Γράφει ο Δημήτρης Μανάκος
Ένα ιστορικό ματς που δεν έχει προηγούμενο. Ένα παιχνίδι που δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο στην ιστορία του πόλο, αν αναλογιστεί κανείς πως το φόντο που το ακολουθούσε πριν από το σφύριγμα της έναρξης, ουδεμία σχέση είχε με τον αθλητισμό.
Και αυτό διότι, η ένταση ήταν ήδη μεγάλη μεταξύ της ουγγρικής και της σοβιετικής ομάδας υδατοσφαίρισης, καθώς οι δεύτεροι είχαν εκμεταλλευτεί τον πολιτικό έλεγχο που ασκούσαν στην Ουγγαρία για να μελετήσουν και να «αντιγράψουν» τις προπονητικές μεθόδους και τις τακτικές των Ούγγρων Ολυμπιονικών.
Στη συνέχεια, στις 23 Οκτωβρίου 1956, μια διαδήλωση από φοιτητές του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας και Οικονομικών της Βουδαπέστης εξελίχθηκε σε εξέγερση κατά της κυβέρνησης της πόλης.
Την 1η Νοεμβρίου τα σοβιετικά τανκς άρχισαν να εισέρχονται στην Ουγγαρία και για έξι ημέρες οι δυνάμεις άρχισαν να καταστέλλουν την εξέγερση με αεροπορικές επιδρομές, βομβαρδισμούς πυροβολικού και ενέργειες τανκς-πεζικού. Κατά την διάρκεια, της έκρυθμης αυτής κατάστασης, η ουγγρική ομάδα υδατοσφαίρισης βρισκόταν σε ένα ορεινό στρατόπεδο προπόνησης πάνω από τη Βουδαπέστη.
Ο καιρός πέρασε, και οι μνήμες από τα γεγονότα του Νοεμβρίου ήταν ανεξίτηλες. Η ώρα των Ούγγρων να πάρουν μία «άτυπη» εκδίκηση είχε ήδη φτάσει. Προηγούνταν με 4-0 στην Μελβούρνη, έμενε ένα λεπτό και ο πολίστας τους Έρβιν Ζαντόρ βγήκε ματωμένος από το νερό, έπειτα από μία γροθιά που δέχθηκε στην πισίνα από τον παίκτη των Σοβιετικών, Βαλεντίν Προπόκοβ.
Το ματς ολοκληρώθηκε, οι Ούγγροι επικράτησαν αλλά η εικόνα του ματωμένου πολίστα ανέδειξε πως η αναμέτρηση αποτελούσε κάτι… περισσότερο από ένα παιχνίδι.
www.bnsports.gr
