια από τις μεγαλύτερες μεταγραφές Ελλήνων παικτών στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Ο Γρηγόρης Γεωργάτος είχε εξελιχθεί σε αδυναμία του προπονητή της Ίντερ, Μάσιμο Μοράτι, που έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη και έδωσε την ευκαιρία στον Έλληνα μπακ να αγωνιστεί με συμπαίκτες όπως οι Ρονάλντο, Ζαμοράνο, Βιέρι, Ζανέτι, Μιχαίλοβιτς Ντι Μμπάτζιο, Μπλαν και τόσων άλλων αστέρων της ιταλικής ομάδας.
Το βράδυ της 11ης Αυγούστου του 1999 η ΠΑΕ Ολυμπιακός ανακοίνωσε την πώληση του «Γκεό» στην Ίντερ. Μετά την επίτευξη της συμφωνίας των δύο πλευρών, ενημερώθηκε για τις εξελίξεις και ο ποδοσφαιριστής, ο οποίος ξαφνιάστηκε και αιφνιδιάστηκε αλλά γρήγορα κατάλαβε ότι δεν ήταν αστείο.
Μπορεί να μοιάζει περίεργο, αλλά ο «Γκεό» δεν είχε και καμία πρεμούρα για τη μεταγραφή. Όμως τα 2,5 δις δραχμές που έδινε η Ίντερ ήταν αδιαμφισβήτητα ένα τρομερό ποσό για τα ελληνικά δεδομένα, με τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή, να υπογράφει τετραετές συμβόλαιο, με ετήσιες απολαβές 400.000.000 δραχμών!
«Η ζωή μου αναστατώθηκε ξαφνικά εκείνο το βράδυ, ύστερα από το τηλεφώνημα του Πέτρου Κόκκαλη, με το οποίο με ενημέρωνε να ετοιμαστώ γιατί το Μιλάνο και η Ίντερ με περιμένουν. Κολακεύτηκα και μόνο σκεπτόμενος το γεγονός ότι θα αγωνίζομαι σε μία από τις ιστορικότερες ομάδες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και θα έχω συμπαίκτες προσωπικότητες του αθλήματος όπως οι Ρονάλντο, Ζαμοράνο, Βιέρι», είχε πει σε συνέντευξή του στην Καθημερινή ο Γεωργάτος για το βράδυ που έμαθε ότι δεν θα συνεχίσει στο Λιμάνι.
Στην «παρθενική» σεζόν στην Ιταλία αγωνίστηκε σε 28 παιχνίδια πρωταθλήματος (δύο γκολ) και σε 6 κυπέλλου (ένα γκολ). Παρ’ όλα αυτά, από τα μέσα της σεζόν είχαν αρχίσει τα δημοσιεύματα στην Ιταλία που τον ήθελαν να νοσταλγεί την Ελλάδα
Η ιστορία από εκεί και πέρα είναι γνωστή. Το καλοκαίρι του 2000, γύρισε για μία σεζόν στον Ολυμπιακό, όμως το 2001-2002 επέστρεψε στην Ίντερ, όπου με διαφορετικά δεδομένα πλέον, δεν κατάφερε να ξαναπάρει φανέλα βασικού.
«Αν ήταν κάποιοι άλλοι ποδοσφαιριστές στη θέση μου, θα μπορούσαν και να είχαν τρελαθεί με όλα αυτά που έζησα έναν χρόνο στο Μιλάνο. Γνώρισα τη δόξα, την καταξίωση, την κολακευτική συμπεριφορά των ανθρώπων της Ίντερ και του κόσμου προς το πρόσωπό μου. Υπάρχουν όμως ορισμένοι άνθρωποι που έχουν διαφορετικό τρόπο σκέψης και επιδιώξεις και εγώ αναζητούσα εντελώς άλλα πράγματα από αυτά που μου έδιναν στην Ιταλία».
www.bnsports.gr