Ήταν 3 Ιουλίου, 28 χρόνια πριν. Η Εθνική Ανδρών μπάσκετ είχε πια επιστρέψει (ξανά) στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ και η ήττα στον μικρό τελικό του Ευρωμπάσκετ της Γερμανίας με 40 πόντους διαφορά (99-59) από την Κροατία δεν είχε πειράξει κανέναν. Αντιθέτως όλοι είχαν λόγους να γιορτάσουν.
Δύο βράδυ πριν (1 Ιουλίου 1993) η “επίσημη αγαπημένη” κέρδιζε μετά από αγώνα-θρίλερ τους συνήθεις… πελάτες μας Γάλλους με την άστοχη βολή του Παταβούκα, το επιθετικό ριμπάουντ και το καλάθι του Παναγιώτη Φασούλα που διαμόρφωσε το τελικό 61-59. Την επομένη, δε (2 Ιουλίου) χάσαμε στον ημιτελικό από τους μετέπειτα πρωταθλητές Ευρώπης Γερμανούς της χρυσής φουρνιάς των Βελπ, Χάρνις, Γιέκελ, Ρεντλ, Μπένκε, Γκναντ και του Μίκαελ Κοχ.
Μετά την ήττα από τους Κροάτες λοιπόν κανείς δεν έχασε το κέφι του στη γιορτή που διοργάνωσε τότε η ΕΟΚ στο Μόναχο. Η Εθνική παρέλασε 4η στην τελετή λήξης και απόλυτα ευχαριστημένη (μετά την “αποτυχία” του 1991 στη Ρώμη) και ο Παναγιώτης Γιαννάκης έσβηνε την τούρτα-έκπληξη που του είχε ετοιμάσει η Ομοσπονδία… 300 κεράκια. Ένα για κάθε μία διεθνή συμμετοχή με την ομάδα της καρδιάς και της καριέρας του. Ο “δράκος” μέχρι το τέλος της καριέρας του στην Εθνική, τρία χρόνια αργότερα στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα πρόλαβε να καταγράψει άλλους 51 αγώνες και με 351 συνολικά να γίνει ο ρέκορντμαν όλων των εποχών σε όλο τον κόσμο!
Γιάννης Ψαράκης
